เสือรั้งข้อมือเล็กให้ลุกขึ้นจากเตียงของตนเอง แต่อินเอวากลับพยายามรั้งท่อนแขนของชายหนุ่มให้ล้มตัวนอนลงบนเตียง เธอไม่รู้ตัวว่ากำลังแสดงปฏิกิริยาเช่นนี้
"จะนอนแล้ว มานอนด้วยกัน มา..." เสือถอนหายใจเฮือกใหญ่ เพราะตอนนี้อินเอวาถือเป็นตัวปัญหาในชีวิตเขา แต่ถึงอย่างนั้นก็โวยวายอะไรไม่ได้ เพราะตอนนี้เป็นเวลาสี่ทุ่มกว่าแล้ว
ชายหนุ่มจำใจทิ้งตัวลงบนเตียงนอน เรื่องอะไรจะยอมไปนอนที่อื่นในเมื่ออินเอวากล้าที่จะมานอนกับตนเช่นนี้
ร่างกำยำทิ้งตัวนอนลงข้างกายคนขี้เมา ร่างบอบบางจึงพลิกตัวเข้าแนบชิดกัน เธอเหวี่ยงท่อนแขนมาสวมกอดเอวหนาของเสือไว้ จากนั้นจึงซุกใบหน้าแนบท่อนแขนของชายหนุ่ม
เสือรับรู้การตอบสนองของร่างกายของตนเอง เขาไม่เคยรู้สึกปรารถนาผู้หญิงมานานนับสิบปี ทว่าตอนนี้อินเอวากลับใกล้ชิดเกินไป เธอปลุกความดิบเถื่อนในร่างกาย ปลุกความกระหายแห่งปรารถนาร้อนแรง ปลุกความหื่นหิวอันป่าเถื่อน ความโหยหาอันรุนแร
