EP.15 ใกล้แต่ทำไมไกล

3206 คำ

"มึงไปไกลๆเลยปะ " "กูอยากอยู่คนเดียว" ฉันสะบัดแขนมันทิ้ง แต่ดันไปพลาดโดนแผลที่ฉันเป็นคนทำมันเจ็บ " โอ้ย เจ็บนะเว้ย!!"เจ้าตัวบ่นออกมาอย่างโอเวอร์ " ไม่ต้องอยู่คนเดียวหรอกตอนนี้ มาอยู่ทำแผลให้กูก่อน"แอลตัลถอนหายใจเบาๆ "คนอย่างมึง อยู่คนเดียวทีไรมีเรื่องทุกที" มันยังคงบ่นๆ ก่อนจะเดินพาฉันนั่งลงที่ห้องรับแขกในบ้านตัวเอง " ก็ไม่ต้องมาเสือกสิ " ฉันสวนกลับไป " พูดให้มันดีๆหน่อย เอวาลีน" แอลตัลพูดอย่างใจเย็น และอดทนกับฉันมากสุดๆ ฉันนั่งทำแผลให้แอลตัล อย่างแอบรู้สึกผิดเบาๆ " ถ้าไม่เข้ามายุ่งก็เจ็บตัวตั้งแต่แรก " ฉันพูดไปอย่างแผ่วเบา "กูไม่ได้ชอบยุ่งเรื่องคนอื่นมากเท่าไหร่หรอก ..แต่บังเอิญมึงไม่ใช่คนอื่นสำหรับกูไง " แอลตัลพูดก่อนจะมองที่ทรงผมแปลกประหลากๆของฉัน " มองทำไม กูยิ่งไม่อยากนึกถึงมันอยู่" ฉันจับเส้นผมของตัวเองอย่างรู้สึกหวิวๆ แอลตัลหยิบกรรไกรที่อยู่ไม่ไกลมือขึ้นมาอีกครั้ง "

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม