"อะไรกันชิ้น พูดแบบนี้เหรอ ไม่เจอไม่ได้คุยกันนานหลายวัน ชิ้นเปลี่ยนไปอย่างนี้หรือ"
เขาออดอีกครั้งทั้งตัดพ้อ คล้ายกับจะวิงวอนขอฉันด้วย
"ชิ้นพูดแบบนี้ เป็นความสบายใจของเราทั้งสองคนค่ะ"
พยายามพูดเป็นกลางที่สุดเพื่อไม่ให้ลิดรอนน้ำใจเขามากเกินไป
"แต่พี่ฟังแล้วเจ็บนะ เหมือนชิ้นไม่ให้ความหวังพี่เลย พี่รักชิ้นนะ พี่รักชิ้นมากที่สุด"
"งั้นที่ผ่านมา พี่ดลคิดว่า เพิ่งรักชิ้นหรือคะ"
"ไม่หรอกนะ ชิ้น พี่รักชิ้นมานานแล้ว"
คำของเขาจะมีประโยชน์อะไร ความจริงเกิดขึ้นนั้นไม่ใช่แบบนี้
"ชิ้น พี่ขอร้องล่ะ อย่าพูดแบบนี้ได้ไหม"
อุรัสสิกาหยุดนิ่งฟังเสียงเขา เหมือนคนฟูมฟาย นี่พี่ดลอ่อนแอ ถึงขนาดนี้หรือคะ
ควรทำอย่างไรกับเขาดี ลองใจเขาหรือ ก็ใช่ ฉันก็หนักแน่นพอสมควร พี่ดลยังไม่รู้หรอก บางครั้งแอบคิดระแวง ว่าระหว่างเรา อาจเป็นไปไม่ได้
"ชิ้นทำงานหนักเกือบทุกวันนะคะ เอาเวลาที่ไหนไปดูแลพี่ดลได้"
"พี่ก็ทำง
