ไอเย็นจากเครื่องปรับอากาศที่กำลังทำงานอยู่ ปลุกคนตัวเล็กซึ่งนอนหลับบนเตียงให้เริ่มตื่นจากห้วงนิทรา แพขนตางอนกระบือถี่ๆก่อนที่เปลือกตาสีขาวจะเปิดออกปรากฏนัยน์ตาสีสวยซ่อนอยู่
นาฬิกาบนฝาผนังห้องบอกเวลาแปดโมงกับอีกสิบนาที ผ่านมาแล้วสามวันกับการใช้ชีวิตคู่ฉันท์สามีภรรยากับมาร์คัส เธอยังคงอยากได้อิสระภาพตัวเองกลับคืนมา ทุกวันนั่งคิดว่าควรทำยังไงถึงจะหลุดพ้นจากผู้ชายคนนี้ได้ มันคงยากเพราะเธอและเขา ได้จดทะเบียนสมรสกันเรียบร้อย
คามิลล่านั่งบิดขี้เกียจบนเตียงนอน ก่อนจะหย่อนขาทั้งสองลงมาจนเท้าสัมผัสพื้นเย็นเฉียบ เธอเดินเข้าห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัว ใช้เวลาราวสามสิบนาทีก็เสร็จ
แกร๊ก~
เสียงเปิดประตูห้องน้ำและห้องนอนดังพร้อมกัน คามิลล่าออกมาจากห้องน้ำเป็นจังหวะที่มาร์คัสเข้ามาในห้องพอดี
"นายจะไปไหนเหรอ"
"บริษัท"
"ฉันไปด้วยได้ไหม"
"อยากไปก็ไป" มาเฟียหนุ่มตอบกลับเสียงเรียบ
"ฉันขอแต่งตัวแป๊บนึงน
