“คุณอยากทำงานที่โรงพยาบาลไหม ผมมีโรงพยาบาลหนึ่งอยู่ในเครือของดาฟองส์ เป็นโรงพยาบาลเด็ก เน้นด้านจิตเวช และระบบประสาท มีเด็กออทิสติกและดาวน์ซินโดรมรวมอยู่ด้วย มันอาจจะยากหน่อยสำหรับคุณ”
อีฟลินตากระตุกขึ้นมา
‘เด็กออทิสติกงั้นเหรอ เธอโตมาในไนท์เอ็มดี ไม่ใช่เพราะองกรค์นำเด็กมาจากมูลนิธิกับโรงพยาบาลเหรอ?’
“คุณเกี่ยวข้องกับการนำเด็กไปทดลองด้วยรึเปล่าคะ อังเดร”
อังเดรเลิกคิ้วขึ้นและส่ายหน้าเบา ๆ
“ผมแค่บริหารงบโรงพยาบาล เรามีแค่การรักษาผู้ป่วยทั่วไป มีมูลนิธิช่วยเหลือ และบริจาคเงินช่วยพ่อแม่เด็กในรายที่ไม่มีเงินรักษา โดยหมอประจำเคสจะช่วยออกค่ายาให้ และไม่เก็บค่ารักษาในบางครั้ง แต่เราจะไม่รับมาดูแลเลยตลอดไป ภาระหนักเกินไปไม่คุ้มค่า ผมไม่เห็นว่าควรทำแบบนั้น เราจะขาดทุนย่อยยับจนหมดตัว”
“น่าสงสารพ่อแม่เด็กพวกนี้จัง”
“อืม แต่ครอบครัวของเด็กพวกนี้ หลายคนก็ร่ำรวยมากนะอีฟ มีฐานะดีมากกว่าพวกเราหลาย
