ชายหนุ่มเกาศีรษะแกรกๆ แล้วเดินเข้าห้องของตัวเองไปเช่นกัน ก่อนผลุบหายเข้าห้องก็ยังยืนจ้องมองหน้าประตูไพลิน ราวกับจะกระชากคนด้านในที่วิ่งหนีเขาให้ออกมา คืนนี้...คอยดู ชายหนุ่มหมายมาดแล้วผลุบหายเข้าห้องตัวเอง
ชั่วโมงต่อมาไพลินเดินฮัมเพลงออกจากห้องน้ำ ร่างกายเย้ายวนพันด้วยผ้าขนหนูรอบตัว บนศีรษะพันผ้าผืนเล็กไว้เนื่องจากสระผม ก้าวเดินมาหยุดตรงหน้าโต๊ะเครื่องแป้งเพื่อจะนั่งทาครีม และชโลมโลชั่นทาผิว แต่ยังไม่ทันได้หยิบกระปุกครีมทาผิวที่ใช้ทาทุกวันก่อนนอน มือของใครบางคนพลันฉวยไปก่อนอย่างฉิวเฉียด
“พะ...” ปากที่จะพูดพลันไม่มีเสียงเล็ดลอด เมื่อถูกจู่โจมด้วยจูบรุนแรง และเร่าร้อนจากผู้บุกรุก ร่างบอบบางในชุดหวิวถูกดันจนก้นติดกับขอบโต๊ะ คนจูบใช้ความแข็งแรง ยกร่างไพลินขึ้นไปนั่งบนโต๊ะที่วางเครื่องประทินโฉมมากมายสำหรับผู้หญิงรักสวยรักงาม
“อื้อหอมจัง” ปากพี่ใหญ่ผละจากการกัดกินลิ้นไพลิน แล้วเอ่ยชมความหอม
