สองวันผ่านไป... @มหาวิทยาลัย “ตกลงเมื่อคืนมึงไปไหนมา” ขุนพลหันไปมองหน้าถามเพื่อนตัวเองที่นั่งอยู่ “...” ดินก็เงียบไม่ตอบ “ไอ้สัสดิน” “มีไรกัน” คินที่เดินเข้ามาเอ่ยถามขึ้น “ก็แม่งอะดิ เมื่อคืนไปไหนมาไม่รู้ ไม่อยู่ห้อง” ขุนพลบอกพร้อมกับชี้ไปยังร่างสูงของอีกคน “ไปไหนมาวะ ปกติมึงไม่ค่อยไปไหน” คินอดที่จะหันไปถามเพื่อนไม่ได้ “...” คนตัวสูงก็นิ่ง “กูถามแม่งมาเป็นสิบรอบละ ไม่ได้ห่าไร แม่งไม่ยอมตอบ” “แล้วจะรู้กันไปทำไม” ใบหน้าหล่อนิ่งเรียบเอ่ยถามขึ้น ทำเอาคินชะงักมองหน้าเขา “ก็มันแปลกไง คนติดห้องอย่างมึง...อยู่ ๆ ช่วงนี้ออกไปข้างนอกบ่อย” ปากหนาตอบและมองหน้าเพื่อนตัวเอง “...” ดินก็นั่งมองอีกคนกลับไม่พูดอะไร จนกระทั่ง... “พี่ขุน!” เสียงแหลมของน้ำขิงดังขึ้นทำให้ทั้งสามหันไปมองยังคนตัวเล็กที่เดินหน้าหงิกเข้ามา “อะไรของแก” “นี่มันอะไร! ไหนว่าแค่จะเอาไปดูไง ทำไมพิมพ์ไลน์ใส่เพื่อนขิงแบบนั้น