"พ่อได้งานใหม่มาเป็นโปรเจกต์หนังใหญ่ นายทุนให้ทุนสร้างมหาศาลเลยลูก" บูรพาบอกลูกชาย
"งั้นเจ๋งเลยครับพ่อ ดลอยากช่วยงานพ่อบ้างจัง น่าลองนะครับ แปลกใหม่ดี"
"ใช่ ลูก เป็นผู้กำกับมันต้องทำได้ทุกอย่าง แม้งานจะต้องนอนกลางดินกินกลางทราย"
บูรพาผ่านงานมาเยอะ สมบุกสมบันพอสมควร ทุกคนยอมรับในฝีมือของเขาที่ละเอียดเนี้ยบ งานมีคุณภาพ รางวัลต่างๆที่ทรงคุณค่าล้วนได้มานั้นโชว์หราอยู่ในบ้าน ล้วนเป็นรางวัลผู้กำกับยอดเยี่ยม
ทุกวันนี้หัวสมองของธาดลวนเวียนคิดถ้าไม่เรื่องงานก็นึกถึงใบหน้าของอุรัสสิกา เกือบตลอดเวลา แม้แต่ยามหลับหรือตื่น
"แล้วเรื่องดลล่ะ กับผู้หญิง แฟนของดล เจ้าชัชมันบอกพ่อหมดแล้ว"
"มีแล้วครับ" ดลตอบบิดา
"ก็พามาบ้านบ้าง วันหยุด มาเจอแม่"
"แล้วแม่แกว่ายังไง"
"แม่ยอมรับแล้วครับ กว่าจะยอมรับได้ก็เคี่ยวเข็ญจนเหนื่อยเหมือนกัน" เขาตอบสีหน้ายิ้ม
"ก็ดี ที่คุณยุจะได้ลูกสะใภ้สักที"
"ไม่ง่ายขนาดนั้น
