“วันนี้เหนื่อยไหมคะ” ถามคนที่พึ่งกลับจากทำงานแล้วยื่นน้ำเย็น ๆ ให้ ตอนนี้ฉันอยู่คอนโดของพี่ฟิลด์ นอนที่นี่บ้างแล้วก็กลับไปนอนห้องตัวเองบ้าง ถ้าวันไหนเฮียน็อตงอแงว่าไม่ค่อยได้เจอหน้า
“ไม่เหนื่อยครับ แต่คิดถึงนิว” คนปากหวานดึงฉันเข้าไปกอด ปากหยักกดจูบลงมาเบา ๆ กลางหน้าผาก “วันนี้อาบน้ำด้วยกันนะครับ” แววตาเปลี่ยนทันทีเมื่อพูดเรื่องอาบน้ำ มือก็อยู่ไม่นิ่งคอยแต่วนเวียนอยู่แถวบั้นท้าย
“อาบใครอาบเราไม่ดีกว่าเหรอคะ พี่ฟิลด์จะได้รีบพักผ่อน”
“ไม่ดีครับ” คนบอกไม่ดีเบ้ปาก “พี่อยากอาบน้ำกับนิวมากกว่า นะ นะครับที่รัก” อ้อนเก่งไม่มีใครเกิน แล้วฉันจะทำอะไรได้นอกจากปลดเปลื้องเสื้อผ้าแล้วให้คนตัวสูงช้อนอุ้มเข้าห้องน้ำ
“ดีไหมครับ”
“ค่ะ” ฉันเองหลังพิงอกแข็งที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม หลับตาพริ้มเมื่อถูกลูบไล้อย่างเบามือ
“แล้วตรงนี้ล่ะครับ ดีไหม”
“อ๊ะ!” ถึงจะคบกันได้หลายเดือน แต่ฉันก็ยังไม่ชินเวลาพี่ฟิลด์แทรก
