เมื่อตันหรือคิดไม่ออก คนเขียนบทคนนี้ช่วยเขา และเชียร์เขาด้วยเพื่อให้เขาเข้าวงการเขียนบท เพราะพัชรพงษ์ คนเขียนบทคนนี้ คิวแน่น งานล้นมือ
เพราะดึกนั่นเอง บิดารู้ว่าเขาทำงานอยู่ ธาดลจะคุยกับคุณบูรพาเป็นบางครั้ง บางทีดึกแล้วท่านก็เตรียมงานที่จะต้องทำรวมทั้งโปรเจกต์อื่นๆที่รับงานมาจากนายทุน ล้วนเป็นงานหนักและคร่ำเคร่ง
“เป็นไงบ้าง ดล ไปถึงไหนแล้วลูก”
บูรพาถามด้วยความเอาใจใส่ ภรรยาวัยรุ่นของเขาหล่อนหลับไปแล้วบนเตียง แต่เขาทำงานอยู่อีกห้อง
“พอไหวอยู่ครับพ่อ ได้ครึ่งเรื่องแล้ว เดี๋ยวจะปริ้นต์ออกมาให้พ่อดู”
“ค่อยๆทำ ถ้าจะให้ดี ให้พงษ์ช่วยดูให้”
พ่อหมายถึงพัชรพงษ์หรือพี่พงษ์คนเขียนบทคนเก่งประจำค่ายหนัง และธาดลพึ่งพาพี่เขาทุกครั้ง
“พี่พงษ์ช่วยได้เยอะครับ”
“ดีแล้วลูก ฝึกเข้าไป เก่งหลายอย่างล่ะดี”
บูรพาให้กำลังใจลูกชายที่เขารู้ว่าไม่ใช่ลูกแท้ ส่วนเรื่องอื่นๆให้คุณยุพาดาตอบคำถาม หลังเขาออกจาก
