ช่วงสายของวันใหม่ในฤดูหนาว อินเอวารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกผ่อนคลาย อารมณ์ความรู้สึกแตกต่างจากเมื่อคืนวานโดยสิ้นเชิง
เธอลืมตาขึ้นรับแสงสลัวที่สอดส่องผ่านม่านสีขาว แม้อากาศจะหนาวเหน็บแต่ยังโชคดีที่ได้รับไออุ่นจากแสงตะวันยามสาย เมื่อคืนเธอและเสือนอนโอบกอดกันตลอดทั้งคืน ทว่าตื่นมากลับไม่เห็นเขา ยามสายไก่ขันตะวันโผล่ขนาดนี้พ่อเลี้ยงหนุ่มคงออกไปที่ไร่แล้ว
อินเอวาอาบน้ำแต่งตัวเดินลงมาชั้นล่าง เห็นบ้านเงียบจึงรู้ว่าไม่มีใครอยู่ มีเพียงสาวใช้สองคนที่ยังคงทำงานอยู่ในครัว
ทันใดนั้น เสียงรถยนต์คันหนึ่งขับเข้ามาจอดหน้าบ้าน หญิงสาวจึงรีบวิ่งออกไปดู เพราะคิดว่าหากไม่ใช่รถพ่อเลี้ยงเสือก็คงเป็นรถของสิงห์นั่นเอง
"คุณสิงห์" อินเอวาฉีกยิ้มดีใจเมื่อเห็นว่าสิงห์เปิดประตูลงจากรถ เขาแวะมาเอาของ มีตะกร้าผักเต็มกระบะหลัง ช้างเป็นคนขับรถและยังส่งยิ้มมาให้เธอด้วย
"สวัสดีตอนสายครับคุณอิน ทุกคนออกไปทำธุระ
