สปันเหงื่อตกหน้าซีด คุยกับผู้บริหารของเขางั้นเหรอ เธอกล้าคุยนะ แต่ว่าเรื่องจะไปถึงใครต่อใครบ้าง และการที่อชิรวิทย์ช่วยเรื่องลดค่าใช้จ่ายบางตัวให้มันจะสร้างผลกระทบให้เขาหรือเปล่า อชิรวิทย์หวังดีกับเธอ เธอไม่อยากทำให้เขาลำบาก
“ต้องการคุยกับผู้บริหารของเราไหมคะ ดิฉันจะลองติดต่อให้ค่ะ แต่ว่าต้องเป็นวันจันทร์นะคะ”
สปันเม้มปากแน่น เธอไม่อยากให้เรื่องไปกระทบอชิรวิทย์เลย เพราะเขาอุตส่าห์ช่วยเธอ ค่าใช้จ่ายที่เหลือเธออยากจะช่วยตัวเอง แต่คิดไม่ถึงว่ามันจะทะลุไปถึงสามแสนแปดหมื่นบาท
“ถ้ายังไม่พร้อม เราคงให้คนไข้กลับไม่ได้นะคะ”
“ก็ฉันบอกจะผ่อนให้ไงคะ ทำไมถึงทำไม่ได้”
“ดิฉันเสียใจจริงๆ ค่ะ เราไม่มีนโยบายแบบนี้มาก่อน”
สปันถอนใจเฮือก โรงพยาบาลแห่งนี้มีแต่คนมีเงิน คงไม่มีใครคิดจะผ่อนจ่ายเหมือนเธอหรอก สปันลุกขึ้นเดินไปเดินมาอย่างใช้ความคิด บิดาอยากกลับบ้านแล้ว ถ้าเธอไปบอกว่ายังกลับไม่ได้เพราะติดปัญหาเร
