ผมจงใจกระแทกช้อนลงบนจานแรงๆ เพื่อแสดงให้เห็นว่าไม่พอใจ ที่อยู่ๆคุณแม่ก็เกิดจะส่งลูกสะใภ้เข้าไปทำงานที่บริษัท
'ยัยมัชฌิมา' นั่งก้มหน้านิ่งๆ เธอไม่ยอมปฏิเสธ ทั้งๆที่ผมไม่อยากให้เธอไป เธอคิดจะลองดีอีกครั้งใช่ไหม!
'ถ้าคุณแม่คิดว่ามัชพอจะช่วยงานได้ มัชก็ตามใจคุณแม่ค่ะ... '
นี่คือคำพูดของยัยบ้า ทั้งๆที่ผมแสดงสีหน้าไม่พอใจ เธออาจจะแค่ทำท่าตามใจผู้ใหญ่ แต่ในใจของเธออาจจะกำลังคิดอะไรอยู่ก็ได้..
"ไม่ต้องบอกใคร ว่าเธอเป็นอะไรกับฉัน!"
มัชฌิมาเอี้ยวหน้ามองมาที่ผม จนผมต้องรีบอธิบาย ให้เธอเข้าใจอะไรๆได้ง่ายขึ้น
"เธอเป็นแค่เมียที่แม่ฉันหาให้ ฉันไม่ได้อยากได้ แล้วฉันก็ไม่อยากให้ใครรู้!"
คนฟังถึงกับนิ่งไป แต่แค่แว๊บเดียวเธอก็พยักหน้า เพื่อยืนยันว่าตัวเองเข้าใจ..
"ค่ะ!"
เธอตอบรับผมเพียงประโยคสั้นๆง่ายๆ ก่อนจะก้าวขาลงไปจากรถ
สายตาของใครหลายๆคนมองที่มาผม พร้อมกับยกมือไหว้ แต่พอมองเลยไปที่มัชฌิมา พว
