รักร้ายแสนหวาน

1

ซีรีส์รักร้ายแสนหวาม

เล่ม 1 ยังคงห่วงหา

“ไปไหนมา” น้ำเสียงดุดันของคนที่นั่งรออยู่ที่ห้องทำให้ไหมแก้วกัดปากตัวเองเล็กน้อย

ภามเป็นหมอหนุ่มอนาคตไกล สุภาพเรียบร้อย แต่ใครจะรู้ว่าเขาเลี้ยงเมียเก็บอย่างเธอเอาไว้

ความจริงเขาไม่ได้อยากเลี้ยงเธอเอาไว้หรอก แต่เพราะน้องชายของเธอป่วยหนัก ต้องใช้เงินรักษา แล้วยายของเธอเป็นหนี้พี่ชายหน้าเลือดของเขา ทำให้เธอต้องมาตกอยู่ในสภาพนี้

ถ้าเธอไม่ยอมเป็นเมียของเขาพี่ชายหน้าเลือดอย่างภพก็จะจัดการยึดบ้านและที่ดินอันน้อยนิดของเธอ ทำให้เธอไม่มีที่ซุกหัวนอน

ที่ดินแถบชานเมืองอันเงียบสงบ ครอบครัวของภามร่ำรวยที่สุด เป็นเจ้าของที่ดินแถบนั้น บ้านของเขาหลังใหญ่ พ่อแม่ค้าขายมีเชื้อสายจีน ภพยึดอาชีพค้าขายและปล่อยเงินกู้ ส่วนภามนั้นไปเป็นหมอเชิดหน้าชูตาให้ครอบครัว

ด้วยนิสัยที่ต่างกันราวฟ้ากับเหวของพี่น้องทั้งสอง ทำให้ภามถูกหาว่าไม่ใช่ชายแท้เพราะไม่เคยมีแฟน แถมยังเรียบร้อยเสียจนผู้หญิงยังอาย สุภาพอ่อนโยน ผิวขาวเนียนใสกิ๊กตามประสาลูกคนจีน แต่สะอาดสะอ้านหล่อเหลา เหล้ายาไม่แตะ เดือดร้อนพี่ชายที่เห็นน้องชายโดนบูลลี่เรื่องหน้าตากระเดียดไปทางเพศที่สามไม่พอยังหาว่าเป็นพวกลักเพศอีก

เลยจัดการให้เธอมาเป็นเมียเก็บของเขาเสียเลย เธอรู้ทุกอย่างเพราะภพบอกว่าหากเธอทำให้ภามรับเธอเป็นเมียเก็บได้ เขาจะให้เงินเธอรักษาน้องและยกบ้านหลังเก่า ๆ คืนมาให้โดยไม่คิดเงินทั้งต้นและดอก หนี้สินเป็นอันจบสิ้น

เธอบอกยายว่ามาช่วยทำงานบ้านใหญ่ และทำความสะอาดคอนโดฯ ให้คุณหมอภาม คุณยายก็ดีใจยอมให้เธอมาทำงาน เพราะการมาทำงานเป็นเมียเก็บที่ยายไม่เคยรู้ทำให้เธอได้เรียนต่อด้วย

เพราะช่วยยายขายขนมแต่เด็ก เลยมีพื้นฐานการทำขนม เธออยากเปิดร้านเบอร์เกอร์รี่เป็นของตัวเอง ดังนั้นจึงตั้งใจเรียนในสาขาคหกรรมที่เธอสามารถสอบเข้าได้เมื่อสามปีก่อน

เหลืออีกแค่ปีเดียวเท่านั้นเธอก็จะเรียนจบคว้าใบปริญญามาได้

“ไหมไปช่วยเพื่อนขายของมาค่ะ”

“ขายอะไร” เขาหรี่ตามองอย่างจับผิด เห็นว่าเธออยู่มหาวิทยาลัย มีหนุ่ม ๆ รุมจีบขนาดไหน เขาเป็นหมออยู่ที่มหาวิทยาลัยที่เธอเรียนอยู่ จึงได้เห็นว่าเธอทำตัวยังไงลับหลังเขา แต่เขาแสดงออกมากไม่ได้ จะพิพากษาเธออีกทีก็ตอนที่ได้อยู่ในห้องพักด้วยกันเท่านั้น

“พวกมะม่วงดอง ผลไม้ดองน่ะค่ะ”

“เงินที่ให้ไม่พอหรือไงถึงต้องไปเร่ขายของพวกนั้น” เขาใจดีให้เงินเธอเดือนละห้าหมื่นบาท ให้รายวันอีกวันละสองพันให้เธอไปเรียน ซื้อข้าวกิน ค่าเอกสารรายงานต่าง ๆ เสื้อผ้าของใช้ซื้อให้ไม่เคยขาด ล้วนแต่เป็นของดี ๆ ทั้งนั้น อีกทั้งยังใจดีเจือจุนไปถึงยายและน้องของเธอที่ยังนอนป่วยอยู่ด้วย น้องชายป่วยติดเตียงเพราะถูกทำร้ายร่างกาย เขาเป็นแพทย์เจ้าของไข้จึงดูแลน้องชายเธออย่างดี แถมยังจ้างพยาบาลพิเศษมาคอยดูแลอีก เพราะยายของเธอเฝ้าไข้ไม่ไหว ทุกวันนี้เธอไม่ให้ยายทำอะไร เพราะชรามากแล้ว ยายไม่ได้ออกไปขายขนมก็ไม่ได้อยู่นิ่ง ๆ ท่านทำงานบ้านเสร็จก็มานั่งถอนหญ้าทำแปลงผักเล็ก ๆ ปลอดสารพิษ กินไม่หมดเธอก็ช่วยขายให้ คุณยายของเธอเป็นคนขยัน สู้ชีวิต เลี้ยงเธอกับน้องมาเพียงลำพังเพราะบิดามารดาเสียชีวิตตั้งแต่ยังแบเบาะ

“พอค่ะ แต่ไหมไม่อยากรับแต่เงินของคุณค่ะ ไหมอยากพึ่งตัวเองให้ได้”

“ทำไม เตรียมโบยบินไปจากฉันอย่างนั้นเหรอ” เขาเริ่มรวนและหาเรื่องเธอไม่เว้นแต่ละวัน ตั้งแต่เขามาบอกเธอว่าจะปล่อยเธอไป เพราะจะแต่งงานกับหยกมณีลูกสาวเจ้าของร้านทองหลายสาขาในจังหวัดสงขลา โดยเฉพาะในตัวเมืองหาดใหญ่

เวลาอีกแค่เจ็ดวันที่ขอกันเอาไว้กำลังจะหมดลงอีกแค่ห้าวันข้างหน้า

เธอก็แค่อยากใช้เวลาที่เหลืออยู่กับเขาให้ดีที่สุด เท่าที่จะทำได้ แต่เขากับพาลและพูดจาร้าย ๆ แย่ ๆ กับเธอทุกวัน

หาว่าเธอดีใจจนกระพือปีกเตรียมบินหนีบ้างล่ะ ไประริกระรี้กับผู้ชายคนอื่นบ้างล่ะ

ก็เขาเองไม่ใช่เหรอที่เป็นคนบอกให้เธอไปจากเขา จะเลิกราไปหาคนใหม่ เธอต่างหากที่ขอเวลาอยู่กับเขาอีกเจ็ดวัน ขอเวลาใช้ชีวิตดี ๆ เก็บความรู้สึกดี ๆ อยู่ด้วยกัน

“คุณเมาแล้วนะคะ” เธอได้กลิ่นเหล้าหึ่งมาจากเขา แรกเจอกันเขาคือคุณหมอใจดี น่ารัก สุภาพเรียบร้อย สะอาดสะอ้าน เหล้ายาไม่แตะ แต่ทำไมตอนนี้เขาถึงได้ขี้หงุดหงิด โมโห และพูดจาร้าย ๆ กับเธออยู่ทุกวัน

“เมาแล้วทำไม หน้าที่เธอต้องอ้าขาให้ฉันไม่ใช่เหรอ”

“ก่อนที่เราจะจากกัน จะพูดจากันดี ๆ สักนิดไม่ได้เหรอคะ ทำไมต้องพูดจาร้าย ๆ กับไหมด้วยคะ” เธอเอ่ยถามเสียงสั่น รู้สึกสะท้านในอก เจ็บปวดคือเธอ ส่วนเขาเคยมีความรู้สึกเห็นใจนกน้อยในกรงทองแบบเธอบ้างไหม

เขาสั่งอะไรเธอก็ทำตามอย่างว่าง่าย เพราะบุญคุณท่วมหัว ทั้งน้องทั้งยายและหนี้สินที่พี่ชายของเขายอมผ่อนปรนขอแค่ให้เธอยังบำรุบำเรอภามผู้เป็นน้องชายอยู่เช่นนี้

“ผู้หญิงที่ซื้อด้วยเงินฉันต้องให้ค่าด้วยอย่างนั้นเหรอ” เธอจะคิดว่าเขาเมาจึงพูดแบบนี้ออกมา แม้จะหลอกตัวเองไปวัน ๆ แต่ใจช้ำเจ็บแสนเจ็บเมื่อรู้ดีว่าเขากำลังจะจากไปแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น คนไร้ค่าเช่นเธอก็ยังคงเป็นคนไร้ค่าไร้ราคาต่อไป

“ฉันอยากอาบน้ำ อยากเอาเธอ จะไม่สนองหน่อยหรือไง” หยาบคายร้ายกาจคือเขา อยากถอนใจจากคุณหมอเจ้าเสน่ห์อย่างเขาแต่ทำไม่ได้ เธอมันโง่เองที่คิดว่าเขาจะรักจะยอมใจอ่อนกับเธอบ้าง

ผู้หญิงต่ำต้อยอย่างเธอจะไปเทียบอะไรกับคุณหมอหนุ่มอนาคตไกล มีทั้งคุณหมอสาว ๆ พยาบาลสวย ๆ และลูกผู้ดีมีเงินล้อมหน้าล้อมหลัง เขาจะเลือกผู้หญิงที่ดีแค่ไหนมาเป็นภรรยาก็ย่อมได้ ในเมื่อบิดาเป็นถึงเจ้าสัวคนดังของหาดใหญ่ อำเภอที่เจริญเป็นอันดับต้น ๆ ของปักษ์ใต้

ในตัวเมืองหาดใหญ่มีหลายเชื้อชาติหลายศาสนา และมีนักท่องเที่ยวเข้ามาท่องเที่ยวเป็นจำนวนมาก หลังจากซบเซาช่วงโควิด โดยเฉพาะคนไทยเชื้อสายจีนที่ค้าขายเป็นอาชีพหลักจนร่ำรวยและมักนิยมส่งลูก ๆ เรียนหมอกันแทบจะทุกบ้านหากไม่ได้ค้าขายหรือสืบทอดกิจการของครอบครัว

ภามเป็นหนุ่มหล่อ ขาวตี๋ หน้าตาดี ผิวพรรณดี เขาทรงเสน่ห์ถึงขนาดว่าเดินเข้าไปในโรงพยาบาล คนไข้ทั้งสาวน้อยสาวใหญ่มองตามไม่เหลียวหลัง

ใครได้เข้ารักษากับเขาถึงกับเพ้อ แทบไม่ได้ฟังอาการป่วยของตัวเองยังเคยมี ก็เพื่อนร่วมห้องของเธอไง ที่เคยไปรักษากับเขาเพราะล้มลงแขนหัก