วิญญาณพ่อบ้าน
1069 คำ
“แบบนี้เรียกว่าเล่นกับแม่ซื้อหรือเปล่านะ” ข้ามฟ้าพึมพำกับตัวเอง กวาดตามองทั่วห้อง เริ่มกลัวสิ่งลี้ลับที่มองไม่เห็น
ความอดทนของข้ามฟ้าหมดไปเมื่อลูกหัวเราะชูมือชูไม้เล่นคนเดียว ส่วนเขาก็เหมือนหายเข้ากลีบเมฆ หรือว่าเธอจะแปลงานเพลินจนไม่ได้ยินเสียงรถข้างนอก เขาอาจจะกลับไปแล้ว พอคิดเช่นนั้นใจก็หายวาบ เธอเปิดประตูออกมามองหาเขา ห้องรับแขกเงียบฉี่ เธอรีบเดินไปหน้าบ้านเพื่อดูว่ารถของเขายังอยู่ไหม
รอยยิ้มน้อยๆ ผุดขึ้นพร้อมกับความโล่งอก เมื่อเห็นเขายืนเท้าเอวเกาะอยู่ท้ายรถพุ่มพวง เขาชี้นั่นชี้นี่สักพัก ก็ยื่นเงินให้และรับถุงมากมายมาจากแม่ค้า
“เหมาอะไรมาคะ เยอะแยะไปหมด” ข้ามฟ้าหัวเราะ ยื่นมือไปช่วยเขาถือ แต่เขาส่ายหน้า
“ไม่เป็นไรค่ะ อาถือเอง ไป เข้าครัวกัน” เขาเดินนำไปก่อน
“โอ้โห ไก่ เลือด หัวปลี เนื้อปลา กะทิ เครื่องต้มยำ หมูสับ หมูสามชั้น แล้วนั่นถุงอะไรอีกคะ อาโต๋กะไม่เหลือให้เพื่อนบ้านซื้อเลยเหรอคะ” ข้ามฟ้าจับถุงนั้นถุงนี้ แล้วเดินไปหยิบกล่องสำหรับใส่ของสดก่อนนำเข้าตู้เย็น
“อาอยากทำอาหารให้ไข่ตุ๋นกิน ไข่ตุ๋นอยากกินอะไรล่ะคะ”
“อาโต๋อยากทำต้มข่าไก่ให้ตุ๋นกินใช่ม้า เห็นของแล้วน่าจะใช่นะ เก่งจัง รู้ด้วยว่าต้องใส่อะไรบ้าง”
“ชอบกินไม่ใช่เหรอเรา อาก็แค่บอกแม่ค้าว่าจะทำต้มข่าไก่ ให้จัดของมาให้ครบ เน้นหัวปลี” เขาเอื้อมมือไปจับศีรษะหญิงสาวโยกไปมา
“ชอบที่สุด คิดถึงฝีมือพี่แววขึ้นมาเลย ที่ไหนก็ไม่อร่อยเท่าพี่แววทำ แล้วเราจะทำกันรอดไหมคะ”
“เดี๋ยวมาดูกัน” เขายักคิ้วให้เธอ
“งั้นตุ๋นช่วย ขอแซ่บๆ เลยนะ เปรี้ยวๆ เผ็ดๆ ตุ๋นอยากกิน แล้วตุ๋นก็อยากกินซาซิมิแซลม่อนด้วย ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว เราสั่งเดลิเวอรี่กันไหม” เธอยิ้มตาเป็นประกาย มือก็เด็ดขั้วพริกขี้หนูสวน
“แม่กินอะไร ลูกก็กินแบบนั้น ต๊อบแสบท้องแสบตูดแย่เลย” ท่องธาราวางมือจากการหั่นไก่ หยิบเห็ดมาหั่นต่อ “ปลาดิบก็อย่าเพิ่งเลย”
“ตุ๋นมีวิธี ตุ๋นต้องไปทำแล้ว มันจี๊ดมาก” เธอดันชามพริกไปกลางโต๊ะ ลุกไปล้างมือที่ซิงก์ล้างจาน
“ทำอะไรเหรอคะ รีบร้อนจังเลย ลูกก็ไม่ได้ร้อง” เขาหันไปมองหญิงสาว
ข้ามฟ้าเช็ดมือจนแห้ง จากนั้นก็เดินมาหาคุณอาหนุ่ม ดึงเขามาที่ซิงก์ “อาโต๋ล้างมือก่อน เดี๋ยวตุ๋นบอก มันเป็นความมหัศจรรย์ของการเป็นแม่”
“หืม แสดงว่าพ่อก็มีส่วนร่วมได้ใช่ไหม” เขาทำตามอย่างว่าง่าย
ข้ามฟ้ายิ้มหน้าทะเล้นแบบที่เขาเห็นเป็นประจำ ดีใจที่เธอกลับมาเป็นสาวน้อยร่าเริงของเขาอีกครั้ง
“อ้ะ เสร็จแล้ว จะให้อาทำอะไรคะ” เขาชูมือสองข้างเสมอหน้าอก
ข้ามฟ้าเหนี่ยวมือของเขามาวางบนหน้าอกสองข้างที่ขยายใหญ่จนเบียดเข้าหากันของตัวเอง จากนั้นก็เขย่งตัวกอดคอเขา กระซิบข้างหู
“คัด”
“ไข่ตุ๋น” เสียงเขาแหบพร่าขึ้นมาทันที เผลอบีบหน้าอกหญิงสาวแรงขึ้น ดันร่างเล็กชิดซิงก์ ไข่ตุ๋นรีบผละตัวออก
“จะบีบทำไม ตุ๋นเจ็บ” เธอก้มลงดูหน้าอกของตัวเอง น้ำนมไหลซึมออกมาจนเปียกเสื้อ
“มันเป็นไปโดยอัตโนมัติ”
“นี่มันไม่เกี่ยวกับเรื่องที่อาโต๋ถนัดนะ มันคือเรื่องของแม่ที่ให้นมลูก น้ำนมมันมากเข้ามันก็จะแข็งจนรู้สึกเหมือนนมจะแตก แล้วมันก็เจ็บมากๆ ต๊อบกินไม่ทัน ตุ๋นก็บีบเก็บมั่งทิ้งมั่ง ไม่เคยเห็นนมอาอิงค์คัดหรือไง” เธอว่าเสียงงอน “เดี๋ยวตุ๋นไปปั๊มนมก่อน” ข้ามฟ้าเดินไปที่ตู้เย็น เปิดชั้นแช่แข็ง หยิบน้ำนมที่เธอเก็บไว้ออกมา
“อาไปช่วยนะ อยากปั๊มนมให้ต๊อบ อยากทำหน้าที่ของพ่อ” ความจริงอยากจับนมเมีย แต่เผยไต๋ออกไปมากเดี๋ยวไก่ตื่น ต้องเอาลูกบังหน้าไว้ก่อน
“ไม่ต้องหรอกค่ะ ตุ๋นจะย้ายนมพวกนี้ไปใส่ตู้แช่ที่อาโต๋ซื้อมาให้ด้วย เท่าที่มีต๊อบก็กินไปได้หลายวันแล้ว เสร็จแล้วตุ๋นจะกลับมาช่วยทำครัวนะคะ” เธอพูดจบก็ขนกล่องที่ด้านในบรรจุถุงนมจำนวนมากออกไป
ท่องธารานึกถึงคำพูดของข้ามฟ้าแล้วคิดในใจ ‘อาจะเห็นนมอาอิงค์คัดได้ยังไงล่ะไข่ตุ๋นเอ๊ย’
แววตาคมลุกโชนด้วยความชิงชัง ฟันถูกขบจนแทบแหลกอยู่ในปาก หยิบพริกที่ข้ามฟ้าเด็ดไว้ใส่ลงไปในครกทั้งหมดแล้วตำด้วยแรงโทสะจนเสียงดังไปข้างนอก จากนั้นหยิบมะนาวมาบีบใส่ถ้วยด้วยเรี่ยวแรงที่มากเกินความจำเป็น แล้วก็เททุกอย่างลงไปในหม้อที่กะทิกำลังเดือด
สาละวนอยู่ในครัวชั่วโมงกว่าข้ามฟ้าก็ยังไม่กลับมาตามที่บอก จนกระทั่งเขาทำทุกอย่างเสร็จจึงเดินออกมายังห้องรับแขก ไอเย็นจากห้องนอนของเธอลอดมากระทบฝ่าเท้าระหว่างเดินผ่าน เขาจึงเปิดประตูดู คราวนี้เธอไม่ได้ล็อก
“หนีมานอนหลับนี่เอง” ท่องธาราสาวเท้าเข้าไป รอยยิ้มที่หายไปนานกลับมาเบ่งบานเต็มหน้า เขานั่งลงบนขอบเตียง ก้มลงหอมแก้มหญิงสาวเบาๆ
“จั๊บๆ” เป็นเสียงของมนุษย์ตัวจิ๋วข้างๆ กำลังทำปากจุ๊บจั๊บ
“ไงลูก” เขาเอื้อมแขนข้ามตัวข้ามฟ้าไปเขี่ยแก้มลูกเบาๆ เจ้าตัวเล็กอ้าปากจะงับตามมือเขา “หิวเหรอลูก”
“แอะ แอะ”
“อย่าเพิ่งร้อง ให้แม่พักผ่อนหน่อย” เขาเหลือบไปเห็นขวดนม จับดูก็ยังอุ่น สงสัยข้ามฟ้าจะลองให้ลูกดูดนมจากขวดแต่ตัวเล็กยังไม่ตื่น เขาจึงหยิบขวดมาแหย่ปากลูก
- ผู้เขียน
