EP.20 เรามันก็คนเคย ๆ

3773 คำ

"กรี้ด!!!!กรี้ด!!!" ฉันแผ๊ดเสียงกรี้ดออกมาอย่างโกรธและเจ็บปวดมากที่สุด แอลตัลยืนกอดอกและมองฉันที่กรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง " จะกรี้ดเพื่อ? ทำอย่างกับไม่เคย" แอลตัลส่ายหน้า ฉันลุกขึ้นชันเข่าชี้ไปที่หน้าของแอลตัล แม้ว่าจะเจ็บมากๆแต่ความโกรธที่มีมันมากกว่า "มึงทำแบบนี้ทำไม?" ฉันบอกไปอย่างเสียงสั่น เพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมันทำให้ฉันคิดอะไรไม่ออก และทำอะไรต่อไม่ถูก แต่ได้ทุบตีแอลตัลอย่างบ้าคลั่ง ตุ๊บตั่บๆๆ แอลตัลก็ไม่ได้หลบหลีกแต่อย่างใด จนฉันพลั้งมือทุบเข้าที่ใบหน้าของมันแบบเต็มแรง จนเจ้าตัวถึงกับหน้าเสียไป.. " ไม่มีใครทนมึงได้หรอกเอวา ถ้าไม่ใช่กู​" แอลตัลพูดและลูบใบหน้าของตัวเองเบาๆ ทำให้ฉันหยุดนิ่งและมองมันอย่างไม่พอใจ " มึงบอกว่ามึงเสียเปรียบกู?? " แอลตัลชี้มาที่ตัวของเขาเองนิ่งๆ " กูต่างหากที่เสียเปรียบ " แอลตัลพูดขึ้นอย่างเสียงสั่น ฉันทำได้แค่สู้สายตาของมันอย่างไม่ยอม " มึงอย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม