“ถ้าอยากได้คนอย่างปีเตอร์ เจย์ลาสโคนี ก็ต้องพยายามหน่อยนะคนสวย เพราะคนอื่นฉันให้ฟรี แต่เธอ…ไม่” พูดพลางตบแก้มสาวเบาๆ อย่างเย้ยหยัน
“อ้อ…ถ้าเธอทนความอยากไม่ไหว ฉันขอแนะนำให้ไปหาขวดน้ำมากระแทก หรือถ้ามันไม่ใหญ่สะใจฉันอนุญาตให้ยืมขวดไวน์ในตู้ แต่ใช้แล้วกรุณาทำความสะอาดด้วยละ และหากอั้นไม่อยู่แล้วจริงๆ ก็ไปลากผู้ชายมาขย่มซะ แต่จำใส่กะโหลกเอาไว้ว่า เธอจะไปทำเรื่องบัดสีที่ไหนก็ได้ แต่ต้องไม่ใช่ที่บ้านของฉัน” ขาดคำเจ้าพ่อหนุ่มก็แสยะยิ้มเย้ย ก่อนจะสาวเท้าก้าวจากไปอย่างทระนงองอาจ สร้างความเจ็บใจระคนเคืองขุ่นให้คนฟังเหลือคณา หากแต่วาเนสซ่าทำเพียงกัดฟันข่มกลั้นอารมณ์จนหน้าดำหน้าแดง เพราะถ้าหากเธอหลุดโวยลั่นออกมาเขาก็ยิ่งจะได้ใจ
เช้านี้ปีเตอร์ต้องหัวเสียอีกครั้ง เมื่อแม่ตัวดีแอบย่องมานอนที่เตียงกับเขาอีกครา แถมเธอยังเป็นคนขี้เซาได้อย่างน่าโมโห เพราะไม่ว่าเขาจะปลุกอย่างไรแม่เจ้าประคุณก็ยังหลับปุ๋
