“เอ่อ...ขอโทษนะครับ”
เสียงที่ดังจากด้านหลัง ทำให้เฉินหลงตื่นจากภวังค์ หันหลังกลับมามองเจ้าของเสียง สายตาก็ปะทะเข้ากับใบหน้าที่เขาคุ้นเคยเป็นอย่างดี เพราะเขาเคยตามสืบประวัติของผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาในขณะนี้
“มีอะไรหรือครับมิสเตอร์ธราทิป”
เฉินหลงถามกลับทันที ก่อนหน้านี้เขาได้รับคำสั่งจากเจ้านายหนุ่มให้ไปสืบประวัติของผู้ชายคนนี้และข้อมูลที่เขาได้มา ยิ่งทำให้เขารู้สึกไม่ชอบผู้ชายคนนี้มากขึ้นไปอีก ถึงเขาจะยอมรับและชื่นชมในฐานะที่ธราทิป พิทักษ์เทวาเป็นนักธุรกิจหนุ่มฝีมือดี แต่ในฐานะผู้ชายคนหนึ่ง บอกได้เลยว่าผู้ชายคนนี้ไม่ได้เรื่อง ไม่เหมาะกับคุณเปรมมิกาสักนิดเดียว
“คุณรู้จักชื่อผมได้ยังไง”
ธราทิปถามกลับทันที รู้สึกไม่ชอบมาพากลเหลือเกิน เขาจำได้อย่างแม่นยำว่าผู้ชายที่เขาเจอในวันแต่งงาน คือผู้ชายที่เดินเข้าไปในห้องคลอด ไม่ใช่ผู้ชายที่ยืนทำหน้าเหี้ยมใส่เขาอยู่ตอนนี้
“ทำไมผมจะไม่รู้จักล่ะ
