32 จะเป็นคนเลือกให้เธอเอง NC18+
1183 คำ
“นายวิชญ์! ทำไมไม่มีเหตุผลแบบนี้ เจนบอกว่าไม่ก็คือไม่ค่ะ ยังไงเจนก็ไม่ยอมผิดคำพูดเด็ดขาด ถ้านายวิชญ์ไม่อยากให้เจนไป ก็ต้องไปบอกนายใหญ่เอง”
“อย่ามาสำคัญตัวผิดว่าฉันไม่อยากให้ไป เธอไม่เห็นเหรองานยุ่งขนาดนี้”
“เจนไหว” หญิงสาวเชิดหน้าขึ้น
เขาเพิ่งรู้เหรอว่างานที่แปลงเยอะ และก็ยุ่ง เธอรู้มานานแล้ว ดี! ต่อไปก็ทำงานคนเดียวเลย ส่วนเธอจะไปฝังตัวอยู่ที่ฟาร์มโคนมทุกวัน...คอยดู!
“อยากไปทำงานที่ฟาร์มโคนมจนตัวสั่น เธอวางแผนจะทำอะไร” น้ำเสียงลอดไรฟัน ไม่พอใจที่ลูกน้องสาวพูดยากกว่าที่คิด
“คิดบ้าอะไร ก็มันเป็นคำสั่งของนายใหญ่”
“อย่าเอาป๊ามาอ้างหน่อยเลย...อ้อ...หรือมีเป้าหมายใหม่ คิดจะอ่อยหมอเกียรติล่ะสิ ใช่มั้ย”
“บ้าไปแล้ว เจนไปทำงาน ไม่เกี่ยวกับใครทั้งนั้น”
“หึ!...ถ้าคิดแค่เรื่องงานก็ดี แต่ยังไงฉันก็ไม่มีทางปล่อยให้เธอไปทำงานที่ฟาร์มโคนม”
“นายวิชญ์!”
เขาจะเอาแต่ใจมากเกินไปแล้ว ตอนสาครถามความเห็นก็ไม่ยอมปฏิเสธ แต่ตอนนี้จะมาบีบบังคังไม่ให้ลูกน้องไป มันใช้ได้ที่ไหน เธอเป็นคนมีสัจจะ รักษาคำพูด ไม่เหมือนเขาหรอก งี่เง่า เอาแต่ใจ
“ฉันเป็นเจ้านายเธอ จะสั่งให้อยู่หรือไป เธอต้องเชื่อฟังฉันคนเดียว”
“ไม่! เจนรับปากนายใหญ่ไปแล้ว”
“ตกลงเธอจะเอาแบบนั้นใช่มั้ย”
“นายใหญ่เป็นคนตัดสิน เจนไม่ได้เลือกซะหน่อย”
“ถ้างั้นคราวนี้ฉันจะเป็นคนเลือกให้เธอเอง”
“เลือกอะไร นะ...นายวิชญ์จะทำอะไร ปล่อยนะ”
มือใหญ่เอื้อมมาจับสะโพกผายบีบแน่น ก่อนจะดันเข้ามาแนบลำตัว หญิงสาวตกตะลึง ใบหน้าซีดเผือด ปากอ้าค้าง เมื่อเงยหน้าขึ้นสบตาเจ้านาย
เขากอดรัดเธอแน่น มุมปากกระตุกยิ้มชั่วร้าย แววตาเปล่งประกายวาววับข่มขู่ สีหน้าถมึงทึง ราวกับสัตว์ร้ายกำลังจะล่าเหยื่อ เจนจิรายกมือสั่นเทาขึ้นดันอกเขาไว้ ลมหายใจติดขัด
“ฉันก็จะลองดูว่า คนอย่างเธอ จะปากแข็งได้นานแค่ไหน”
“จะ...จะทำอะไร”
เตวิชญ์ไม่ตอบ แต่กลับผลักร่างหญิงสาวให้ไปนั่งเกยบนโต๊ะทำงาน และกวาดทุกอย่างทิ้งลงไป ใบหน้าคมโน้มลงมาใกล้ ดวงตาคมกริบเปล่งประกายแปลกๆ
“นายวิชญ์ปล่อยเจนนะ...อื้อ”
ชายหนุ่มก้มลงจูบปิดปากเธออีกครั้ง บดขยี้ จูบเอาแต่ใจ หนักหน่วง ยิ่งเธอดิ้นรนขัดขืน เขาก็บีบบังคับให้เธอเปิดปาก ปล่อยให้ลิ้นหนาแทรกเข้าไปควานหาความหวานในโพลงปากสาว มือใหญ่เลื่อนขึ้นมาปลดตะขอกางเกงและรูดลงไปกองกับพื้นโดยที่เธอไม่มีโอกาสห้าม ก่อนจะเกี่ยวชั้นในตัวจิ๋วตามลงไป มือจับขาเธอยกขึ้น แล้วสลัดสิ่งกีดขวางทิ้งไปอย่างไว
“อื้อ.....” หญิงสาวร้องประท้วงเสียงดังอู้อี้ในลำคอ ขืนตัวออกห่าง แต่มือใหญ่กลับจับสะโพกผายดันเข้ามาแนบลำตัว
ริมฝีปากร้อนผ่าวไล่จูบละเลียดชิมลงมาตามลำคอขาวผ่อง จูบซับตรงแอ่งชีพจร ก่อนจะดูดเลียและฝากรอยรักไว้ทุกที่ที่เคลื่อนผ่าน ดวงตาเปล่งประกายวาววับชอบใจ เมื่อเห็นผิวขาวผ่องขึ้นเป็นรอยสีกุหลาบ
มือดันร่างหญิงสาวให้เอนลงไปนอนราบบนโต๊ะ ก่อนเขาจะก้มลงไปหาร่างขาวผ่อง ที่ตอนนี้เสื้อผ้าหลุดหลุ่ยเผยให้เห็นเต้าอวบอิ่ม ริมฝีปากหนาตวัดลิ้นเลียริมฝีปากอย่างหื่นกระหาย จากที่คิดจะแค่ข่มขู่ แต่ตอนนี้ร่างกายเขามันกลับเอาจริง มือเอื้อมไปปลดตะขอเสื้อใน และดันขึ้นไปกองเหนืออก
“นะ...นายวิชญ์ ยะ...อย่านะ พอได้แล้ว อ๊า” เสียงร้องครางยาว เมื่อใบหน้าซุกลงตรงเนินอกขาวอวบ ลิ้นลากเลียไปทั่ว เธอยกมือขึ้นปัดป้อง เขากลับรวบมือและดันไปไว้เหนือศีรษะ ร่างสาวห่อไหล่พยายามเบี่ยงตัวหลบ ก่อนจะขนลุกเกรียวไปทั้งตัว เมื่อปากร้อนผ่าวอ้างับยอดอกเข้าเต็มปาก ลิ้นตวัดรัวเร็ว อีกมือก็วางประกบตรงเนินสาว นิ้วใหญ่ลากวนลูบไปตามรอยแยกและกรีดนิ้วลงไปช้าๆ ดันเข้าไปจนสุดทาง เสียงกรีดร้องดังขึ้น ร่างเล็กบิดส่ายไปมา อยากผลักไส แต่สะโพกผายกลับแอ่นเด้งขึ้นไม่ติดพื้นโต๊ะ ใบหน้าหญิงสาวแดงก่ำ สีหน้าเหยเก
“ซีดดดดส์ นะ...นายวิชญ์...พะ...พอแล้ว...อ๊า” สะโพกสาวส่ายร่อนไม่หยุด ขนกายลุกซู่ ก่อนจะกรีดร้องออกมา เมื่อมือใหญ่ขยับเคลื่อนไหวเป็นจังหวะสั้นบ้างยาวบ้าง เรียกเสียงครางจากคนใต้ร่าง มือยกขึ้นโอบรอบคอเขากอดแน่น เพื่อระบายความเสียวซ่าน
ปากร้อนชื้นดูดเลียอกสาวไม่หยุด จู่โจมเธอไม่ให้มีโอกาสพักหายใจหายคอ ร่างอ่อนระทวย ปากก็ส่งเสียงร้องครางไม่หยุด
แค่คิดจะทรมานหญิงสาวเพื่อบีบบังคับให้เธอทำตามที่เขาต้องการ ไปๆ มาๆ กลับเป็นเขาที่ทนไม่ได้ เตวิชญ์ต้องการเธอ และต้องได้เดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นเขานี่แหละจะตาย
มือเอื้อมไปปลดตะขอกางเกงตัวเอง ก่อนจะรูดลงไปกองกับพื้น และสลัดทิ้งอย่างรวดเร็ว จับมือเล็กให้มาวางลงบนแก่นกายร้อนผ่าว จากที่พองตัวอยู่แล้ว พอเธอสัมผัสก็ยิ่งขยายใหญ่จนคับแน่นอึดอัด
“นะ...นายวิชญ์ อะ อะไร”
“เด็กดี ทำให้ฉันหน่อย” มือใหญ่กุมมือเล็กไว้ ขยับขึ้นลงตามจังหวะที่เขาต้องการ ใบหน้าสาวแดงก่ำ ก่อนจะร้องครวญครางด้วยความลืมตัว เมื่อส่วนล่างถูกเขาปรนเปรอ นิ้วใหญ่ขยับเคลื่อนไหวรัวเร็ว
เตวิชญ์ทนไม่ไหวอีกต่อไป ใบหน้าบิดเบี้ยว กรามขบแน่น ส่งเสียงร้องคำรามออกมาทั้งสุขสมและทรมาน ร่างสูงขยับเข้าไปใกล้ ย่อตัวลงและจับขาเรียวแยกจากกัน ใบหน้าคมก้มลงงับปลายถันที่กำลังชูชันดูดเลียจนทั่ว มือก็เอื้อมไปจับแก่นกายจ่อตรงช่องทางรักที่ชื้นแฉะบ่งบอกว่าพร้อมแล้วสำหรับเกมรักครั้งนี้ มือประครองสะโพกสาวไว้มั่นก่อนจะดันตัวเข้าไปจนสุดทาง
“โอ๊ะ...โอย...นายวิชญ์...เจน...เจน” หญิงสาวร้องครางเสียงหลง ทั้งเจ็บ จุกแน่น และเสียวสะท้าน เล็บจิกลงไปบนแขนแกร่งแทบจะฝังเข้าไปในเนื้อ ด้วยความทรมาน
สะโพกสอบขยับเข้าออกช้าๆ จังหวะหนักแน่น ก่อนจะเพิ่มจังหวะ เร็วขึ้น แรงขึ้น กระแทกเข้าหาถี่ยิบ จนร่างบางสั่นคลอนโยกไปตามจังหวะกระแทกกระทั้น เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังกึกก้องไปทั้งห้อง ก่อนหญิงสาวจะกรีดร้องออกมาเสียงดังด้วยความสุขสม
- ผู้เขียน
