@หอพักวี
“ขอบคุณนะน้ำขิงที่ขับรถมาส่ง” ฉันหันไปยิ้มเอ่ยบอกน้ำขิงที่อาสาขับรถมาส่งฉันที่หอหลังจากที่เราเลิกเรียนเสร็จ
“ไม่เป็นไร ใครจะกล้าปล่อยเธอกลับเองกัน...”
“...ตกลงวันนี้ไม่ได้ป่วยแน่เหรอ เธอดูเพลีย ๆ นะ” น้ำขิงมองหน้าถามฉันสีหน้าเป็นห่วง
“ไม่หรอก ฉันปกติดี”
“เหรอ แล้วเมื่อกี้เธอให้ฉันแวะเข้าร้านยาทำไมอะ”
“...” ฉันก็ชะงักนิ่งไปกับคำถามของเพื่อนตัวเอง ที่ฉันให้น้ำขิงแวะร้านยาให้ ก็เพราะฉันมียาบางอย่างที่ต้องซื้อมากิน...
“ฉันปวดท้องประจำเดือนน่ะ ไม่มีอะไรหรอก” สุดท้ายฉันก็ต้องโกหกคนตรงหน้าไปอย่างเลี่ยงไม่ได้
“ว่าแล้วไง เธอเดินแปลก ๆ แล้วก็ดูเพลีย ๆ”
“อ...อื้ม” ฉันค่อย ๆ ฝืนยิ้มตอบกลับ
“งั้นลงไปพักผ่อนเถอะ แล้วอย่าลืมเดินดูหน้าดูหลังด้วยนะ” น้ำขิงกำชับบอกฉัน
“โอเค ไว้เจอกันนะ”
“อะเค” แล้วฉันก็เปิดประตูเดินลงจากรถด้วยท่าทีปกติ ก่อนจะหันไปโบกมือลาให้อีกคน ซึ่งน้ำขิงก็ยิ้มตอบกลับ
