ไฟรักนักบิน

ปาฏิหาริย์ที่มาพร้อมกับพรหมลิขิต

ตอนที่ 5

พอเวลาตีห้าครึ่งท้องฟ้าก็สว่างรำไร ฝนหยุดตกไปแล้ว เลือดที่บนใบหน้าของเขาหยุดสนิท กัปตันหนุ่มค่อย ๆ ขยับตัวลุกขึ้น เริ่มมองเห็นอะไรลาง ๆ ก่อนจะรีบเดินกลับไปยังห้องนักบินและเชคร่างของผู้ช่วยอีกครั้ง...จนพบว่าตัวของผู้ช่วยคิมนั้นแข็งทื่อไปเสียแล้ว

เขาก้าวออกมาได้สามสี่ก้าวก็เจอกองเลือดและเศษเนื้อที่เดาว่าเป็นชิ้นส่วนของร่างกายของมนุษย์ มันเละจนจำไม่ได้ว่าเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง แขนขาขาดกระจายเกลื่อนคงไม่ต่ำกว่าเจ็ดแปดศพเป็นอย่างต่ำ

กัปตันหนุ่มพยายามเดินหาผู้รอดชีวิต แต่ก็พบเพียงแค่ซากศพเท่านั้น หลายศพที่เขาเจอมาเหลือแต่ขาบ้างแขนบ้าง บางศพเหลือแต่ท่อนบน บางศพศีรษะก็หายไปแล้ว

เทวินแข็งใจก้าวต่อไปดูยังส่วนปีกของเครื่องที่แตกเป็นเสี่ยง ๆ ปีกสีขาวแต่มีรอยไหม้ดำเกรียม บางชิ้นส่วนหนึ่งของมันกองอยู่บนกอหญ้าที่แหลกยับ เขากำลังจะเดินผ่าน แต่ก็ได้ยินเสียงครางเบา ๆ ดังแว่ว มา

อ๊ะ!!.โอ๊ยย!!..หรือว่าข้างใต้มันมีคนติดอยู่ คิดได้ดังนั้นเทวินจึงลองออกแรงยก...

“อ้า!!หนักฉิบหาย!!!” กับตัปหนุ่มเหลียวซ้ายแลขวา เห็นท่อนไม้หักยาวเกือบสองวา จึบเดินไปเอามาสอดปลายข้างหนึ่งเข้าไปที่ใต้ฐานของมันก่อนจะร่างกายเพื่อโหนมันทั้งตัว จนมันเผยอยกขึ้นจากพื้นแล้ว เขามองเห็นร่างของแอร์สาวติดอยู่ข้างใต้นั้น

“ใจเย็น ๆ เดี๋ยวถ้าผมยกให้มันสูงกว่านี้ นับหนึ่งถึงสิบ ให้คุณรีบคลานออกมานะ” เขาตะโกนบอกเธอแอร์สาวส่งสัญญาณมือเพื่อบอกเขาว่าเธอรับทราบ

“หนึ่ง สอง สาม....” กัปตันหนุ่มตะโกนนับเลขไปยังไม่ทันจะครบ แอร์สาวก็พาร่างสะบักสบอมคลานออกมา โชคดีที่มีคนรอดชีวิตเขานึกในใจ เธอคลานออกมาได้เขาก็รีบประคองตัวเธอให้ไปยังโคนต้นไม้ ใบหน้าสวยเปรอะไปด้วยโคลนอย่างมอมแมม

“ณัชชา!!! ผมดีใจที่ได้เจอคุณอีกครั้ง”

“กัปตัน!!!..” เธอพูดได้แค่นั้นก็หมดแรงทันที

“ณัชชาคุณพักตรงนี้ก่อนนะ เดี๋ยวผมจะไปหาน้ำดื่มมาให้”

“...........” เธอไม่มีแรงตอบได้แต่พยักหน้าขึ้นลงเบา ๆ เขามองดูร่างของเธอที่เสื้อผ้าขาดวิ่น ก่อนที่หญิงสาวจะทิ้งตัวเพราะไม่มีแรงจนเขาต้องกอดเธอเอาไว้

“ณัชชา ผมขออนุญาตนะ” เขาประคองเธอเอาไว้ในอ้อมแขน ก่อนจะอุ้มร่างหญิงสาวมานอนบนหญ้าตรงโคนต้นไม้ ไม่นานนักหญิงสาวก็ละเมอมาพูดอะไรบางอย่างกับเขา

“คุณนอนพักรอผมตรงนี้ก่อนนะครับ ผมจะไปหาน้ำกับที่ทำแผลมาให้คุณ

“ขอบคุณค่ะ..กัปตัน” เธอบอก เขาทิ้งร่างแอร์สาวไว้ที่โคนต้นไม้ก่อนจะรีบไปหาน้ำดื่มและอุปกรณ์ปฐมพยาบาลเบื้องต้น ระหว่างทางเทวินก็พยายามหาโทรศัพท์ของตัวเอง ที่คิดว่ามันน่าจะหล่นหาย แต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่พบ