"ถ้าเลขาสวยขนาดนี้… ผมไม่อยากเดินไปไหนเลย" ฉันส่งยิ้มขอบคุณ ก่อนจะผายมือให้เขาอีกครั้ง
"ไว้ค่อยคุยกันนะ" เขายิ้มกว้าง แล้วเดินเข้าไปพบคุณเมย์ อะไร ไว้ค่อยคุย? เรื่องงานรึป่าว?
ฉันไม่สนใจ เดินกลับมาทำงานปกติ…
‘ตึง~’ Boss
Boss: เมีย ทำอะไรอยู่
เมีย? เอาใหญ่เลยตานี่
ฉัน: ทำงานค่ะ มีการมีงานทำ
Boss: ขยันจังปลาทองน้อย...
แล้วเขา… ทำอะไรอยู่นะ? ถามไม่ถามดี… แค่ถามว่าทำอะไรอยู่ คง… ไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง
ฉัน: บายค่ะ
โอ้ย! อีกิ่ง ทำไมมันพิมพ์ไม่ออกซะงั้น เฮ้อ แค่ถามว่าเขาทำอะไรอยู่ ทำอะไร แค่นี้เอง!
ฉันเก็บโทรศัพท์เซ็ง ๆ แล้วกลับมาทำงานต่อ... สักพักผู้ชายคนนั้นก็เปิดประตูออกมา
ฉันรีบยืนขึ้น เตรียมส่งแขกตามเคย..
"คุณเลขา... เอ่อ..." เขาทำนึกคิด อ๋อ หมายถึงชื่อฉันสินะ
"ค่ะ ดิฉันชื่อกิ่งค่ะ"
"ครับผมภัทร เราคงต้องติดต่อกันอีกยาว รู้จักกันไว้ก็ดีเหมือนกัน" แสดงว่าคุณเมย์คอนเฟิร์มที่จะดิลกับ
