ดึกแล้วธาดลยังนั่งทำงานอยู่ งานบทภาพยนตร์ที่ต้องการความต่อเนื่องต้องใช้ทั้งไหวพริบและศิลป์
ไปๆมากลายเป็นความผูกพันและสนุกเมื่องานผ่านไปได้ครึ่งเรื่องการที่พี่พงษ์บอกว่า งานของเขาผ่านสามารถไปต่อได้
เขาจะนำอีกครึ่งที่เหลือให้บิดา เพื่อนำเสนอเจ้าของหนังหรือนายทุน ที่เป็นคนให้เขาเขียนบท ทั้งฉาก และเรื่องราวองค์ประกอบของเรื่อง
ฐานะที่เคยเป็นผู้กำกับรู้มุมกล้องดี เขาใช้สิ่งนี้กับงานเขียนบท ทำให้ดูภาพรวมแล้วไปได้ง่าย และสมู๊ทกับเรื่องราว
เหนื่อยเหมือนกัน กับการคร่ำเคร่ง ดึกอย่างนี้ไม่ร้อนหรอกเพราะธาดลเปิดแอร์ แต่เขาต้องทำงานต่อตอนเช้าด้วย งานกำกับหนังและละครมีต่อเนื่อง
นายสุริยนต์เข้าบ้านอย่างเงียบ ภรรยาไม่ได้ว่าอะไร เพราะงานที่เหมมาลาเพิ่งเข้าไปรับและจัดการ ในฐานะที่เป็นหุ้นส่วนของช่องใหญ่ หล่อนจะทำหรือไม่ทำก็ได้เพราะเป็นผู้บริหาร
และที่อยากจะทำเพราะเคยฝันมาก่อนว่า อยากจะเป็นผู้จัดนำ
