แขกที่ไม่ได้รับเชิญ
1075 คำ
เขาอ่านปากเธอออก “หลงตัวเองน่ะเหรอคะ ก็ไม่รู้สินะ ตอนนี้ร่างกายของไข่ตุ๋นจดจำอาไปแล้วละค่ะ แค่เห็นอา ได้กลิ่นอา ไข่ตุ๋นก็...”
“อาโต๋!” ข้ามฟ้าไม่สามารถทนต่อไปได้แล้ว เธอลุกจากเก้าอี้ วิ่งมาล็อกหัวเอามือปิดปากท่องธารา
“อื้อๆ” เขาส่ายหัวไปมาบนหน้าอกเธอ
“เป็นคนแบบไหนกันเนี่ย เลิกพูดเรื่องนี้ได้แล้ว” ข้ามฟ้าก้มลงพูดข้างหูเขา จากนั้นก็ปล่อยมือ เดินฮึดฮัดไปนั่งที่เก่า
“นมใหญ่ขึ้นหรือเปล่าคะ” เขายิ้มตาพราว ขณะที่อีกคนหน้าแดงแจ๋ ไม่รู้ว่าอายหรือว่าโกรธ “แบบนี้ท้องชัวร์”
ท่องธารายังคงจ้องตาข้ามฟ้า เธอไม่อยากต่อล้อต่อเถียงจึงเสหลบตาเขาก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ที่วางไว้ข้างจานข้าวโดยไม่ยกสายตาขึ้นมามองเขาอีก
“ฮัลโหล โต๋อยู่ไหม อิงค์มาแล้ว” เสียงหวานๆ ดังขึ้นจากโถงบันไดหน้าบ้าน “จ๊ะเอ๋ อยู่นี่เอง มันนี่ขา พ่อของหนูอยู่นี่”
“อิงค์!” ท่องธาราอุทานด้วยความตกใจเมื่อเห็นแฟนสาวอุ้มทารกเข้ามา
ข้ามฟ้าหันไปมอง อิงดาวคนรักของท่องธาราที่หายไปนานกำลังเดินเข้ามาใกล้ขึ้นพร้อมทารกน้อยในอ้อมแขน ด้านหลัง แววขนข้าวของตามมาพะรุงพะรัง
“อาอิงค์ สวัสดีค่ะ” ข้ามฟ้าลุกขึ้นยกมือไหว้ ตามองทารกน้อยอย่างงงๆ
“สวัสดีจ้ะ ไข่เน่า เอ๊ยไข่ตุ๋น ไม่ได้เจอกันนาน เป็นสาวสวยเชียว” อิงดาวส่งยิ้มเพียงแค่ปาก แต่ตาไม่ได้มีวี่แววของความเอ็นดูเลยสักนิด
“ขอบคุณค่ะ เอ่อ ลูกของอาอิงค์เหรอคะ” ข้ามฟ้ามองทารกน้อยตากลมแป๋วในอ้อมแขนของอิงดาว
“จ้ะ ดูสิ หน้าได้อาโต๋ไปเต็มๆ เลย ไม่มีส่วนไหนเหมือนอาเลย แต่ก็ดีเหมือนกันนะ ลูกสาวหน้าเหมือนพ่อจะได้ไม่อาภัพ” อิงดาวตอบข้ามฟ้า แต่สายตามองทารกอย่างเอ็นดู
ข้ามฟ้าแทบล้มทั้งยืน น้ำตารื้นอยู่ข้างใน ตาเธอแดงก่ำขึ้นมากะทันหันแบบที่ไม่สามารถหักห้ามเอาไว้ได้ เธอหันไปมองหน้าพ่อของเด็กน้อย ส่งคำถามผ่านสายตา
ท่องธาราทำหน้าไม่ถูก เขาลุกขึ้นแล้วดึงแขนอิงดาวกับทารกน้อยเข้าห้องไป
...........................
ช่วงสายวันรุ่งขึ้น
ข้ามฟ้านั่งดูซีรีส์อยู่ในห้องรับแขก ความเคลื่อนไหวตรงประตูห้องพักสำหรับแขกที่เธอเห็นทางหางตาทำให้หญิงสาวหันไปมอง อิงดาวเดินออกมาก่อน ตามด้วยท่องธาราที่อุ้มน้องมันนี่พาดมาบนบ่า ทั้งสองเดินมาหาเธอ ท่องธารานั่งลงบนโซฟายาวตัวที่เธอนั่ง ทารกน้อยน้ำลายยืดอยู่บนไหล่เขา ตากลมโตมองเธออย่างไร้เดียงสาจนเธออดยิ้มให้ไม่ได้ ท่องธารามองตาเธอ แววตาของเขาดูไม่มีความสุขเลยสักนิด ข้ามฟ้าฝืนยิ้มพร้อมกับพยักหน้าให้เขา
“อาโต๋ฝันแม่นจัง ฝันว่าได้ลูก ลูกก็มาเลย” เธอพูดทำลายบรรยากาศอึดอัด
“ไข่ตุ๋นจ๊ะ อามีของฝากมาให้ไข่ตุ๋น”
ไข่ตุ๋นจับมือเล็กๆ ของน้องมันนี่พร้อมกับหันไปถามอิงดาว “อะไรคะอาอิงค์”
อิงดาวล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าสะพาย หยิบกล่องเครื่องประดับแบรนด์ดังระดับโลก สุดยอดปรารถนาของสาวๆ ออกมา เธอเจอมันวางอยู่บนโต๊ะทำงานของท่องธารา พอเขาบอกว่าเป็นของขวัญจะให้เด็กสาว เธอก็เอาใส่กระเป๋าโดยไม่ฟังเสียงห้ามปรามของเขา อิงดาวเปิดฝากล่องและวางลงบนโต๊ะกระจกตรงกลาง
“กำไรคาร์เทียร์” ข้ามฟ้ามองหน้าหญิงสาวมากวัยกว่า
“อิงค์!” เสียงของท่องธาราเข้มอย่างไม่พอใจ
แต่อิงดาวไม่สนเสียงปราม “จ้ะ กำไรคาร์เทียร์ เลิฟ วงนี้ฝังเพชร 1.99 กะรัต ราคาเจ็ดหลักเชียวนะ”
“ให้ตุ๋นทำไมคะ” ข้ามฟ้ามองหน้าสองหนุ่มสาวสลับกัน
“เป็นของขวัญวันแต่งงานย้อนหลังที่อาทั้งสองตั้งใจให้ไข่ตุ๋นน่ะจ้ะ”
“อิงค์” ท่องธาราเสียงดังขึ้นจนเด็กน้อยบนบ่าสะดุ้ง
“อาโต๋ให้ตุ๋นเหรอคะ” ข้ามฟ้าหันไปถามชายหนุ่ม อ่านคำตอบจากนัยน์ตาเขา ก่อนหันกลับไปทางอิงดาวอีกครั้ง
อิงดาวพยักหน้าแกนๆ ไม่สบอารมณ์
วันเกิดกับวันแต่งงานวันเดียวกัน ข้ามฟ้าได้กลิ่นความจงเกลียดจงชังที่โชยออกมาจากตัวอิงดาว เธอไม่จำเป็นต้องยอม หมดสมัยที่จะหลงกลเรื่องโกหกของนางอิจฉาทึ่มๆ แบบนี้
“งั้นน่าจะเป็นของขวัญวันเกิดที่อาโต๋เตรียมไว้ให้ตุ๋น แต่วันนั้นอาโต๋ให้ของอีกชิ้นหนึ่งแทน”
“ก็ดี เพราะของขวัญให้เด็กในปกครองไม่ควรจะแพงขนาดนี้” อิงดาวถอนหายใจอย่างโล่งอก ที่ท่องธาราไม่หลงเด็กจนหน้ามืดตามัวจนทำให้เด็กได้ใจ
“มันแพงและมีค่าจนไม่สามารถหาสิ่งใดมาเปรียบได้ต่างหากล่ะคะ ที่สุดของที่สุดของสุดยอดปรารถนาของผู้หญิงเลยค่ะ”
“เฮอะ สายมโน”
ท่องธารายิ้มให้เธออย่างขอบคุณ วันเกิดที่ผ่านมาเขาตีเนียนมอบตัวเองเป็นของขวัญให้เธอ ของที่เตรียมไว้จริงๆ จึงถูกเก็บไว้ แต่ข้ามฟ้าก็หัวไว เขาจับมือเล็กบีบเบาๆ ถ่ายทอดความรู้สึก ยิ่งทำให้อิงดาวออกอาการฮึดฮัด สิ่งที่ข้ามฟ้ากังวลคืออารมณ์ที่จะควบคุมไม่อยู่ของอิงดาวอาจทำให้เด็กตาดำๆ ที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวต้องมาตกใจผวากับเรื่องไม่เป็นเรื่อง จึงรีบจบสถานการณ์บ้าๆ บอๆ นี้
เธอเอื้อมหยิบกำไล ค่อยๆ สวมเข้ากับข้อมือ “สวยมากเลยค่ะ ขอบคุณนะคะอาโต๋ ตุ๋นขอตัวก่อนนะคะ”
พูดจบเธอก็คว้ากล่องเปล่าบนโต๊ะมา และเดินไปทางห้องนอนของตัวเอง
“ชิ อีเด็กเหลือขอ กิ้งก่าได้ทอง” อิงดาวสบถเบาๆ
“อย่าพูดแบบนี้ให้ได้ยินอีก” เสียงลอดไรฟันมาพร้อมสายตาเหี้ยมเกรียม มีหรือที่ท่องธาราจะอ่านปากไม่ออก เขาลุกขึ้นอุ้มน้องมันนี่ออกไปเดินเล่นด้านนอก
.......................
- ผู้เขียน
