‘เสียดายจังเลยโว้ย ถ้ารู้ว่าแม่ตัวแสบหวานและน่ารักน่าชังขนาดนี้ เราคงไม่ปล่อยให้เวลาผ่านเลยไปเฉยๆ’ เสียงห้าวคำรามกระหึ่มอยู่ในอก พลางก้มลงสูดดมความหอมกรุ่นจากพวงแก้มแดงจัดอย่างอดใจไม่ไหว
“คุณปีเตอร์” วาเนสซ่าเรียกสามีตัวโตปากคอสั่นระริก ก่อนที่จะถูกเขาจูบใต้ใบหูจนร่างบางสะท้าน
“เรียกทำไมยาหยีจ๋า” เสียงหอบหนักๆ งึมงำอยู่แถวซอกคอหอมกรุ่น ก่อนจะใช้ริมฝีปากร้อนรุ่มประทับตีตราแสดงความเป็นเจ้าของไปจนถ้วนทั่ว คนถูกร่ายมนตร์ด้วยวาจาหวานล้ำได้แต่นั่งนิ่ง กะพริบตาปริบๆ อย่างงงงันกับความน่ารักน่าชังที่สามีตัวโตแสดงออกมาแบบไม่ทันตั้งตัว
“คุณจะเอ่อ…ทำแบบนั้นกับฉันจริงๆ เหรอคะ” อิดเอื้อนเพียงชั่วอึดใจ ก่อนจะหลับหูหลับตากล่าวออกมา พูดไปแล้วหญิงสาวก็อยากจะกัดลิ้นตัวเองให้ขาดนัก กระดากอายเหลือล้นจนใบหน้างามร้อนวาบ กิริยาน่ามันเขี้ยวจนปลายจมูกคมสันประทับลงที่พวงแก้มนวลฟอดใหญ่ ก่อนจะผละห่างจากร่างเย้
