คะเเนนเพอร์เฟค
1571 คำ
''ผมคิดว่าหนึ่งร้อยเปอร์เซนต์ที่จะได้เครื่องเล่นมาฟรีๆครับ'' เทพกล่าวจบก็เกิดสายตาเหยียดเเละดูถูกมาทันที
ถงเวยพูดจินให้ล่ามที่เดินตามมาเเปลให้กับเทพฟัง
''เหรอคะ..จริงๆเกมนี้จะมีเพลงของฉันด้วยนะเเสงไฟจะปรากฏขึ้นตามจังหวะเพลงที่ฉันร้อง'' ถงเวยกล่าวจบก็เดินไปที่เครื่องเล่นที่อยู่ในซุ้มเกมนี้
''มันเกี่ยวข้องกับฉันถ้าอย่างนั้นฉันจะเพิ่มสิ่งประดับให้กับเครื่องเล่นนี้เองค่า'' ล่ามกล่าวภาษาไทยจบถงเวยก็หยิบปากกาเมจิกที่ติดตัวตนเองตลอดขึ้นมาเซ็นชื่อตนเองไปที่เครื่องเล่นเกมในซุ้มเกมนี้ที่จะเเจกฟรี
''ว้าว..ฉันต้องได้มัน''
''ฉันอยากได้มัน''
''ฉันต้องชนะ'' การเซ็นชื่อของเธอลงไปบนเครื่องเล่นเกมทำความสนใจให้กับคนรอบข้างมาต่อเเถวเพิ่ม
''อ่ามันยากมาก'' หลายคนที่เล่นเกมนี้พอเล่นจบต้องนั่งพักสักหนึ่งถึงสองนาทีจะเดินต่อได้เพราะมันเร็วมากจริงๆเเถมยังมารัวๆตาลายไปหมด
เมื่อถึงรอบของเทพเมื่อเทพนั่งลงไปบนเก้าอี้ถงเวยก็มายืนข้างๆทันที
''คนคนนี้บอกว่าเขาจะชนะหนึ่งร้อยเปอร์เซนต์..ขอดูหน่อยเถอะ'' ล่ามแปลให้ฟัง
เทพกดเริ่มเกมโดยไม่สนใจสิ่งรอบข้ามสมาธิจดจ่อไปกับจอคอมพิวเตอร์
เมื่อเกมเริ่มเเสงไฟเเละเพลงเริ่มปรากฏขึ้นเทพรัวนิ้วไปบนคีร์บอดตามเลขช่องที่ไฟขึ้นมาโดยไม่มองคีร์บอดเลยเเม้เเต่น้อยเขามองเเค่หน้าจอคอมพิวเตอร์เท่านั้น
''500 เพอร์เฟคหมด''
''600 เพอร์เฟคหมด''
''700 เพอร์เฟคหมด..บ้าน่า'' คนที่ยืนต่อเเถวอยู่สังเกตเทพด้วยเเววตาเหลือเชื่อ
''900 เเล้วยังไม่พลาดเลยเเถมเพอร์เฟคหมด..เขาเป็นโปรเเกรมเมอร์หรือ'' หลายคนเริ่มพูดถึงอาชีพของเทพ
''2200 เพอร์เฟคหมด..เขาชนะ'' เมื่อจบเกมหลายคนถึงกับค้าง
''ว้าวเขาชนะจริงด้วย'' ล่ามแปลสิ่งที่ถังเวยกล่าว
หลังจากนั้นพนักงานก็ได้พาเทพไปคุยหลังซุ้มว่าจะให้จัดส่งที่ไหน
''จัดส่ง..'' เทพยื่นบัตรเเนะนำตัวที่มีชื่อของบริษัทของตนอยู่ขึ้นมาเพื่อให้จัดการง่ายขึ้น
''ผมเล่นเกมให้เพื่อนผม..เขาอยู่นั่น'' เทพยื่นมือขวักเรียกเก่งมาตอนเเรกก็มีบอดี้การ์ดกันไว้เเต่เมื่อพนักงานที่เทพโชว์บัตรเเนะนำตัวให้ดูบอกให้เข้ามาได้เก่งก็เดินเข้ามาร่วมสนทนา
''บอกที่อยู่ไปสิ..เครื่องเล่นเกมนี้เป็นของนาย'' เทพยิ้มอย่างมีความสุข
''อะ..เอ่อ........'' เก่งบอกที่อยู่จบพนักงานก็บอกต่อว่าจะไปส่งภายในพรุ่งนี้เเละเทพย้ำว่าให้ติดตั้งให้ด้วย
''ขอบคุณมึงมาก'' เมื่อเก่งเเละเทพออกมาจากซุ้มเกมเก่งก็ขอบคุณเทพอยู่ยกใหญ่
''มึงเพื่อนกุ'' เทพกล่าวด้วยความจริงใจเเล้วตบบ่าเก่งไปทีนึงก่อนจะเดินเเยกไป
''อ้าว..พี่เทพ'' เสียงใสเรียกชื่อเทพ
''หืม..ฟ้า'' เทพหันหลังกลับไปก็พบกับน้องสาวของตนที่กำลังเดินเที่ยวงานกับกลุ่มเพื่อน
''เมื่อกี้พี่เเข่งชนะเหรอ?'' ฟ้ามองกลับไปที่ซุ้มเกมความไวมือ
''ใช่'' เทพพยักหน้า
''เเล้วเครื่องเล่นเกมหล่ะ..เห็นมีลายเซ็นของถงเวยด้วยนี่'' ฟ้ามองเครื่องเล่นเกมที่ยังตั้งโชว์อยู่
''ก็นะ..พี่เเข่งให้เพื่อนน่ะ'' เทพยิ้มอย่างภูมิใจ
''อ่อใช่..นี่เพื่อนฟ้าเดี๋ยวเราจะไปเล่นเกมด้วยกันพรุ่งนี้'' ฟ้าหันไปเเนะนำเพื่อนๆให้กับพี่ชายของตน
''สวัสดีค่า'' สาวๆกลุ่มฟ้าสวัสดีเทพ
''สวัสดี..เเต่พี่ไม่เข้าทดสอบนะรอเปิดจริงค่อยเล่น'' เทพหันไปกล่าวกับน้องสาวของตน
''เเล้วพี่จะรู้เทคนิคหรอ'' ฟ้าเตือนพี่ชายของตน
''รู้ไปก่อนพอถึงเวลาจริงๆ..มันจะเรียกการผจญภัยหรอ?'' เทพกล่าวลอยๆเเก้ตัว
''ก็ตามใจพี่เถอะ'' ฟ้าส่งเสียง ''ชิ'' เเล้วเดินจากไป
''ฟ้ารอด้วยสิ..ไปก่อนนะคะ'' เพื่อนๆกลุ่มของฟ้าหันมาลาเทพก่อนจะเดินตามเพื่อนของพวกตนไป
''ทำไมชอบเดินหนีอยู่เรื่อย'' เทพมองน้องสาวของตนเเล้วส่ายหัว
''เราไม่เข้าช่วงทดสอบ..เเล้วช่วงนั้นเราจะทำอะไรดีหล่ะ'' เทพยืนคิดถึงเวลาว่าง
''อืม..สร้างพวกม็อดกับโมเดลดีกว่าจะได้ใส่พอร์ต'' เทพนึกถึงพอร์ตที่ตนต้องทำส่งมหาลัย
''เเละก็ออกกำลังกาย'' กล่าวจบเทพก็นึกถึงร่างกายในอดีตก่อนที่จะย้อนเวลากลับมา
''ถ้าได้ร่างกายแบบนั้นมาเมื่อไหร่..ฉันจะลองไปสมัคเป็นนายแบบดู'' เทพลองคิดถึงงานอดิเรกในอนาคต
''ส่วนตอนนี้..เราไปเดินดูซุ้มกิจกรรมอีกสักหน่อยดีกว่าเผื่อจะได้เจออะไรดีๆ'' เทพกล่าวกับตนเองจบก็เริ่มเดินเที่ยวในงาน
''รับคนเข้ากิลด์จ้า''
''รับคนเข้ากิลลลด์''
''รับคนเข้ากิ้ลล'' มีหลายต่อหลายคนเริ่มหาสมาชิกกิลด์โดยยืนกันเป็นกลุ่มเเล้วเขียนป้ายเเปะคุณสมบัติไว้
'มีหลายกิลด์เลยเเฮะที่มารับสมัค..หวังว่าน้องสาวของฉันคงจะไม่ไปสมัคกิลด์ไหนเข้านะ' เทพมองหาน้องสาวของตนเพื่อเช็คว่าไม่ได้มาสมัคเข้ากิลด์ใคร
'ฟ้าไม่ได้มาสมัค..ดีมาก..เเต่ว่ามีอยู่สองกิลด์ที่โดดเด่นตอนเกมส์เปิด' เทพมองดูกิลด์สองกิลด์นั้น
'Extra กับ Emperor' เทพเริ่มนึกถึงเรื่องราวในอดีตตอนที่เกมเริ่มเปิดใหม่ๆ
'สองกิลด์นี่ตีกันเเทบตายเพื่อเเย่งที่เก็บเลเวล..เเต่ในภายหลังทั้งสองกิลด์ก็เป็นพันธมิตรกันน่าจะเป็นเพราะกิลด์ม้ามืดอย่าง Premium ที่เริ่มเข้ามามีบทบาทเมื่อทั้งสองกิลด์ตีกันจนทรัพยากรเหลือน้อย' เทพเริ่มคิดถึงความเจ้าเล่ห์ของกิลด์ Premium
'พรีเมี่ยม..มีบริษัทใหญ่มาหนุนหลังงั้นหรอ..เเล้วไง'' เทพยิ้มมุมปากเล็กน้อยก่อนจะส่ายหัวไล่ความคิดออกพร้อมเดินจากไป
''นั่นๆเขาออกท่วงท่าดีมากเลย''
''ใช่..เขาคล่องเเคล่วเเละเร็วมาก''
''ฉันว่าเขาชนะเเน่เลย'' ผู้คนกำลังยืนดูชายคนนึงที่ใส่เเว่น VR ต่อสู้กับตัวละครใน VR
'นั่นเขา..นาวา..ที่เป็นอันดับหนึ่งในอาชีพหมัดของประเทศไทย' เทพสังเกตเห็นอีกบุคคลนึงที่มีหน้ามีตาในอดีตซึ่งในเกมจะมีอันดับเเต่ละอาชีพด้วยนอกจากอันดับรวม
'ควรทำความรู้จักไว้ก่อนดีไหม?' เทพยืนมองดูนาวาออกหมัดไปชกศัตรูใน VR เรื่อยๆ
'ไม่ดีกว่า..ถ้ามีวาสนาต่อกันเราก็จะเจอกันเองอีกครั้ง' เทพยักไหล่ทั้งสองข้างเบาๆก่อนจะเดินไปดูซุ้มอื่น
'จากที่ดูมา..ก็ไม่มีอะไรน่าสนใจล่ะกลับดีกว่า' เทพกล่าวจบก็เดินไปที่ห้องพักนักเเสดง
''ก็อก..ก็อกก็อกก็อก'' เสียงเคาะประตุเป็นรหัส
''เข้ามา'' เสียงตอบรับจากชายในห้อง
''นายดูงานเสร็จเเล้วหรือ'' เหวินกล่าวถามด้วยภาษาไทย
''นาย..พูดชัดขึ้นนะ'' เทพเเซวเหวิน
''ก็..มีเพื่อนเป็นคนไทยยังไงหล่ะ'' เทพหัวเราะเล็กน้อยในการจัดเรียงเเละใช้คำของเหวิน
''ฉันว่านายพูดเป็นภาษาจีนดีกว่า'' เทพเริ่มกล่าวถามเป็นภาษาจีน
[คุยเป็นภาษาจีนจ้า]
''นายจะเข้าทดสอบเกมพรุ่งนี้ไหม'' เทพนั่งลงตรงโซฟาเเล้วกล่าวถามเหวินที่นั่งอยู่ตรงกันข้าม
''ฉันอาจจะเเค่เข้าไปดูอะไรนิดหน่อยเเล้วก็ออก'' เหวินกล่าวจบก็ยกเเก้วน้ำเปล่าขึ้นมาดื่ม
''เหรอ..เเต่ฉันไม่ได้เข้าไปนะ'' เทพนั่งไขว่ห้าง
''ทำไมละ?'' เหวินมองหน้าเทพเเล้วถามด้วยความสงสัย
''ฉันเบื่อที่จะต้องทำอะไรซ้ำๆเมื่อเซิฟเปิดจริง'' เทพกกล่าวอย่างเบื่อหน่าย
''อ่อใช่..เกมจะรวมประเทศตอนเลเวล 40 นะ'' เหวินกล่าวจบก็หยิบเอกสารให้เทพอ่าน
''บอกฉันจะดีหรอ..ไม่ได้เป็นความลับบริษัท?'' เทพกล่าวตามตรง
''มันเป็นความลับ..เเต่นายเป็นเพื่อนฉัน..คนเเรก'' เหวินกล่าวจบก็วางเอกสารบนโต๊ะเเล้วหันไปทางอื่น
'เหวิน..นายจริงใจกับจริงจังกับคนที่จริงจังกับจริงใจกับนายเสมอ' เทพอมยิ้มเล็กน้อย [ฮ่าๆ..]
''ฉันขอบคุณนะ..เเต่ว่าถ้ารู้ไปก่อนเเล้วการผจญภัยคืออะไรล่ะ'' เทพกล่าวให้ตนเองดูเท่ทั้งๆที่ตนนั้นรู้เกือบทุกอย่างของเกมเเล้ว
''นาย..ฮ่าๆ'' การกล่าวประโยคเมื่อกี้ของเทพทำให้เหวินขำเล็กน้อย
''ฉันจะไม่เข้ากิลด์ใครทั้งนั้นก่อนเลเวล 40'' เทพกล่าวอย่างจริงจัง
''ฉันก็จะไม่เข้ากิลด์ใครเหมือนกัน'' เหวินก็กล่าวอย่างจริงจัง
''ถ้าอย่างนั้น..พรุ่งนี้เจอกันนะที่บริษัท'' เทพลุกขึ้นยืน
''นายจะไปเเล้วหรอ..อืมเจอกัน'' เหวินลุกขึ้นบอกลา
''เจอกัน'' เทพกล่าวจบก็เดินออกจากห้องพักนักเเสดงของถงเวยไป
- ผู้เขียน
