“จะกลับบ้านได้หรือยัง ฉันลงมาให้นายกอดแล้วนะ”
“อืม ยังไม่อยากกลับ อยากกอดคุณนานๆ”
“แต่นายทำอะไรฉันไม่ได้ ไม่ทรมานหรือไง แยกย้ายกันไปนอน นายจะได้หลับแบบไม่ทรมาน หรือจะไปนอนกับคู่นอนนายคนไหนก็ได้ ฉันไม่รู้หรอก ว่านายไปนอนกับใคร”
“แต่ผมอยากให้คุณรู้”
คนตัวบางผงกหัวขึ้นมามองเขาด้วยดวงตาวาววับเอาเรื่อง ทั้งๆ ที่เพิ่งอนุญาตให้เขาไปนอนกับผู้หญิงคนอื่นได้แท้ๆ
“ตกลงจะไปนอนกับผู้หญิงคนอื่นจริงๆ ใช่ไหม นายนี่มันสำส่อน หื่น เลว เห็นแก่ตัวที่สุด”
“แล้วกัน ก็คุณไล่ผมกลับบ้าน แถมยังอนุญาตให้ผมไปนอนกับผู้หญิงคนอื่นอีกต่างหาก ผมอยากจนมันจะไหลออกหูอยู่แล้ว จะให้ผมทำยังไงครับ”
“ก็เคยทำยังไงล่ะ ก็ทำแบบนั้นไปสิ”
คนหล่ออมยิ้มละมุน พลางจูบเบาๆ ที่หน้าผากนูนนั้นอย่างแสนรัก รู้สึกเต็มตื้นในหัวใจเมื่อรู้ว่าเธอเองก็หึงหวงเขาเหมือนกัน
“หวงหรือครับ”
“เปล่า”
“หวงก็บอก งั้นทำให้หน่อยสิ นะ คนดี”
พูดจบก็ถลกกาง
