หลังจากวันนั้นฉันกับพี่ธีร์ก็ไม่ได้คุยอะไรกันมากนัก ฉันส่งข้อความไปเขาก็จะตอบแค่บางเวลาเท่านั้น ซึ่งฉันก็เข้าใจที่มันเป็นเวลาทำงานของพี่เขา
เลยทำได้แค่มาแอบมองอยู่ที่แถวอู่ซ่อมจักรยานยนต์ของพ่อเมืองเผื่อจะได้เห็นพี่ธีร์มาบ้าง แต่นี่ก็เป็นเวลาสัปดาห์กว่าแล้ว ฉันก็ไม่เห็นพี่ธีร์สักที
ชอบหายไปอีกแล้ว ต้องให้ฉันตามหาอยู่เรื่อยเลย
“พี่ธีร์เขาไม่อยู่หรอก เขาแวะมานี่แค่เสาร์อาทิตย์เท่านั้นแหละ” ฉันสะดุ้งโหยงเมื่อจู่ ๆ นานิก็เข้ามาพูดอยู่ข้าง ๆ ในขณะที่ฉันใจจดใจจ่อกับการกวาดสายตามองหาหนุ่มรุ่นพี่
“รู้ได้ไงว่าเรามาหาพี่ธีร์ เราแค่มาหาพ่อเมืองเท่านั้นเอง”
“ช่วงนี้พี่ธีร์เขาทำงานหนัก ไม่รู้ร้อนเงินอะไรหนักหนา” นานิเมินคำตอบของฉันก่อนจะหยิบผ้าขนหนูมาเช็ดมือที่เปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำมันรถ ฉันเดินตามร่างสูงของหนุ่มรุ่นเดียวกันเข้ามาในบริเวณอู่อย่างเงียบ ๆ
“พี่ธีร์ร้อนเงินเหรอ”
“เห็นว่าต้องจ่ายค
