ด้านเนเน่หลังจากที่เลิกงาน และวันนี้เป็นอีกวันที่ฉันรอวาคิม เขาไม่ได้มารับฉันทุกวันหรอกนะ เพราะช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอม ต่างคนก็ต่างฝึกงาน ร่างบางในชุดเดรสสีแดงซึ่งต่างจากชุดทำงานกว่าวันไหนๆ นั้น เนื่องจากฉันสะดุดล้ม ชุดฉันเลอะน้ำหวาน โชคดีที่ยัยอัญญาเอาชุดติดรถมาด้วย ฉันเลยต้องใช้ชุดน้องอย่างที่เห็นนี้แหละ ฉันเหลือบมองชุดตัวเองเหมือนจะไปออกเดทยังไงยังงั้น ทว่าขณะที่ร่างบางยื่นรอวาคิมสักพัก
เสียงรถดังสนั่นที่ดังมาทางประตูทางเข้าของโรงแรม สายตากับสะดุดเข้ากับร่างสูงในชุดเสื้อช็อปสีแดง กางเกงยีนส์ขาเดฟสีซีดที่ขับรถฮาเล่มาทางฉัน
“ให้ตายสิ ไอ้เท่ห์มันก็เท่ห์อยู่หรอก” แต่วาคิมขับรถคันนี้มารับฉันอีกแล้ว ไม่ใช่เรื่องมากอะไรหรอกนะ อย่างที่รู้ๆ กันว่าฮาเล่คู่ใจของเขาคันนี้ไม่ถูกกับฉัน เพียงแค่เห็นรถคนที่ยืนรอก็แทบจะหันหลังกลับทางเดิม
“เนเน่ เธอรอฉันนานป่าว โทษทีฉันพึ่งแยกกับไอ้รามมานะ” วาคิม
