บทที่21

1110 คำ

“ดูคุณหมอเขาจะรักปากกาด้ามนี้มากเลยนะคะเพราะตอนที่รู้ว่าหนูเก็บปากกาได้คุณหมอดูดีใจมากเลยค่ะ” พอสบโอกาสฉันเลยถามเรื่องนี้ให้หายสงสัย อยากรู้ว่าจะเป็นอย่างที่ฉันคิดไว้มั้ยแบบว่าเป็นปากกาที่แฟนเก่าของหมอภีมเคยให้มาอะไรทำนองนี้ “ใช่จ๊ะหมอเขารักปากกาด้ามนี้มากเพราะมันเป็นปากกาที่พ่อเขาซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดก่อนจะเรียนจบแล้วก็ก่อนที่จะป่วย” พอพูดถึงเรื่องนี้แม่กับลูกก็พากันทำหน้าเศร้า ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมหมอภีมถึงอยากได้ปากกาด้ามนี้คืนนักหนาถ้าฉันทำของสำคัญขนาดนี้หายคงนอนร้องไห้ขี้มูกโป่งไปแล้ว “งั้นหนูนั่งคุยกับคุณหมอเขาไปก่อนนะเดี๋ยวป้าเข้าไปทำกับข้าวในครัวก่อน” “ให้หนูไปช่วยมั้ยคะ” ฉันรีบเสนอตัวทันที ถึงฉันจะหยิบจับอะไรไม่ค่อยเป็นแต่งานง่ายๆ อย่างพวกล้างผักเด็ดผักหั่นผักก็น่าจะพอไหว “ไม่ต้องหรอกป้าทำกับข้าวง่ายๆ แล้วก็แค่ไม่กี่อย่างหนูนั่งรออยู่ตรงนี้แหละแล้วอย่าพึ่งกลับน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม