คอสตูมกับบอสสองตัว
2851 คำ
''ปะไปกัน'' เทพกล่าวกับเก่งที่เพิ่งเปิดประตูห้องเปลี่ยนอาชีพออกมา
''ไปๆ'' เก่งกล่าวจบก็ปิดหน้าต่างสกิลนักเวทย์ลงเเล้วเดินตามเทพไป
''สกิลของนักเวทย์ที่สำคัญตอนเปลี่ยนอาชีพครั้งเเรกมีเเค่ ยิงมานา กับสร้างเกราะมานา'' เทพกล่าวกับเก่งที่เพิ่งเปลี่ยนอาชีพเป็นนักเวทย์
''เราจะออกทางหลังกิลด์'' เทพกล่าวเพื่อความสงบสุขของตน
''ส่วนสกิลอื่นๆ..เราสามารถหาเเละดร็อปได้จากดันเจี้ยน บอสหรือกล่องสมบัติ'' เทพอธิบายเกี่ยวกับสกิลส่วนเก่งก็เดินตั้งใจฟังที่เทพกล่าว
''มึงรู้ข้อมูลพวกนี้ได้ยังไงวะ..มึงไม่ได้เข้าเป็นโคลสเบต้านี่หว่า'' เก่งเริ่มสงสัยเพื่อนของตน
''ถ้าเรื่องหาสกิลยังไง..มึงกดเมนูสกิลเเล้วกดตรงเครื่องหมายคำถามล่างขวารูปเล็กๆนั่น'' เทพเปิดหน้าต่างสกิลเเล้วชี้ให้เก่งดูเครื่องหมายคำถาม
''ส่วนเรื่องสกิลสำคัญของนักเวทย์..ดูจากพวกยูทูปเบอร์เอา'' เทพกล่าวจบเก่งก็ ''อ๋อ'' ทันที
''เรารีบไปที่หน้าเมืองดีกว่าคุณไกอัสน่าจะรอมานานเเล้ว'' เทพกล่าวจบก็เริ่มเดินเร็วขึ้น
หน้าเมืองเอเด็น
''เอ่อ'' เทพที่จับสัมผัสของจอมพลไกอัสเลเวลห้าสิบจากตุ้มหูของตนได้ก็เดินไปหาทันที
''มีอะไรให้ช่วยงั้นรึนักผจญภัย?'' ยามกล่าวทันทีเมื่อเทพเดินมาหา
''ผมเอง'' เทพกล่าวจบจอมพลไกอัสก็เดินเข้าไปในกำเเพงเเล้วเปลี่ยนเปลี่ยนชุดกลับทันที
''ไปกัน'' ท่านจอมพลทำเป็นลืมเรื่องมาเป็นยามเเล้วเดินถือสัมภาระนำทางไปเพื่อขึ้นภูเขา
''ท่านไกอัส..สัมภาระคุณให้ผมช่วยถือได้ครับ'' เก่งยื่นมือไปเพื่อขอกระเป๋าสัมภาระมาช่วยถือ..ที่เทพไม่เอาสัมภาระของไกอัสมาใส่กระเป๋ามิติของตนก็เพราะว่าถ้าใส่ไปเเล้วมันจะผูกมัดเป็นชื่อของเทพทันที..เเละหลังจากนั้นจะมีปัญหากัน
''จะดีเหรอ..ขอบใจมาก'' ท่านไกอัสกล่าวเกรงใจเเต่สุดท้ายก็ให้ช่วย
''อีกใบผมช่วยครับ'' เก่งยื่นมือไปเพื่อรับกระเป๋าใบเล็กที่มือของไกอัสมาทำให้ไกอัสสะพายเเค่กระเป๋าใบใหญ่เท่านั้น
''เฮ้ยดูตี้นั้นดิ''
''ฮ่าๆแบกสัมภาระไปไหนกันว่ะ''
''สงสัยจะไปสร้างบ้านกันมั้งฮ่าๆ'' นักผจญภัยคนอื่นที่เก็บเลเวลอยู่บริเวณนั้นเริ่มนินทากลุ่มของเทพ
ซึ่งทั้งสามก็ไม่ได้สนใจอะไรก็ยังเดินต่อไปได้ปกติเพราะเทพเเละเก่งไม่สนใจคำดูถูกพวกนั้นอยู่เเล้วส่วนไกอัสเองเขาก็ไม่ได้ห่วงศักดิ์ศรีหรือยศถาบรรดาศักดิ์ต่างๆซะด้วยเขาเเค่ต้องการมีอิสระ
''ท่านไกอัส..ไปภูเขาเลเวลสิบห้าเลยครับ'' เทพกล่าวกับไกอัสที่เดินนำอยู่
''อืม'' ไกอัสก็ไม่ได้ท้วงอะไรเพราะว่าทั้งสองได้จัดการมอนส์เลเวลสิบกว่าตั้งเเต่ทั้งคู่อยู่เเค่เลเวลศูนย์หรือหนึ่งเท่านั้นส่วนถ้าเกิดอะไรขึ้นจริงๆตนที่มีเลเวลห้าสิบก็สามารถช่วยได้อยู่เเล้วเพราะว่ามอนส์เตอร์พวกนี้เลเวลเเค่สิบห้าถึงยี่สิบเท่านั้น
''ท่านออกจากเมืองมาล่ามอนส์เตอร์บ่อยไหม?'' เทพเริ่มชวนจอมพลไกอัสคุย
''อืม..อาทิตย์ละครั้ง'' ท่านไกอัสกล่าวไปด้วยเดินไปด้วย
''ทำไมท่านไม่มาบ่อยๆล่ะ'' เก่งที่เข้าใจว่าเทพต้องการเพิ่มความสนิทก็ช่วยถามทันที
''เพราะว่าภาระกับหน้าที่ยังไงล่ะ'' ไกอัสกล่าวจบเทพเเละเก่งก็พยักหน้าเข้าใจทันทีเพราะว่ายศระดับจอมพลไกอัสต้องมีงานเยอะเเน่ๆทั้งงานนั่งโต๊ะเเละนอกพื้นที่
''ท่านอยากเป็นอิสระไหม?'' เทพกล่าวจบก็ยิ้มมุมปากทันทีส่วนเก่งก็หันมามองเทพด้วยความสงสัยว่าเพื่อตนต้องการทำอะไรอีก
''อยาก..สิ?'' จอมพลไกอัสหันมามองเทพเล็กน้อยก่อนจะเดินต่อไป
''ผมสามารถให้อิสระกับคุณได้'' เทพกล่าวจบก็ยิ้มด้วยความตื่นเต้นทันที
''หืม?'' คราวนี้จอมพลไกอัสหยุดเดินทันที
''มาทำงานกับผมสิ'' เทพยังคงยิ้มอย่างตื่นเต้น
''ทำงาน?'' ไกอัสงงเล็กน้อยงานอะไร
''ใช่ครับ..ส่วนรายละเอียดพอเลเวลยี่สิบผมจะมาบอกอีกที'' ปัจจุบันเทพได้ใส่บุคคลระดับจอมพลไกอัสเป็นส่วนหนึ่งในแผนการเรียบร้อย
''อืม'' ท่านจอมพลไกอัสส่ายหัวไล่ความคิดเพื่อรอเวลาตามที่เทพบอกเพราะ NPC ได้ถูกตั้งระบบไว้ว่าจะไม่ก้าวก่ายผู้เล่น
'เหลืออีก 28 ชั่วโมงในเกมจะถึงตอน 6 โมงเช้านอกเกม' เทพเทียบเวลาจบก็นึกขึ้นได้
''เชี่ย..เก่ง!!'' เทพหันไปหาเก่งด้วยความตกใจ
''อะไร!!'' เก่งก็ตกใจเทพที่หันมาเรียกชื่อตน
''เรายังไม่ได้กินข้าวเที่ยงกับเย็นนอกเกมกันเลยนี่หว่า'' เทพชี้เมนูเครื่องคิดเลขที่ตนคิดเวลานอกเกมให้เก่งดู
'จริงๆมันจะมีอุปกรณ์ที่สามารถให้สารอาหารกับเราเวลาเล่นเกมที่ต้องต่อกับเครื่องเล่นเกมอยู่..เราลืมไปได้ยังไง' เทพเคาะหัวตนเอง
'นิสัยอีกอย่างของตัวฉันที่ฉันเกลียดก็คือไอ้การตื่นเต้นนี่เเหละ..มันจะทำให้ฉันลืม!!' เทพกล่าวจบก็หันไปมองเก่ง
''เเล้วพ่อกับเเม่งมึงไม่ว่าเหรอว่ะ'' เทพที่คิดถึงพ่อกับเเม่ตนก็หันมากล่าวกับเก่งทันที
''เรื่องนี้..พอฉันบอกว่าฉันสามารถหาเงินจากเกมนี้ได้พ่อกับเเม่ก็บอกว่าจะไม่ยุ่งกับการเล่นเกมของฉันเเละฉันก็บอกไปเเล้วว่าจะกินข้าวไม่ตรงเวลา'' เก่งอธิบาย
''อืม..เดี๋ยวเรื่องอุปกรณ์สารอาหารฉันจะซื้อเผื่อ'' เก่งกล่าวจบเทพก็ขอบคุณอยู่ยกใหญ่
'รอก่อนเถอะเพื่อน..เมื่อเลเวลยี่สิบทุกอย่างจะง่ายขึ้น' เทพคิดถึงตอนที่ตนเเละเพื่อนถึงเลเวลยี่สิบก็อดยิ้มไม่ได้
''ถึงเเล้ว'' จอมพลไกอัสกล่าวเมื่อเดินมาถึงทางขึ้นเขาเลเวลสิบห้าของเมื่องเอเด็น
''ถ้าอย่างนั้น..ท่านจอมพลมีภารกิจอะไรให้มั่งหรือขอรับ?'' เทพทำท่าอ้อนวอน
''ก็มีเเต่พวกภารกิจจัดการบอสล่ะนะ'' จอมพลไกอัสกล่าวเเล้วมองขึ้นไปบนเขาปรากฏถ้ำอยู่สองจุด
''จะมีบอสราชาเสือป่าเเละบอสราชาหมีป่า'' จอมพลไกอัสชี้ถ้ำเเต่ละจุดเเล้วบอกว่าถ้ำนั้นเป็นของใคร
''ส่วนพวกมอนส์เตอร์เล็กๆน้อยๆไว้ทีหลังก็ได้'' ที่จอมพลไกอัสกล่าวแบบนี้เพราะว่าตนต้องการให้เทพเเละเก่งเป็นคนจัดการบอสกลุ่มเเรกเนื่องจากตนได้ฟังพวกนักผจญภัยเเถวนั้นคุยกันว่าใครจัดการบอสที่เมืองนี้เป็นคนเเรกจะได้ดร็อปหนึ่งร้อยเปอเซนต์จากบอสเเละยังมีคอสตูมมาให้ด้วยเเถมยังให้ทั้งปาร์ตี้อีกต่างหาก
''รับทราบ'' เทพยิ้มอย่างพอใจทันทีที่ทราบว่าจอมพลไกอัสต้องการช่วยเหลือพวกตนเพราะตนก็ทราบเรื่องของดร็อปหนึ่งร้อยเปอเซนต์สำหรับกลุ่มหรือคนเเรกที่จัดการบอสอยู่เเล้ว
''เอาล่ะ..ไปที่บอสราชาเสือป่ากันก่อนดีกว่า'' จอมพลไกอัสเดินนำขึ้นไปที่ถ้ำเเรก
เมื่อทั้งสามมาถึงถ้ำบอสราชาเสือป่าท่านจอมพลก็ได้เดินเข้าไปข้างในถ้ำประมาณห้านาทีเเล้วเดินออกมา
''เข้าไปได้ล่ะ'' ท่านจอมพลเดินออกมาพร้อมกับเก็บดาบไว้ที่เอวของตนเเละจามด้วยทั้งสองที่เดินเข้าไปในถ้ำตามที่จอมพลไกอัสกล่าว
พอทั้งสองเข้าไปก็พบกับบอสราชาเสือป่าเลเวลสิบเเปดที่ตัวใหญ่กว่าเสือธรรมดาทั่วไปถึงสามเท่าที่กำลังนอนหอบอยู่ที่พื้นเเละพวกแผลเต็มตัวไปหมด
''ไกอัสเขาโหดจริง'' เทพกล่าวจบก็ใช้ดาบระดับ A ของตนฟันไปที่คอของบอสราชาเสือป่า
พอฟันเสร็จบอสราชาหมาป่าก็นอนไม่หายใจประมาณสามวิก่อนที่ร่างจะสลายไปเเละขึ้นหน้าต่างเเจ้งเตือนกับทั้งสอง
[ยินดีด้วยปาร์ตี้ของท่านได้สังหารบอสราชาเสือป่าของเมืองเอเด็นคนเเรก..ท่านได้รับการดร็อปหนึ่งร้อยเปอเซนต์จากบอสเเละคอสตูมเสือสองเซ็ต]
[เเละได้รับเงินรางวัล T จำนวน 1,000 T]
''มึงเก็บไว้ละกัน..รอใส่คอสตูมหมีของมึงอะ'' เทพกล่าวจบก็หยิบคอสตูมราชาเสือป่าที่อยู่ในคลังปาร์ตี้เข้ากระเป๋าของตนซึ่งตอสตูมจะมีหูเสือ เขี้ยวเสือ หางเสือเเละถุงมือเท้าเสือ ซึ่งคอสตูมพวกนี้มันจะสุ่มออฟชั่นตอนสวมใส่ครั้งเเรก
เทพไม่รอช้ากดสวมใส่คอสตูมพวกนี้ในเมนูคอสตูมทันที
[ติ้ง : คอสตูมหางเสือได้ทพการสุ่มออฟชั่นเรียบร้อยสามารถตรวจสอบได้ที่เมนูคอสตูม]
[ติ้ง : คอสตูมถุงมือเท้าสือได้ทพการสุ่มออฟชั่นเรียบร้อยสามารถตรวจสอบได้ที่เมนูคอสตูม]
[ติ้ง : คอสตูมเขี้ยวสือได้ทพการสุ่มออฟชั่นเรียบร้อยสามารถตรวจสอบได้ที่เมนูคอสตูม]
[ติ้ง : คอสตูมหูเสือได้ทพการสุ่มออฟชั่นเรียบร้อยสามารถตรวจสอบได้ที่เมนูคอสตูม]
ตอนที่เทพเหมือนเสือเข้าไปทุกทีถ้าเทพเดินด้วยการคลานนี่ใช่เลยเพราะว่าหูมนุษย์ของเทพได้ถูกเปลี่ยนเป็นหูเสือที่แปะติดอยู่บนหัวเเละเขี้ยวเสือที่ปรากกฏตรงฟันของเทพยังมีหางเสือที่เทพสามารถบังคับได้อีกด้วยเเละถุงมือเท้าเสือเช่นกัน
''อืม..มีเเค่หูกับถุงมือที่ได้ออฟชั่นดี'' เทพเปิดเมนูคอสตูมเพื่อตรวจสอบออฟชั่น
''หูเสือ..สามารถเจาะจงการพูดคุยได้หนึ่งร้อยเมตร'' เจาะจงการพูดคุยคือถ้าเราอยากได้คนไหนคุยกันภายในหนึ่งร้อยเมตรเราสามารถเจาะจงไปที่เขาเเล้วจะได้ยินเสียงเขา
''ถุงมือเท้าเสือ..เพิ่มพลังโจมตีในการใช้มือเป็นอาวุธ 200,สามารถเรียกเล็บเสืออกมาจากถุงมือเเละใช้ต่อสู้ได้''
''ส่วนของดร็อปร้อยเปอเซนต์สินะ'' เทพมองดูไอเท็มกว่าสิบชิ้นที่อยู่ในคลังปาร์ตี้
ถ้ามีปาร์ตี้ของดร็อปจากดันเจี้ยนหรือบอสจะเข้าสู่คลังปาร์ตี้เเละหัวหน้าปาร์ตี้เท่านั้นที่สามารถเเบ่งให้ใครก็ได้ในปาร์ตี้
''ของพวกนี้มีไม่เกี่ยวกับอาชีพฉัน'' เก่งลองอ่านชื่อเเละคำอธิบายไอเท็มที่ดร็อปจากบอสเสือเเล้วกล่าว
''ถ้าอย่างนั้นของทั้งหมดของบอสหมีนายก็เอาไปล่ะกัน'' เทพกล่าวจบก็หยิบไอเท็มในคลังปาร์ตี้ลากเข้าคลังส่วนตัวของตนทันที
'มีดสั้นจากเขี้ยวของบอสราชาเสือป่า..ระดับ S' เทพสนใจเเต่มีดสั้นเพราะนอกจากชิ้นนี้เเล้วชิ้นอื่นระดับเพียงเเค่ B-A
'ดร็อปหนึ่งร้อยเปอเซนต์มันดีจริงๆ' เทพยิ้มมุมปากจริงๆการจัดการบอสราชาเสือป่าเพียงเเค่สองคนถือว่ายากมากถึงตนจะผ่านประสบการณ์มาเยอะก็เถอะอาจจำมีโอกาสสำเร็จในการจัดการมันเพียงเเค่ 20% ถึงจะใช้กลยุทธ์ด้วยก็เถอะ
'ในอดีตกิลด์ SAD ได้ยกปาร์ตี้มาถึงสามปาร์ตี้เพื่อจัดการมันซึ่งตอนนั้นในปาร์ตี้มีเพียงเลเวล 21 ที่มากที่สุด..เเต่หลังจากนั้นก็มีคนค้นพบบัคขึ้นทำให้สามารถจัดการได้เเค่ปาร์ตี้เดียว..' กิลด์ SAD เป็นอันดับหนึ่งในเมืองเอเด็นเพราะมีสมาชิกถึงสามพันคนเเต่หลังจากเลเวล 25 หลายคนก็ออกจากกิลด์ไปเพื่อตั้งกิลด์เป็นของตนเองหรือย้ายออกไปอยู่กับเพื่อนในกิลด์อื่น
''ขอบคุณมากครับ'' เทพกล่าวขอบคุณจอมพลไกอัสหลังจากที่เดินออกมาจากถ้ำบอสราชาเสือป่า
''ถ้าอย่างนั้นไปบอสตัวต่อไปกันเถอะ'' จอมพลไกอัสเดินนำไปสู่ถ้ำบอสราชาหมีป่า
ซึ่งจอมพลไกอัสก็ทำเหมือนเดิมเข้าไปจัดการให้บอสปางตายเเล้วส่งต่อให้ทั้งสองคน
[ยินดีด้วยปาร์ตี้ของท่านได้สังหารบอสราชาหมีป่าของเมืองเอเด็นคนเเรก..ท่านได้รับการดร็อปหนึ่งร้อยเปอเซนต์จากบอสเเละคอสตูมหมีป่าสองเซ็ต]
[เเละได้รับเงินรางวัล T จำนวน 1,000 T]
ซึ่งไอเท็มที่ดร็อปจากบอสราชาหมีป่าจะเกี่ยวกับสายเวทย์หรือนักบวชโดยตรงมีทั้งอุปกรณ์เพิ่มมานา เพิ่มความเเรงเวทย์เเละยังมังมีเพิ่มพวกบัฟต่างๆเยอะเเยะมากมายเพราะส่วนใหญ่อุปกรณ์ของนักเวทย์เเละนักบวชจะเยอะกว่าอาชีพอื่นอยู่เเล้วเพราะอาชีพอื่นมีเเค่อาวุธกับเกราะดีๆก็พออยู่ได้เเล้ว ส่วนนักเวทย์เเละนักบวชจะต้องมีทั้งโพชั่นเพิ่มมานา สกิลลึกลับต่างๆ เเละยังมีของจิปาถะต่างๆด้วย
เเละคอสตูมที่ดร็อปจากบอสราชาหมีป่าก็มีจะหูหมี หางหมี มือหมีเเละเท้าหมีซึ่งเก่งได้สวมใส่ไปการสุ่มออฟชั่นดีหมดเลยยกเว้นเเค่หูหมีเท่านั้นที่ได้เพิ่มเเค่พลังเวทย์ส่วนอื่นก็จะเป็นพวกกันไฟ เพิ่มความไวในการฟื้นฟูมานาเเละความเร็วในการร่ายเวทย์
''ของดร็อปก็ดีเหมือนกันนะเนี๊ย'' เทพมองดูของที่ดร็อปจากบอสอยู่ในคลังปาร์ตี้เเล้วตบไหล่เก่งด้วยความโชคดีของมัน
'จี้เขี้ยวบอสราชาหมีป่าระดับ S เลเวลยี่สิบถึงสามสิบ , กำไลเล็บหมีระดับ SS เลเวลยี่สิบถึงสามสิบ' สองสิ่งนี้เป็นไอเท็มที่พวกนักเวทย์อยากได้มากๆทั้งสเตตัสเเละออฟชั่นของมันถือว่าอยู่ในขั้นโกงเลยก็ว่าได้
'เขี้ยวบอสราชาหมีป่าระดับ S พลังเวทย์ 600 , ความเร็วในการร่ายเวทย์เพิ่มขึ้น 50%' ส่วนใหญ่สายเวทย์เเละนักบวชจะร่ายคาถานานสิ่งที่เพิ่มความเร็วในการร่าจำเป็นมาก
''กำไลเล็บหมีระดับ SS เพิ่มพลังเวทย์ 600 , สามารถใช้กำไลเล็บหมีในการปัดกระสุนมานาที่ยิงมาจากศัตรูได้ 90%'' ถึงอีกสิบเปอเซนต์จะได้หนึ่งร้อยเเต่ว่าเพียงเเค่ 90% เพียงพอเเล้ว
'ส่วนใหญ่พวกนักเวทย์จะเป็นพวกที่หักล้างกันเอง 'เทพที่นึกประโยคนี้ได้ก็ยิ้มมุมปากทันที
''พวกนักเวทย์เเละนักบวชจะใช้ทรัพยากรเยอะมาก..เเต่ถ้าเลี้ยงให้ดีก็จะคุ้ม'' เทพกล่าวกับเก่งเเล้วเดินออกจากถ้ำไปขอบคุณท่านไกอัสอีกครั้ง
''กดส่งเควสมาสิ'' ท่านไกอัสกล่าวเทพที่เป็นหัวหน้าปาร์ตี้
''ขอบคุณครับ'' เทพกล่าวขอบคุณอีกครั้งที่จริงพวกตนไม่ได้ทำอะไรเลยเเค่ออกเเรงฟันเเค่ฉับสองฉับเควสก็เสร็จเเล้วเพราะว่าคนที่ให้เควสพวกตนนั้นเเหละคือคนช่วยพวกตนนั่นเอง
[ติ้ง : ท่านได้รับค่าประสบการณ์จากการทำเควสสำเร็จสองเควส 100,000]
[เลเวลของท่านเพิ่มขึ้นหนึ่งเลเวล]
[ท่านได้รับเงิน T จำนวน 5,000 T]
'ค่าประสบการณ์เยอะขนาดนี้ดูมันไม่เหมาะกับพวกเราเลย' เทพมองดูค่าประสบการณ์ที่ทำเควสเสร็จก็ทำหน้าเซ็งๆนิดหน่อยเพราะว่าพวกตนเเทบไม่ได้ทำอะไรเลยเเต่..เข้าใจเเหละว่าจอมพลเขาอยากช่วยเเต่เขาช่วยเยอะไป
เทพที่นึกคำพูดได้ว่า..ช่วยเยอะไปก็ตรวจสอบสถานะของจอมพลไกอัสทันที
'ค่าประทับใจ 90%' เทพมองดูค่าประทับใจต่อตนเเล้วทำหน้างงเล็กน้อยเพราะว่าตนเเทบไม่ได้ทำอะไรให้จอมพลไกอัสเลยเเต่ทำไมค่าความประทับใจมันเยอะขนาดนี้
'เเต่ช่างเถอะ..ถือว่าดีเเล้ว' เทพยักไหล่ครั้งนึงเเล้วมองดูเวลาที่ตนตั้งไว้
''ท่านจอมพลสนใจไปล่าสัตว์บนภูเขานี้ไหมครับ'' เทพกล่าวชวนให้จอมพลพาตนไปเก็บเลเวล
''ได้เหรอ'' ท่านจอมพลหันไปทำหน้าเป็นประกายใส่เทพ
''ครับ'' เทพกล่าวจบก็เดินนำไปจุดเกิดของเสือป่าเลเวลสิบเจ็ดทันที
''เดี๋ยวผมจะล่อพวกมันมาให้..ท่านจอมพลจัดการเลยนะครับ'' เทพกล่าวจบท่านจอมพลก็ทำหน้างงเล็กน้อยทำไมเจ้าไม่จัดการเอง?
''มันคือเทคนิคของนักผจญภัยครับ..คือให้ผู้เเข็งเเกร่งช่วยผู้อ่อนแอเก็บเลเวล'' เทพเน้นคำว่านักผจญภัย
''โอ้..มันคือเทคนิคของนักผจญภัยงั้นรึ'' ท่านจอมพลทำหน้าเข้าใจเเล้วตั้งท่าสู้ทันที
''ถ้าอย่างนั้นจัดมา!!'' ท่านจอมพลตะโกนเสียงดังลั่นเรียกพละกำลังของตน
เทพหันไปหาเก่งเเล้วยักคิ้วข้างเดียวใส่พร้อมกับเดินนำไปลากมอนส์เตอร์มาให้ท่านจอมพลจัดการโดยวิธีเดิม..ปาหินใส่
- ผู้เขียน
