ลมเพชรหึง (100%)

2751 คำ

“แม่ตัวแสบ!” เสียงแข็งกระด้างตวาดลั่นปานฟ้าผ่า ทำเอาคนตัวเล็กสะดุ้งโหยง ลนลานหาทางเอาตัวรอด ทว่าสายไปเสียแล้ว ปีเตอร์กระชากร่างระหงแรงๆ จนปลิวมาปะทะแผงอกแกร่ง จัดการล็อกบั้นเอวคอดกิ่วให้แนบชิดไปกับเรือนกายทรงพลัง แล้วบดขยี้กลีบปากสีแดงสดอย่างจาบจ้วงหยาบคายระคนดิบเถื่อน กำปั้นน้อยระดมทุบที่ไหล่กว้างไม่ยั้ง พยายามจะเบี่ยงหน้าหลบเลี่ยง แต่มือใหญ่ก็คว้าหมับเข้าที่สันกรามเปราะบาง แล้วบีบแรงๆ จนเธอทำหน้าเหยเกด้วยความเจ็บแปลบ ปีเตอร์บังคับแม่สาวจอมพยศที่บังอาจตบหน้าเขาให้แหงนเงยรับจุมพิตป่าเถื่อนอย่างเผด็จการ จูบแล้วจูบเล่าเพราะต้องการลงทัณฑ์ ก่อนจะค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นความละเมียดละไมเมื่อชักลุ่มหลง ปากของเธอหวานชนะเลิศรสชาติผู้หญิงทั่วทุกมุมโลกที่เขาเคยลิ้มลอง อึดใจต่อมาพ่อหนุ่มมาดเถื่อนก็จับร่างอ้อนแอ้นพาดบ่า ไม่นำพาเสียงกรีดร้องประท้วงแสบแก้วหู โยนแม่ตัวดีลงที่เตียงอย่างไม่ปรานีปราศัย ก่อนจะกร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม