“ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเธอจะเป็นคนแบบนี้”
ติยคุณเปรยเสียงแผ่วพลางหอบหายใจน้อยๆ เมื่อบทเพลงพิศวาสที่หญิงสาวปรนเปรอให้โดยที่เขาไม่ทันตั้งตัวจบลง ถ้าให้ย้อนเหตุการณ์เมื่อครู่นี้สักหน่อย เขากำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่บนโซฟา แล้วลานนาก็เข้ามาหาพร้อมกับคำเอ่ยเชิญชวนว่า ‘คุณติว่างไหมคะ’ หลังจากนั้นก็ลงเอยในสภาพนี้
คุณติว่างไหมคะ?...ไม่น่าเป็นคำเอ่ยเชิญชวนหรอก แต่การที่ทุกอย่างลงเอยอย่างนี้ ติยคุณจะถือว่าเป็นการเชิญชวนทั้งหมด
“เป็นคนแบบนี้คือแบบไหนคะ”
ลานนาว่าขณะที่นั่งแช่อยู่บนลำตัวของชายหนุ่ม ปล่อยให้เอาสอดมือเข้าไปใต้ชายเสื้อ ลูบลากหน้าอกของเธอตามใจอยาก
“เป็นคนแบบนี้ไง”
“เป็นคนแบบที่คุณติกำลังทำอยู่น่ะเหรอ”
เธอสัพยอกหรือเปล่านั้น ติยคุณไม่แน่ใจนัก หากแต่คำพูดนั้นไม่ได้ทำให้เขาหยุดการเคลื่อนไหวของฝ่ามือได้เลย
“ฉันเป็นคนยังไง”
เขาถามกลับ รู้สึกสนุกกับการได้ต่อปากต่อคำกับคนตรงหน้าขึ้นมาเสียอ
