ฉันตื่นขึ้นมาในเช้าวันใหม่ด้วยสภาพอิดโรยและอ่อนเพลียสุดๆจนแทบไม่อยากลุกออกจากเตียงไปไหนแค่ขยับเปลือกตาหนักอึ้งให้เปิดกว้างยังทำได้ยาก เมื่อคืนฉันแทบไม่ได้นอนหลับด้วยซ้ำเพิ่งจะได้นอนจริงๆก็ตอนใกล้สว่างแล้ว ฉันมองดูร่างเปลือยเปล่าของเราสามคนบนเตียงนอนขนาดหกฟุตที่นอนกอดก่ายกันอยู่ สภาพเตียงนอนที่เละตุ้มเป๊ะจนแทบไม่หลงเหลือสภาพเดิมของมัน กลิ่นคาวของน้ำกามลอยคละคลุ้งอยู่ในอากาศและซากถุงยางที่เกลื่อนกลาดอยู่บนเตียงนอนและพื้นห้อง ขอบตาเริ่มร้อนป่าวเมื่อคิดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้และเหตุการณ์ที่กำลังเกิดต่อจากนี้ อดีตที่พยามหนีแทบเป็นแทบตายพังทลายลงในเวลาชั่วข้ามคืน
" อ๊ะ ปะปวด " ฉันพยายามขยับตัวช้าๆเพื่อไม่ให้พวกเขาทั้งคู่ตื่นแต่ก็ดูจะทำได้ยากเพราะสภาพร่างกายของฉันในเวลานี้มันปวดเมื่อยไปหมด เรียวขาทั้งสองข้างแทบจะหุบเข้าหากันไม่ได้เพราะมันทั้งปวดทั้งแสบ
" อืออ..จะไปไหน " อากิระขยับตัว
