ฉันนั่งเฝ้าอยู่ข้างเตียงนอนของพี่ธีร์ไม่ห่างไปไหน มือเรียวยกขึ้นไปไปกุมกับฝ่ามือหนาของพี่ธีร์ที่วางไว้บนหน้าอกบนเตียงคนไข้ ฉันยกมือของพี่ธีร์มาทาบที่ข้างแก้ม
“ไม่เป็นอะไรแล้วนะคะ พี่ธีร์ต้องอยู่กับหนูนะ” ฉันพูดคนที่นอนหลับใหลอยู่ตลอดเวลา ไม่รู้ว่าพี่ธีร์จะตื่นมาได้ยินหรือเปล่า แต่ฉันก็ยังไม่ลดละความพยายาม
คืนนี้ฉันอาสาจะอยู่เฝ้าพี่ธีร์เองให้พ่อเมืองกับนานิได้พัก ตอนแรกนานิก็เหมือนจะไม่ยอมแต่พอพ่อเมืองพูดสุดท้ายเจ้าตัวก็ยอมให้ฉันเฝ้าไข้พี่ธีร์ นานิฝากฝังไว้อย่างดีว่าพี่ธีร์ชอบตื่นมาดื่มน้ำตอนเช้าและไม่ชอบกินข้าวเช้าเอามาก ๆ ถ้าพี่พยาบาลเอาอาหารเช้ามาให้ต้องให้เขากินให้ได้ ต่อให้พี่ธีร์จะอยากดื่มกาแฟสองแก้วต่อวัน ก็ห้ามดื่มเด็ดขาด ภายในสามวันนี้พี่ธีร์ต้องพักผ่อนให้สนิท ส่วนนานิจะไปทำงานแทนพี่ชายของตัวเองเอง
ฉันเลยรับปากเขาไป คิดว่าคงไม่ใช่เรื่องยากอะไรสำหรับพี่ธีร์ที่ดูจะเป็นคนมีเหตุผลส
