พวกก่อกวน
2167 คำ
เหลือเวลาอีกครึ่งชั่วโมงในเกมก่อนจะถึงเวลาหกโมงเช้านอกเกม
''ตอนนี้อันดับสองเพิ่งจะเลเวลสิบแปด'' เทพกล่าวลอยๆ
''ฉันว่า..เธอควรจะซ่อนตัวหน่อยนะ'' เก่งหันไปกล่าวกับโฮชิ
''ฉันก็คิดอย่างนั้นเเหละ'' โฮชิยิ้มเจื่อน
''อีกไม่ถึงครึ่งชั่วโมงพวกเราต้องออกเกมกันล่ะ'' เทพกล่าวกับโฮชิ
''อืม..พวกนายต้องไปเรียนสินะ'' โฮชิกล่าวแบบเซ็งๆ
''อ้อใช่..เลเวลยี่สิบ..ตลาดหน้าเว็บเปิด'' เทพกล่าวออกมาเหมือนเพิ่งนึกได้
''ฉันกะว่าจะเอาเซ็ตหมีไปขาย'' เทพนั่งกอดอกเเล้ว
กล่าวเพื่อดูปฏิกิริยาของเก่ง
''ทำไมไม่ให้โฮชิไว้ใช้ล่ะ!?'' เก่งสะดุ้งขึ้นมาทันที
''อิ้ๆ'' เทพหัวเราะแบบกวนๆก่อนจะเปิดเมนูกระเป๋าขึ้นมาเเล้วส่งคำขอเทรดกับโฮชิ
''นี่คือเซ็ตนักเวทย์..เอาไปใช้สิ'' เทพหยิบชุดหมีเเละของเกี่ยวกับนักเวทย์ไปใส่ในช่องเทรด
''ขอบคุณมาก'' โฮชิมองเซ็ตที่เทพจัดมาให้กับเธอในช่องเทรดด้วยตาที่เป็นประกาย
''เอาล่ะ..เหลือเวลาอีกยี่สิบนาทีเเยกย้ายกันได้'' เทพมองดูเวลาเเล้วกล่าว
'ฉันต้องไปหา NPC เเล้วเพิ่มชื่อเสียงให้มากที่สุด' เทพรีบเดินออกออกจากกิลด์นักผจญภัยเเล้วไปที่ตลาดเพื่อซื้อของหลายอย่าง
ผ่านไปสิบนาทีเทพก็มาถึงร้านที่ตนเเละเก่งเอาของที่ดร็อปจากมอนส์เตอร์มาขาย
''ลุง'' เทพเดินเข้ามาก็เรียกลุงเจ้าของร้านทันที
''ว่าไงเจ้าหนุ่ม'' ชายเเก่หันมาถามคนที่เรียกตน
''มีเควสให้ผมทำบ้างมั้ย?'' เทพถามไปตรงๆ
''โอ้ว..มีสิมีๆ'' ชายเเก่กล่าวจบก็เริ่มกล่าวเควสอีกครั้ง
''หาปีกค้างคาว,ใยเเมงมุม,ลูกตาเเมงมุม,ซากหนูกลายพันธุ์..อย่าละหนึ่งร้อย'' เทพอ่านเควสที่ได้มาจากชายเเก้ก็ยิ้มทันที
''ส่งเควสครับ'' เทพกล่าวจบก็กดส่งเควสทันที
[ท่านได้รับค่าชื่อเสียง 50]
[ท่านได้รับเงิน T จำนวน 100 T]
''มีเควสอีกไหมครับ?'' เทพถามไปตรงๆอีกเช่นเคย
''มีเเน่นอน'' ชายเเก่หันมาสนใจเทพมากขึ้น
''หาปีกค้างคาว,ใยเเมงมุม,ลูกตาเเมงมุม,ซากหนูกลายพันธุ์..อย่าละสามร้อย'' เทพอ่านเควสจบก็กดส่งเควสทันที
''มีอีกไหมครับ?'' เทพถามจบก็กดส่งเควสอย่างนี้ไปสามครั้ง
[ท่านได้รับค่าชื่อเสียง 300]
[ท่านได้รับเงิน T จำนวน 1,000 T]
[ชื่อเสียงของท่านเลื่อนระดับกลายเป็น..ระดับผู้มีเกียรติ]
''ตอนนี้เรามีค่าชื่อเสียงอยู่ 1,300'' เทพคำนวณค่าชื่อเสียงของตน
''ลุง..มีเควสอีกไหมครับ'' เทพยังคงถามต่อทั้งที่วัสดุที่ได้มาจากการเก็บเลเวลใต้เมืองหมดเเล้ว
''อืม..มีสิเเต่ว่า..'' ชายเเก่ก้มหน้าลง
''ไม่ต้องเกรงใจครับ'' เทพกล่าวอย่างสุภาพ
''เจ้าจงไปหาน้ำตาของนกฟีนิกซ์มาสามหยดให้ข้า'' ชายเเก่กล่าวจบก็เงยหน้าขึ้นมาปรากฏชื่อเเละเลเวลของชายเเก่
''ยอมรับ'' เทพกล่าวอย่างท่าทีสบาย
''หืม..เจ้าคิดว่ามันง่ายรึ?'' ชายเเก่กล่าวโดยใส่
เเรงกดดันจิตเข้าไปด้วย
''ก็ไม่ได้ยากนี่ครับ..ท่านเมอร์ลิน..พ่อมดในตำนาน'' เทพกล่าวยกย่อง
'บ้าน่า..ข้าใช้จิตระดับจักพรรดิ์ขู่ไปเลยนะ' เมอร์ลินตกใจมากที่มีคนรับเเรงกดดันของตนไหว
ระดับจิตของนักเวทย์
จิตนักเวทย์ฝึกหัด
จิตนักเวทย์
จิตผู้เชี่ยวชาญเวทย์
จิตอาจารย์นักเวทย์
จิตปรมาจารย์นักเวทย์
จิตจักพรรดิเเห่งเวทย์
จิตตำนานเเห่งเวทย์
จิตมหาตำนานเเห่งเวทย์
'ในอดีตมีคนค้นพบท่านพ่อมดในตำนานคนนี้โดยบังเอิญหลังจากทำเควสเสร็จ..เเละคนคนนั้นก็ได้รับเควสน้ำตานกฟินิกซ์ไปด้วย' เทพคิดถึงโพสที่เคยได้รับความนิยมในอดีต
''เอาเป็นว่า..ผมจะหามาให้ครับ'' เทพกล่าวด้วยท่าทีสบาย
''น่าสนใจนี่..เจ้าเด็กน้อย'' เมอร์ลินยืนหลังตรงเเล้ว
กล่าว
''ถ้าอย่างนั้น..ผมขอตัวก่อนนะครับ'' เทพกล่าวจบก็เดินออกจากร้านไป
'นกฟินิกซ์..เมืองเลเวล 45 โน้น' เทพเซ็งกับความยาวนานของเควสนี้
ส่วนเรื่องค่าชื่อเสียงที่ทำไมได้เยอะจัง?..เพราะว่าหลังจากทำเควสน้ำตานี่เสร็จเเล้วจะสามารถทำให้พ่อมดในตำนานอย่างเมอร์ลินเข้าร่วมมาเป็นผู้คุ้มกันกิลด์ได้..ซึ่งเเต่ละประเทศคนที่จะได้รับเควสนี้มีเพียงคนเดียวเท่านั้นเเละเควสชื่อเสียงของ NPC ตัวนึงจะสามารถรับได้คนเดียวเท่านั้น
[NPC ทุกตัวสามารถมาเป็นผู้คุ้มกันของกิลด์ได้..ถ้าทำให้ NPC พอใจ]
''เหลือเวลาห้านาที..ออกเกมไปเตรียมตัวดีกว่า'' เทพกล่าวจบก็เปิดเมนูเพื่อกดออกจากเกม
''อืม..'' เทพผลักฝาเครื่องให้เปิดออกเเล้วค่อยๆลุกขึ้นนั่ง
'บอกเหวินดีกว่า' เทพต้องการบอกข่าวเกี่ยวกับเหวินว่าตอนนี้เขาได้สร้างกิลด์ขึ้นเเล้ว
''หวัดดี'' เทพทักเป็นภาษาไทย
''หวัดดี..มีอะไร..รึเปล่าว'' เหวินตอบกลับอย่างตะกุกตะกักเป็นภาษาไทย
''ฉันสร้างกิลด์เเล้วนะ..ตอนนี้ก็เลเวลยี่สิบสองล่ะ'' เทพกล่าวไปตรงๆ
''งั้น..เหรอ'' เหวินยังคงตอบแบบตะกุกตะกักเทพจึงถามว่าทำอะไรอยู่
''ฉัน..กำลังจัดการมอนส์เตอร์อยู่'' เหวินตอบแบบปกติ
''นายเลเวลเท่าไรล่ะ?'' เทพถามเพื่อต้องการทราบสภาพของเพื่อนต่างชาติของตน
''พวกเราเลเวลสิบหก'' ถงเวยตอบเเทนเหวิน
''โอ้..ไวดีนี่'' เทพกล่าวจบก็เเนะนำให้ทั้งคู่เก็บเลเวลตามที่ตนบอกคือไปเก็บเลเวลในที่ที่ไม่มีคนเช่นรังมอนสํซึ่งทั้งสองก็ถามว่ามันอยู่ที่ไหนเทพก็ได้กล่าวพิกัดทางเข้าของรังมอนไปเเละยังบอกให้รับเควสตาม NPC ในเมืองด้วยเช่นพ่อมดเมอร์ลิน จอมพลไกอัส เเละพวกที่มีอำนาจในเมือง
'ถ้าเกิดว่าเหวินทำเควสของเมอร์ลินเเละสามารถชวนจอมพลไกอัสมาเป็นพวกได้..เเล้วพอตอนรวมประเทศ NPC ฝาแฝดมาเจอกันจะเกิดอะไรขึ้น?' เทพยิ้มมุมปากทันทีเรื่องนี้เเค่คิดก็สนุกเเล้ว
''ถ้าอย่างนั้นก็สู้ๆเข้าล่ะ'' เทพกล่าวจบก็กดตัดสายไปเเล้วลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ
''อีกห้าวันจะถึงวันยื่นพอร์ต..ระหว่างนั้นฉันต้องทำอะไรสักอย่างล่ะ'' ระหว่างอาบน้ำเทพก็คิดถึงแผนการในอนาคตว่าจะทำอะไรก่อนดี
''เอาเรื่องบริษัทก่อนก็เเล้วกัน'' เทพล่าวกับตนเองจบก็อาบน้ำเสร็จพอดีจึงไปหยิบสมุดเล่มหนึ่งมาเขียนซึ่งมันคือสมุดความทรงจำเหตุการณ์ต่างๆที่เคยเกิดขึ้นก่อนเทพจะย้อนเวลามา
''ถ้าฉันคิดไม่ผิด..คนคนนั้นตอนนี้อยู่ปีสี่'' เทพคิดถึงรุ่นพี่คนนึงที่ดังมากในอดีตตอนจบมหาลัย
''ต้องเริ่มเเล้ว'' เทพเริ่มค้นหาข้อมูลของรุ่นพี่คนนั้นผ่านคอมพิวเตอร์ของตนเพื่อหาทางติดต่อ
''เอาล่ะ..ได้เบอร์พอดี'' เทพเงยหน้าไปมองเวลาในนาฬิกา
6 : 59
''ลงไปกินมื้อเช้าดีกว่า'' เทพเปิดประตูห้องเดินลงไปบ้านชั้นเเรกเพื่อทานมื้อเช้าก่อนจะไปโรงเรียน
''พ่อล่ะครับ?'' เทพกล่าวถามเเม่ของตน
''เดี๋ยวก็คงจะมาล่ะลูก'' เเม่ของเทพเดินมาวางจานอาหารเช้าให้
''คิดถึงพ่อเหรอ?'' พ่อของเทพเดินมาทักเทพข้างหลัง
''พอดีมีเรื่องจะคุยด้วยครับ'' เทพกล่าวจบพ่อของเทพก็นั่งลงตรงข้ามเทพ
''ว่ามา'' พ่อของเทพเปลี่ยนเป็นสีหน้าจริงจังทันที
''ตอนนี้บริษัทมีทุนเท่าไหร่ครับ?'' เมื่อเทพถามพ่อของเทพก็เปลี่ยนเป็นสีหน้ายิ้มเเย้มทันทีเเล้วตอบกลับไป
''หกสิบห้าล้าน'' พ่อของเทพกล่าวจบก็ใช้ส้อมเสียบเบคอนเข้าปาก
''ผมขอมาสักหนึ่งล้านได้ไหมครับ'' เทพกล่าวไปตรงๆ
''เอาไปทำอะไร?'' พ่อของเทพเปลี่ยนเป็นสีหน้าจริงจังทันที
''พัฒนาบริษัทครับ'' รอบนี้เทพกล่าวอ้อมๆ
''อืม.....ก็ได้'' พ่อของเทพมองตาเทพสักพักก็ตอบตกลงเเล้วเขียนเช็คให้ทันที
''ฮึ้ย'' ฟ้าเดินหน้าบึ้งลงมากจากชั้นสอง
''เป็นอะไรเหรอลูก?'' เเม่ถามฟ้าด้วยความเป็นห่วงลูก
''ไม่มีอะไรค่ะ'' ฟ้าตอบเเล้วเริ่มผ่อนคลาย
''กินให้เสร็จ..ระหว่างไปโรงเรียนค่อยพูดก็ได้'' เทพเหมือนรู้ว่าฟ้าต้องการพูดอะไรกับตนก็บอกให้กินให้เสร็จก่อน
''อื้ม'' ฟ้าพยักหน้าเเล้วเริ่มกิน
เวลา 7:35
''ว่ามา'' ระหว่างเดินเข้าโรงเรียนเทพก็หันไปถามน้องสาวของตน
''เฮีย..มีพวกมาก่อกวนกลุ่มปาร์ตี้ฟ้า'' ฟ้ากล่าวเหมือนต้องการความช่วยเหลือ
''ยังไง?'' เทพต้องการความชัดเจนว่าก่อกวนยังไง
''มันมาเเย่งที่เก็บเลเวลเเละตามมาป่วนถึงในเมือง'' ฟ้ากล่าวด้วยความโกรธเคือง
''เเล้วตอนนี้ฟ้าเลเวลอะไร?'' เทพกำลังคิดวิธีช่วย
''สิบสาม'' ฟ้ายังคงกล่าวแบบโกรธเคือง
''ที่มันมากวนมันบอกไหมว่ามากวนทำไม?'' เทพยังคงถามต่อเพราะต้องการรู้รายละเอียดมากขึ้น
''มันมาจีบฟ้าเเละเพื่อนฟ้า..เเต่พวกฟ้าทำเป็นไม่สนใจพวกมันจนมันตื้อหนักขึ้นจนตอนนี้กลายเป็นมาป่วนเเทน'' ฟ้ามองหาเพื่อนของตน
''เเล้วพวกมันเลเวลอะไร?'' เทพต้องการทราบความสามารถของพวกมัน
''พวกมันเลเวลสิบสี่..เเต่พวกมันมีเยอะ'' ฟ้ากล่าวอย่างหมดกำลังใจ
''เหมือนพวกมันจะว่างมาก'' เทพเริ่มโมโหเเค่โดนเมินถึงกับต้องมาป่วนเลยเหรอ?
''ฟ้า'' เพื่อนของฟ้าเรียกทำให้เทพเเละฟ้าเดินไปหากลุ่มเพื่อน
''เมื่อคืนกุหงุดหงิดมาก''
''ใช่..อะไรก็ไม่รุ้อยู่ดีๆก็ยกพวกมาป่วน''
''สงสัยพวกเยอะเเล้วทำเก่ง'' เพื่อนฟ้าหลายคนก็อารมณ์เดียวกันกับฟ้า
''พี่เทพสวัสดีค่ะ'' เเต่เมื่อเห็นเทพที่เดินตามฟ้ามาอารมณ์ก็เปลี่ยนไปทันที
'ถ้าจำไม่ผิดพวกไอบอสมันอยู่เมืองเเรก' เทพกำลังคิดหาคนไปช่วย
''สวัสดีๆ'' เทพยิ้มให้เเล้วนั่งข้างฟ้าที่เดิม
''เดี๋ยวพี่ส่งคนไปช่วย'' เทพกล่าวให้ความหวัง
''เพื่อนเฮีย?'' ฟ้าหันมาถามเทพทันที
''ใช่มันอยู่เมืองเเรกเหมือนกัน'' เทพตอบอย่างมั่นใจ
''ว่าเเต่เฮียเลเวลอะไรเเล้วอ่ะ?'' ฟ้าถามเทพเพื่ออยากรู้ว่าพี่ชายของตนจะมีความสามารถขนาดไหน
''เฮียยังไม่บอกตอนนี้..รีบเลเวลยี่สิบย้ายมาเมือง
เอลล์เทล'' เทพกล่าวในอีกความหมายนึงว่าตนเลเวลยี่สิบเเล้วให้รีบตามมา
''เฮียเลเวลยี่สิบเเล้ว?'' ฟ้าถามด้วยความสงสัยเเต่เทพไม่ตอบเเค่ยิ้มเฉยๆ
''ฟ้าชื่อในเกมว่าอะไร?'' เทพถามเพื่อไปบอกชื่อในเกมของฟ้าให้บอสคอยช่วย
''ชื่อว่า...เเองเจิ้ล'' ฟ้าตอบอย่างอายๆ
''อืม..เดี๋ยวพี่ไปบอกเพื่อนให้คอยช่วย'' เทพกล่าวจบก็ลาน้องๆในกลุ่มฟ้าเเล้วเดินไปหากลุ่มของตน
''บอส..เท็น..ต้น..ปอนด์..กันต์'' เทพเรียกชื่อเพื่อนผู้ชายในห้องตนเเล้วเดินไปนั่งรวมกลุ่มเพื่อพูดคุย
''เออ..วันนี้ไม่มาสายเเล้วอ่อวะ'' บอสทักเทพ
''บ้าเหรอ..เขาไม่ได้มาสายเขาหลับ'' ต้นเเซวเทพ
''ไอเก่งล่ะ'' กันต์ถามเทพ
''ไม่รู้ดิ'' เทพตอบกลับไป
''นั่นเพื่อนมึงนะเว้ย..ผู้ชายห้องเรายิ่งมีกันน้อยๆอยู่ต้องสามัคคีกันเข้าไว้'' เท็นกล่าวตลกๆ
''เเหมสามัคคี..เล่นเกมยังไม่ชวนกุเลย'' เทพกล่าวด้วยความน้อยใจ
''วกมาเรื่องนี้อีกล่ะ'' บอสส่ายหัว
''โย้ว'' เก่งเดินมาอย่างอารมณ์ดี
''บอส..มึงอยู่เมืองเเรกช่วยน้องกุหน่อย'' เทพเปิดประเด็น
''ได้..กุเลเวลสิบห้าอาจจะพอช่วยได้'' บอสกล่าวด้วยความภูมิใจ
''เเหมพวกกุก็ไล่ๆกับมึงเถอะ'' ต้นกล่าวเพราะว่าในปาร์ตี้ของพวกบอสมีบอสเลเวลสิบห้าส่วนคนอื่นเลเวลสิบสี่
''ว่าเเต่มึงสองคนเลเวลอะไรล่ะ?'' กันต์ถามเทพเเละเก่งทำให้คนอื่นตั้งใจฟัง
''เอาไว้พวกมึงเลเวลยี่สิบเดี๋ยวก็รู้เอง'' เทพยักไหล่เเล้วยิ้มมุมปาก
''หืม'' การกล่าวของเทพทำให้เพื่อนๆของเทพเริ่มสงสัยมากขึ้นไปอีก
''น้องฉันชื่อในเกมว่า..เเองเจิ้ล'' เทพกล่าวจบก็ลุกขึ้นยืน
''มีพวกมาป่วนอยู่เลเวลน้อยกว่ามึง..ฝากด้วย'' เทพจับไหล่ของบอสเป็นความหมายว่ากุเชื่อใจมึงนะเเล้วเดินออกจากกลุ่มบอสไปที่อาคารหนึ่ง
- ผู้เขียน
