โบน่านั่งมองตาโต แก้มสาวแดงปลั่งเพราะคนไม่ประสา ไม่เข้าใจว่าเขาทำอะไร
“นิดนึงนะครับโบน่า” นิโคโล่ยิ้มให้กำลังใจ ก่อนจะจับเรียวขาเพรียวแยกออกในขณะที่หญิงสาวนั่งพิงอยู่กับพนักหัวเตียงด้วยความมึนงงไม่หาย
“พอเถอะค่ะ โบน่าเจ็บ” เธอประท้วงดันหน้าท้องเขาเอาไว้ ส่งสายตาขอร้องพร้อมกับน้ำตารินไหล
“นิดนึงครับ รับรองว่าต่อไปจะไม่เจ็บอีก ผมเองก็เคย... ครั้งแรกเหมือนกัน” นิโคโล่รู้ตัวดีว่าเขาไม่ได้โกหก แต่ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เขาร่วมรักกับผู้หญิงบริสุทธิ์ ให้ตายเถอะ! มันตื่นเต้นชะมัดยาด
“มะ... ไม่เคยเหมือนกันเหรอคะ” โบน่าถามอย่างแสนซื่อ ก่อนจะนิ่วหน้ามองกลางกายที่ตอนนี้กำลังถูกบุกรุกจากกายชายใหญ่โตและแข็งกร้าว
“อย่าเกร็งสิโบน่า มันจะเข้าไปได้ยังไง รัดผมแน่นขนาดนี้ โอ้ว...” นิโคโล่ประท้วงบ้างเมื่อเขาขยับกายเข้าไปในร่างเธอไม่ได้
“โบน่าเจ็บ” สายตาเธอมองแก่นกายของเขาที่ถูกร่างกายของตัวเองดูดกลืนด้ว
