Ep.5 กลายเป็นหิน nc++50%
1586 คำ
เมียเด็ก
[Ep.5] กลายเป็นหิน nc++50%
หลังจากที่คริสอุ้มลูกแมวน้อยของเขามาที่ห้องนอนของเขาแล้วคริสก็วางร่างของอลิสลงบนเตียงนอนแสนนุ่มอย่างเบามือ ก่อนจะเท้าเอวมองคนตัวเล็กที่จ้องมองเขาตาเเป๋วด้วยความรู้สึกสับสนที่กำลังตีกันยุ่งเหยิงอยู่
ตอนแรกคริสก็กะว่าจะใช้เด็กคนนี้เป็นตัวต่อรองกับพ่อของเธอ แต่ทำไปทำมาแค่ชั่วระยะเวลาไม่ถึงชั่วโมงเขากลับหลงเสน่ห์ที่ไร้เดียงสาของยัยเด็กนี่เข้าอย่างจัง
แต่ถึงจะรู้สึกแบบนั้นไปแล้วคริสก็ยังหลอกตัวเองว่ามันเป็นแค่ความหลงเท่านั้น เขาก็แค่ไม่เคยเจอใครที่เป็นเหมือนเด็กคนนี้ซะมากกว่า หรือจะพูดง่ายๆว่าอลิสเป็นของแปลกสำหรับเขานั่นแหล่ะ
"พร้อมจะดูรึยัง?"
คริสแกล้งถามด้วยสีหน้ายิ้มๆ ยิ่งเห็นดวงตากลมใสเบิกกว้างขึ้นด้วยความตื่นเต้น คริสก็ยิ่งหลงใหลในความใสซื่อและไร้เดียงสาของอลิสมากขึ้นกว่าเดิม
"อื้อ!...อลิสพร้อมแล้วค่าา"
อลิสตอบเสียงฉะฉาน ใบหน้าจิ้มลิ้มน่ารักพยักหน้ารัวๆจนคริสกลัวว่าคอสวยๆขาวเนียนนั่นจะพานเคล็ดขัดยอกไปซะก่อน
"อย่าตกใจจนเป็นลมไปก่อนก็แล้วกัน..."
คริสบอก ก่อนที่ร่างสูงจะคลานขึ้นไปนอนบนเตียงพร้อมกับค่อยๆปลดเข็มขัดออกจากเอวตามด้วยกระดุมกางเกง ในขณะที่สายตาก็จ้องมองใบหน้าของอลิสตลอดเวลา
"โอ่วว!"
และเมื่อส่วนหัวที่บานเหมือนดอกเห็ดโผล่พ้นออกมาจากกางเกงเท่านั้นแหล่ะ อลิสก็ถึงกับตาโต ก่อนจะยกมือขึ้นป้องปากตัวเองพร้อมกับส่งเสียงออกมาอย่างตื่นเต้น
คริสยิ้มพรายทั่วใบหน้าหล่อ ก่อนจะทำในสิ่งที่อลิสถึงกับต้องร้องอู้วอย่างตื่นเต้นขึ้นมาอีกครั้ง
คริสปลดกางที่ใส่อยู่ลงไปกองที่ต้นขา ก่อนที่มือหนาจะวกกลับมากอบกุมเจ้าหนอนยักษ์สัตว์ร้ายตัวโปรดของเขาพร้อมกับรูดขึ้นรูดลงเบาๆช้าๆให้อลิสดูจนเด็กสาวต้องแอบกลืนน้ำลายลงท้องอย่างไม่รู้สาเหตุว่าทำไมเธอถึงต้องทำแบบนั้น
อลิสตื่นเต้นมากอย่างไม่เคยเป็น หนอนยักษ์ของลุงคริสตัวใหญ่เท่าแขนเผลอๆอาจจะใหญ่กว่าแขนของอลิสเองซะด้วยซ้ำไป และที่แปลกไปกว่านั้นรูปร่างของมันก็ไม่เหมือนกับหนอนน้อยทั่วไป ตรงส่วนหัวของมันบานออกเหมือนดอกเห็ด ลำตัวของมันมีเส้นเลือดหรือเส้นเอ็นก็ไม่รู้ขรุขระรอบทั้งตัว และมันมีแค่ตาเดียว มันช่างแตกต่างกับหนอนที่อลิสเคยเห็นทั่วไปนัก
"จ้องซะขนาดนั้น อยากลองจับดูไหม?"
คริสถามเสียงพร่า และท่าทางตื่นเต้นดีใจของลูกแมวน้อยก็เข้าทางคนเจ้าเล่ห์อย่างคริสเข้าพอดี
"มันจะกัดอลิสไหมคะ?"
อลิสถามอย่างตื่นเต้นปนหวาดกลัวหน่อยๆตามประสาเด็กสาวที่ใสซื่อ
"ถ้าเธอทำให้พิษมันคายออกมาได้ มันก็จะไม่กัด"
"งื้อออ!...แล้วอลิสต้องทำยังไงคะ อลิสไม่อยากโดนกัด อลิสกลัวเจ็บ อีกอย่างพิษมันร้ายแรงไหมคะ ถ้าโดนมันกัดจะถึงตายรึเปล่า?"
อลิสถามอย่างร้อนใจ ก่อนจะบ่นพึมพำกับตัวเอง หากแต่คริสก็ได้ยินชัดเต็มสองหู
"หรืออลิสจะเปลี่ยนใจไม่จับต้องมันดี..."
"ไม่ได้!"
คริสแกล้งพูดเสียงดุ มองหน้าอลิสอย่างเอาเรื่อง
"สัตว์ร้ายของฉันมันต้องคำสาป ไม่ว่าใครก็ตามที่เห็นมัน ถ้าไม่ทำให้มันคายพิษออกมา คนๆนั้นจะกลายเป็นหินภายในเจ็ดวัน!"
เอาเข้าไป...คริสอยากจะยกมือขึ้นตบหัวตัวเองนัก!
บ้าบอไปกันใหญ่แล้ว หลอกเด็กเป็นนิทานในตำนานไปได้ นี่มันหนอนยักษ์ลูกรักของเขานะไม่ใช่งูบนหัวของเมดูซ่า แล้วแบบนี้เด็กที่ไหนมันจะไปเชื่อ
แต่...
เด็กใสซื่อไร้เดียงสาอย่างอลิสกลับหลงเชื่อคำพูดของคริสอย่างง่ายดายซะงั้น...
"งือออ...ไม่เอาอ่ะ! อลิสไม่อยากกลายเป็นหิน...แงงง"
คริสเหวอไปชั่วครู่อย่างงงๆ ก่อนจะรีบปรับเปลี่ยนสีหน้าให้เป็นปรกติ ทั้งที่อยากจะขำกับท่าทางของอลิสที่เริ่มมีน้ำหูน้ำตาเอ่อคลอเบ้า
"ไม่เป็นหรอกเด็กดี ฉันจะปกป้องเธอเอง บอกแล้วไงถ้าเธอตามใจฉันอะไรก็ทำร้ายหรือทำอันตรายเธอไม่ได้"
คริสพูดพร้อมกับขยับตัวดึงร่างเล็กของอลิสที่ตอนนี้สั่นเทาไปด้วยความหวาดกลัวว่าตัวเองจะต้องกลายเป็นหินอย่างที่เขาพูดเข้ามากอดปลอบ
และนั่นก็ทำให้อลิสถึงกับกลับตาปี๋เพราะหนอนยักษ์ตาเดียวของลุงคริสนั้นกำลังชี้หน้าของอลิสอย่างเอาเรื่อง
แงงง...อย่าจ้องหน้าอลิสนะ! อลิสไม่อยากกลายเป็นหิน!
"ลุงพูดจริงนะ..."
อลิสเงยหน้าขึ้นถามคริสเสียงสั่น
"ฉันเคยโกหกเธอรึไง ขนาดเธอขอดูมันฉันยังให้ดูเลย"
อลิสพยักหน้าหงึกหงัก เพราะมันก็จริงอย่างที่ลุงคริสของเธอว่า
"แล้วอลิสต้องทำยังไงคะ?"
อลิสเอ่ยถามในสิ่งที่ตัวเองต้องทำ เพื่อจะได้ไม่ต้องกลายเป็นหิน และนั่นก็ทำให้คริสยิ้มออกมาอย่างเอ็นดู
"มา...จะสอนให้..."
คริสพูดยิ้มๆก่อนจะจับมือบางทั้งสองข้างมาวางแหมะที่ตัวตนของเขาอย่างเบามือ
"อุ๊ย!"
อลิสสะดุ้งสุดตัว เมื่อมือของตัวเองสัมผัสกับความอุ่นร้อนที่แข็งขึงนั่น เธอทำท่าจะชักมือกลับแต่คริสก็กุมมือเธอเอาไว้แน่นพร้อมกับบังคับข่มขู่ทางสายตาไปด้วย
"อยากกลายเป็นหินรึไง?"
คำขู่นี้ดูเหมือนจะได้ผลเป็นอย่างดี อลิสหยุดนิ่ง ในขณะที่คริสยิ้มออกมาอย่างพอใจ ก่อนจะค่อยๆจับมือเล็กๆนั่นลูบไล้ตัวตนของเขาเบาๆ
"อาา..."
คริสหลุดเสียงครางต่ำในลำคอ เขารู้สึกดีมากอย่างไม่เคยเป็นเมื่อมือนุ่มนิ่มกำลังสัมผัสตัวตนของเขาอย่างเงอะๆงะๆไร้เดียงสา
"กำไว้หลวมๆ แล้วค่อยๆรูดขึ้นรูดลงแบบนี้"
คริสสั่งเสียงแหบพร่า มือหนาจับมือนุ่มนำทางสักพัก เมื่อเห็นว่าอลิสเริ่มคุ้นชิน คริสก็ปล่อยให้เธอเป็นคนควบคุมจังหวะซะเอง
"อืม...เบาๆ...แบบนั้นแหล่ะ...เด็กดี..."
คริสเอ่ยชมอริสเสียงสั่น ในขณะที่อริสเองก็เริ่มสนุกไปกับมัน ผิวที่ขรุขระของมันไม่ได้น่ากลัวเหมือนที่เห็นเลยสักนิด ตรงกันข้ามมันกลับเนียนนุ่มน่าสัมผัส อลิสตื่นเต้นทุกครั้งในยามที่เธอรูดเจ้าหนอนยักษ์ขึ้นๆลงๆ และยิ่งตื่นเต้นมากยิ่งขึ้นเมื่อตรงส่วนหัวที่มีแค่ตาเดียวนั้นมีน้ำใสๆไหลปริ่มออกมา
นี่คงเป็นพิษของหนอนยักษ์ที่ลุงคริสบอกไว้ใช่ไหม?
และถ้าใช่...
นั่นก็หมายความว่าเจ้าหนอนยักษ์ของลุงคริสก็กำลังจะคายพิษของมันออกมาแล้วน่ะสิ!คิดได้แบบนั้นอลิสก็สาวมือเร็วขึ้นและแรงขึ้นจนคริสถึงกับห่อปากเกร็งสะโพกขึ้นสู้มือน้อยๆนั่นด้วยความเสียวซ่าน
และในที่สุดคริสก็ทานทนต่อความเสียวต่อไปอีกไม่ไหว ทั้งที่เขาเป็นคนเสร็จยาก ยิ่งถ้าไม่ได้สอดใส่เขาจะไม่เสร็จเลยด้วยซ้ำ แต่เพราะความตื่นเต้นในสิ่งแปลกใหม่และความไร้เดียงสาของอลิสทำให้คริสเสร็จเร็วกว่าที่เคยเป็น
"อ้าา!.."
คริสครางต่ำในลำคออย่างสุดกลั้น พร้อมกันนั้นน้ำสีขาวข้นอุ่นร้อนก็พุ่งออกมาจากหนอนยักษ์เป็นสาย และพุ่งกระเด็นเลอะทั่วใบหน้าจิ้มลิ้มน่ารักของอลิสเต็มไปหมด ทำให้อลิสถึงกับหน้าเสีย!
"งื้ออออ!...ลุงงง...มันเข้าไปในปากของอลิสด้วยล่ะ...อลิสจะเป็นอะไรไหม...แงงง!"
เด็กสาวถามหน้าตาตื่น ใบหน้าเล็กจิ้มลิ้มพะอืดพะอมทำท่าจะอาเจียนออกมาซะให้ได้
"อย่าคายออกมานะ พิษของมันจะทำให้เธอไม่กลายเป็นหิน!"
เมื่อหลอกเด็กไปแล้วก็คงต้องหลอกให้ถึงที่สุด คริสทำเสียงดุซะจนอลิสที่ทำหน้าพะอืดพะอมอยู่ต้องเบ้หน้าแทน ก่อนจะพยามกลืนน้ำรักสีขาวขุ่นลงคออย่างยากลำบาก เพราะไม่อยากกลายเป็นหิน
กว่าจะกลืนลงไปได้อลิสก็แทบอยากจะร้องไห้ออกมา รสชาดของมันออกคาวๆแต่มีรสหวานปะแล่มๆ และไม่เห็นจะอร่อยเลยสักนิดเดียว
"เก่งมากเด็กดี..."
คริสเอ่ยชม แต่ก็ไม่ได้ทำให้อลิสรู้สึกดีใจแต่อย่างใด เพราะตอนนี้สายตาของเธอจับจ้องอยู่ที่เจ้าหนอนยักษ์ไม่วางตาเมื่อเห็นว่ามันยังมีสภาพเมือนเดิมทั้งที่คายพิษออกมาแล้ว
"สงสัยพิษยังออกมาไม่หมด..."
คริสพูดเสียงเรียบ แต่คนฟังถึงกับโต ก่อนจะเอ่ยถามอย่างสงสัย
"หมายความว่ายังไงคะ!?"
"มันแข็งอยู่ แสดงว่าพิษยังไม่หมด คงต้องทำการรีดพิษกันอีกครั้ง"
คริสพูดง่ายๆให้คนฟังได้คิดตาม
"และคราวนี้เราคงต้องเปลี่ยนวิธีรีดพิษกันใหม่ เพราะวิธีเก่าคงไม่ได้ผลแล้ว..."
- ผู้เขียน
