6
1581 คำ
เด็กน้อยที่หน้าตาน่ารัก ดูจากรูปร่างหน้าตา สองพี่น้องนี่น่าจะมีเชื้อสายเอเชีย
“ผมตกลง”
เพราะไม่รู้ว่าตัวเองและน้องสาวจะต้องหนีไปไหน เงินทองก็ไม่มีติดกาย อาเลสซันโดรจึงไม่ลังเลที่จะตอบตกลงทันที อย่างน้อยเขาก็มีที่หลบภัย และน้องสาวที่ต้องเรียนหนังสือ คนตรงหน้าจะต้องกันคนของคาโลออกไปได้แน่นอน และเขากับน้องจะต้องปลอดภัย...
สายตาของใครคนหนึ่งที่เหมือนกับแอบมองเขาอยู่ ทำให้ริกคาโด้หันไปมอง แต่กลับไม่เห็นใคร เห็นเพียงพุ่มไม้ไหวๆ อยู่อีกด้านเท่านั้น
“นั่นใครอยู่ตรงนั้นน่ะ ออกมาเดี๋ยวนี้นะ” เสียงเข้มดุกร้าวทำให้ร่างเล็กๆ ของเด็กน้อยวัยห้าขวบตัวสั่น เบียดชิดอยู่กับพุ่มไม้ด้วยความกลัว ไม่กล้าก้าวออกมา
“ฉันบอกให้ออกมา ถ้าไม่อยากโดนยิงกระจุย” ริกคาโด้คว้าปืนออกมาเล็งไปที่พุ่มไม้ด้วยสายตาเอาเรื่อง
“อะ... แอนนาเองค่ะ” เด็กหญิงตัวน้อยก้าวออกมาด้วยใบหน้าซีดเผือด กายเล็กๆ ที่สั่นเทาและอาการฉี่ราดทำให้ริกคาโด้ชะงัก
“แอนนาเองเหรอ” เขาผ่อนลมหายใจออกมาแล้วเก็บปืน เดินเข้าไปหาร่างเล็กๆ ที่กำลังหวาดกลัวเขาอยู่
“อย่ายิงแอนนานะคะ” เสียงเล็กๆ แม้จะหวาดกลัวแต่กลับใสดั่งระฆังแก้ว ริกคาโด้คุกเข่าลงตรงหน้าหนูน้อย เขากวาดสายตามองเรือนผมสีน้ำตาลสลวยหยักศกที่ยาวถึงบั้นเอว ใบหน้าผุดผาดที่เขาคิดในใจว่าหากโตขึ้นเธอจะเป็นหญิงสาวที่สวยมาก ริมฝีปากจิ้มลิ้มแดงเรื่อ แม้จะอยู่ในวัยเพียงห้าขวบ แต่เธอกลับกระชากใจเขาไปอย่างไม่น่าเชื่อ
“ฉันไม่ยิงเธอหรอกเด็กน้อย” เขาจับบ่าเล็กๆ เพื่อปลอบประโลม คิดหวังในใจว่าเด็กน้อยเป็นสมบัติของเขาอย่างไม่รู้ตัว
“คุณริกน่ากลัวมากๆ เลยนะคะ” เมื่อเห็นว่าผู้มีพระคุณไม่ได้โหดร้ายอย่างที่คิด เด็กช่างพูดจึงเริ่มชวนคุยเสียงเจื้อยแจ้ว
“กลัวฉันเหรอเด็กน้อย ไม่ต้องกลัวนะ ฉันคิดว่าเป็นคนร้ายมายืนลับๆ ล่อๆ อยู่ต่างหาก”
ริกคาโด้เลื่อนมือมาที่ก้นนิ่มๆ แล้วสัมผัสได้ถึงความเปียกชื้น “นี่เธอฉี่แตกเหรอ” เขาแทบจะหลุดขำอย่างไม่น่าเชื่อ มาเฟียหน้านิ่งผู้ทรงอำนาจกลับมีรอยยิ้มเพราะเด็กน้อยน่ารักตรงหน้า
“แอนนากลัว ก็เลยฉี่แตกใส่กางเกงค่ะ” เสียงเล็กๆ ตอบอย่างไร้เดียงสา
“แย่จัง เธอต้องเปลี่ยนกางเกงแล้วล่ะเด็กน้อย แล้วนี่มาเรียไปไหน”
เขามองหาก่อนจะหันมาสบตาและคิดอะไรบางอย่าง “เอาเป็นว่าฉันจะพาเธอไปเปลี่ยนกางเกงเองดีกว่าไหม” เขาพูดเสียงอบอุ่น ก่อนจะอ้าแขนออกจนกว้าง อารีแอนน่าโผเข้ากอดเทพบุตรที่มีบุญคุณช่วยชีวิตเธอกับพี่ชายเอาไว้ตามประสาเด็กๆ ยอมให้อุ้มขึ้นสู่อ้อมแขนโดยง่าย
“คุณริกทำอะไรอยู่เหรอคะ” เสียงเล็กๆ เอ่ยถามอยู่ข้างหู มาเฟียหนุ่มรู้สึกอบอุ่นในหัวใจอย่างบอกไม่ถูก
“กำลังอ่านเอกสารเกี่ยวกับงานน่ะ ฉันจะเปิดโรงแรมสาขาใหม่เร็วๆ นี้”
น่าแปลกอีกอย่างคือคนที่ไม่ค่อยชอบพูดเรื่องสำคัญกับใครพร่ำเพรื่อกลับเอ่ยปากบอกเล่าเรื่องงานให้เด็กน้อยในอ้อมแขนฟัง เหมือนการเล่านั่นเป็นสิ่งที่ไม่ได้สลักสำคัญอะไร อย่างคนพูดกันเรื่อยๆ เล่าสู่กันฟัง ไว้อกไว้ใจกันมานานแสนนาน
“ขยันจังค่ะ”
เสียงเจื้อยแจ้วช่างพูดช่างคุยไม่ได้ทำให้ริกคาโด้รำคาญสักนิด แต่เขากลับชอบเสียงใสๆ นี้เหลือเกิน ถ้าเป็นไปได้เขาอยากจะได้ยินเสียงนี้บ่อยๆ เท่าที่จะทำได้ อีกทั้งกางเกงที่เปียกจากการที่เธอฉี่ราดก็ไม่ได้ทำให้เขานึกรังเกียจ แต่กลับอุ้มเธอจนแขนสัมผัสกับความชื้นนั้นโดยไม่ได้ใส่ใจ
“ขยันไม่ดีเหรอไง” เขากระชับร่างหอมกรุ่นเอาไว้กับอก อารีแอนน่ามีกลิ่นหอมเฉพาะกายที่หอมมากๆ หอมจนเขาอยากจะสูดดมอยู่ตลอดเวลา เด็กผู้หญิงคนนี้มีอะไรที่น่าทึ่งหลายอย่าง
“ดีสิคะ พี่ซันโดรบอกว่าคนขยันจะไม่อดตาย แอนนาก็จะขยันด้วยค่ะ”
“ขยันทำอะไร วัยอย่างเธอก็เล่น กินแล้วก็นอน” เขาเลิกคิ้วถามอย่างสงสัย ร่างสูงของเจ้านายที่อุ้มเด็กสาววัยห้าขวบผ่านหน้าไปทำให้มาเรียมองอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าคนที่ไม่ได้มีท่าทีรักเด็กและติดจะรำคาญด้วยซ้ำกลับยอมใกล้ชิดกับเด็กสาวที่นำมาอุปการะเลี้ยงดูเอาไว้
“ขยันเรียนยังไงคะ พี่ซันโดรบอกว่าถ้าแอนนาขยันเรียน อนาคตของแอนนาก็จะดีด้วย”
ริกคาโด้ยิ้มอบอุ่น เขาคิดในใจว่าหากแม้เด็กน้อยในอ้อมแขนจะขี้เกียจเรียน อนาคตเขาก็ไม่มีวันปล่อยเธอให้อดตายอย่างแน่นอน
“ดีแล้วที่คิดได้แบบนั้น” เขาพูดอย่างพึงพอใจ
“พี่ซันโดรงานยุ่งจังนะคะช่วงนี้ ไม่มีเวลาสอนการบ้านแอนนาเลย” เด็กน้อยพูดอย่างหงอยๆ
“เอามาให้ฉันสอนสิ”
ริกคาโด้เองก็แปลกใจตัวเองว่าเหตุใดจึงพูดออกไปแบบนั้น ทั้งๆ ที่เขาไม่เคยคิดจะใส่ใจกับเรื่องแบบนี้ แต่พอเห็นหน้าหงอยๆ นั้นแล้วก็อดจะเป็นห่วงเสียไม่ได้ และสาเหตุที่อาเลสซันโดรไม่มีเวลาให้น้องสาวก็เพราะต้องทำงานให้เขา ถือว่าเขามีส่วนทำให้เด็กน้อยเหงาและว้าเหว่
“จริงเหรอคะ เย้! คุณริกใจดีที่สุดเลย” เด็กน้อยที่ฉี่ราดเต็มกางเกงกลับกอดคอหนาเอาไว้แน่นแล้วหอมแก้มฟอดๆ มาเฟียหนุ่มรู้สึกดีอย่างประหลาด เขาหอมแก้มนุ่มๆ นั้นกลับ พร้อมกับได้ยินเสียงหัวเราะคิกคักอย่างน่ารัก
“ถึงแล้ว เราอาบน้ำกันดีกว่าไหม ฉันเองก็รู้สึกเหนียวตัว”
เขาพูดอย่างเอ็นดู ก่อนจะพากันไปอาบน้ำตามประสา ริกคาโด้ถูเนื้อถูตัวให้อารีแอนน่าอย่างเอ็นดู เขายอมรับว่าเอ็นดูเธอมาก แต่บริสุทธิ์ใจกับเด็กหญิงตัวน้อย เพราะบังเกิดความรักอย่างไม่เคยเป็นกับใครมาก่อน
เสียงหัวเราะคิกคักของอารีแอนน่าหลังจากอาบน้ำเสร็จก็ถูกจับแต่งตัวสร้างความประหลาดใจให้แก่ทุกคนในคฤหาสน์เปสซอตโตเป็นอย่างยิ่ง เพราะไม่เคยเห็นเจ้านายจะให้ความสนิทสนมหรือเล่นกับเด็กที่ไหนเหมือนอารีแอนน่ามาก่อน
“ผมขอบคุณคุณริกมากนะครับที่เอ็นดูแอนนา ถ้าแอนนาทำอะไรให้รำคาญใจ ผมต้องขออภัยด้วยจริงๆ แอนนามาหาพี่มา” อาเลสซันโดรมองน้องสาวที่นั่งเล่นอยู่บนตักของเจ้านายด้วยความไม่สบายใจ กลัวน้องสาวจะทำให้ผู้เป็นนายรำคาญใจ
“ใครบอกล่ะว่ารำคาญ ฉันไม่ได้รำคาญเสียหน่อย” เสียงราบเรียบไม่ได้บอกถึงความรำคาญ สีหน้าดูมีความสุขของเจ้านายทำให้อาเลสซันโดรคลายใจ
“ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ผมไม่อยากให้แอนนาล้ำเส้น”
“ล้ำเส้นอย่างนั้นเหรอ อะไรคือความหมายของคำว่าล้ำเส้น” ริกคาโด้ถามลูกน้องที่กลายมาเป็นคนสนิทได้ไม่นาน ในสายตาของมาเฟียหนุ่ม อาเลสซันโดรเป็นคนที่ขยัน ซื่อตรง ไม่มีเล่ห์เหลี่ยมอันใด คนแบบนี้คือคนที่เขาจะไว้ใจได้มากพอสมควร
“เอ่อ... คือ” อาเลสซันโดรอ้ำอึ้ง เพราะไม่รู้จะตอบว่ากระไร ส่วนอารีแอนน่ามองหน้าคนโน้นทีคนนี้ที เพราะไม่เข้าใจนักในสิ่งที่ผู้ใหญ่พูดกัน
“คำว่าล้ำเส้นคือทำนอกเหนือคำสั่ง แต่นี่ไม่ใช่คำสั่ง มันเป็นความต้องการของฉัน หรือนายไม่ไว้ใจฉัน”
“เปล่าครับคุณริก ผมไว้ใจคุณริก คุณเป็นผู้มีพระคุณของพวกเรา แอนนากับผมถือว่าโชคดีที่คุณได้ช่วยเหลือเอาไว้”
“งั้นเราจะไม่พูดเรื่องนี้กันอีก นายเข้าใจไหม”
“ครับ”
“คืนนี้ฉันจะสอนแอนนาทำการบ้าน นายทำงานเหนื่อยมาทั้งวันไปนอนพักเถอะ เดี๋ยวมาเรียจะส่งแอนนาเข้านอนเอง” ริกคาโด้เอ่ยบอกให้ลูกน้องคลายใจ อาเลสซันโดรมองเจ้านายหนุ่มอย่างไม่เชื่อหู แต่ก็ต้องเชื่อเพราะน้ำเสียงและสีหน้าไม่ได้บอกว่ากำลังล้อเล่น
“แอนนา มาหาพี่หน่อย” อาเลสซันโดรอ้าแขนออกจนกว้าง อารีแอนน่าลงจากตักอุ่นๆ ของริกคาโด้วิ่งไปสู่อ้อมแขนของพี่ชาย
“อย่าดื้อ อย่าซนและกวนใจคุณริกมากนะครับ คืนนี้หลับฝันดีล่ะ พี่คงไม่ได้พาเข้านอน”
อาเลสซันโดรจูบแก้มหอมของน้องสาวซ้ายขวา ปกติเขาเลี้ยงดูน้องไม่เคยให้ห่างกาย ไม่ว่าจะกินข้าว อาบน้ำ หรือนอน แต่พอย้ายมาอยู่ที่นี่ ริกคาโด้ให้เหตุผลว่าควรให้อารีแอนน่าหัดนอนคนเดียว และคอยให้มาเรียซึ่งเป็นแม่บ้านประจำคฤหาสน์คอยดูแลอบรมสั่งสอนเรื่องมารยาทรวมถึงดูแลเรื่องอื่นๆ ด้วย
- ผู้เขียน
