ใช้เวลาในการเดินทางไม่นานมากทั้งคู่ก็มาถึง เสียงอึกกะทึกครึกโครมจากเครื่องดนตรีหลายชนิดประสานเสียงดังมาแต่ไกลเมื่อรถของธาดาเคลื่อนมาถึงหน้าประตูทางเข้ามหาวิทยาลัย
“ จอดตรงนี้ก็ได้ค่ะหนูเดินไปเองได้ ”
หวายกลัวว่าจะมีคนมาเห็นเลยขอลงก่อน
“ ไปลงข้างในก็ได้ วันนี้มีกิจกรรมไม่มีใครสังเกตุหรอก ”
“ พอดีว่าหนูนัดเพื่อนไว้น่ะค่ะ อาจารย์จอดตรงนี้แหละ ”
สุดท้ายธาดาก็ยอมจอดรถให้หวายลง แม้ว่าตั้งแต่แรกเขาไม่อยากเปิดเผยความสัมพันธ์แต่เขาก็ไม่ได้อยากให้หวายเดินเข้ามหาวิทยาลัยไปแบบนี้
หลังจากที่หวายเดินมาได้ไม่ไกลก็เจอกับแพรที่นัดกันไว้แล้ว
“ โอ้โห!! อะไรเข้าฝันให้แกซื้อกระโปรงตัวนี้มาใส่เนี่ย!! ”
ทันทีที่แพรเห็นหวายใส่กระโปรงทรงพีชที่คลุมเกือบจะถึงข้อเท้าก็ร้องทักมาแต่ไกล ใบหน้าชมพูระเรื่อจากบรัสออนยังทักทายอย่างล้อเลียนเพื่อนอีกด้วย
“ เราซื้อเองที่ไหนล่ะ อาจารย์ธาดาซื้อให้น่ะ ”
หวายตอบเพื่
