ชาเบล

1298 คำ
“ควีน อย่า” ใบหน้าหล่อเหลายกขึ้นมองสิ่งที่เธอกระทำ ใช้แขนพยุงตัวขึ้นจากที่นอน มองคนที่ขยับตัวลงไปนั่งทับขาเขาอยู่ มือไม้เธอไล้ลงต่ำอย่างน่ากลัว ไม่รวมริมฝีปากเล็กๆ ที่จูบไปตามขอบกางเกงของเขาอีกนะ ยัยควีนกำลังจะข้ามเส้นแล้ว “ยุ่งน่า” เสียงหวานเอ่ยดุไปห้วนๆ เธอกำลังรู้สึกดี ไม่ชอบใจเลยที่ถูกขัด เขาน่าจะดีใจด้วยซ้ำกับสิ่งที่เธอทำ เพราะสีหน้าเขาบ่งบอกว่ารู้สึกดี ถึงแม้บางทีมันจะดูทรมาน แต่เธอว่าเขาต้องรู้สึกดีเหมือนเธอแน่ๆ “อ่า” ชาเบลทิ้งตัวลงกับที่นอนแรงๆ เออ! แล้วแต่ละกัน อยากทำอะไรก็ทำเลย ยอมแล้วถ้ามันจะเสียวขนาดนี้ “นี่ ถอดไม่ได้ช่วยหน่อย” มือเล็กดึงมือคนที่ทิ้งตัวลงนอน ขึ้นมาจับตรงกางเกงของเขา เธอแกะมันไม่ได้เพราะมือมันสั่น เขาเป็นเจ้าของมัน เขาถอดเองน่าจะง่ายกว่า “ถอดบ้างสิควีน อย่าโกง” คนที่ลุกขึ้นนั่งถอดกางเกงทุกชิ้นออกไปจากตัว ดึงใบหน้าคนที่หันหน้าหนี จากร่างกายส่วนล่างของเขาเข้ามาใกล้ เมื่อกี้ยังดูใจกล้าอยู่เลย ถอดแล้วจะหันหน้าหนีมันทำไม ต้องหันกลับมาทำต่อสิ “ถอดให้หน่อยสิ” ใบหน้าสวยเห่อร้อนจนแดงจัด ไม่รู้ว่าเพราะอายหรือเพราะความต้องการที่มันพวยพุ่งกันแน่ แต่น่าจะทั้งสองอย่าง มือหนาถอดบราเซียสีดำออกไปอย่างรวดเร็ว ควีนหน้าอกเล็กจริงๆ แม้จะเคยเห็นเธอถ่ายแบบชุดว่ายน้ำ แต่ไม่คิดเลยว่านมยัยนี้จะเล็กขนาดนี้ ทั้งที่เธอเป็นนางแบบแต่หน้าอกเธอไม่น่าจะถึง 34 ด้วยซ้ำ ทั้งที่นางแบบสมัยนี้ นิยมทำนมสะบึ้มกันทั้งนั้น “อ๊ะ อ๊า” เสียงหวานครางให้ได้ยิน เมื่อนิ้วมือใหญ่ไล้วนไปตามแป้นสีชมพูสวย ที่มันชูชันสู้มือเขาอยู่ ริมฝีปากก้มลงไล้เลียไปตามร่างกายขาวผ่อง เพราะเธอเป็นลูกครึ่งผิวจึงขาวมาก ขาวจนเขาเห็นเส้นเลือดใต้ผิวหนังเธอ ริมฝีปากร้อนไล่เลียตามแป้นสีสวย สลับไปมากับมือหนาที่กอบกุม มือข้างที่ว่างไล่ต่ำลงเรื่อย เกี่ยวนิ้วไล้วนกับจุดซ่อนเร้นที่มีปราการขวางกั้นอยู่ มือเล็กของเธอก็ยกขึ้นปัดป่ายไปทั่วกายแกร่งเหมือนที่เขาทำ ลูบไล้วนเวียนอยู่กับไหล่หนา แล้วจิกเล็บลงแรงๆ ทุกครั้งที่เธอรู้สึกดี ปกติควีนเป็นแบบนี้เหรอ เขาไม่เคยเห็นเธอในมุมนี้ เธอเป็นนางแบบ และเธอดูจะเก็บตัวมากกว่าใครๆ เพราะหน้าที่การงานของเธอ แล้วการที่เธอมาทำอะไรแบบนี้กับเขา เธอจะไม่เป็นอะไรเหรอ “แค่ข้างนอกนะควีน จะไม่มีอะไรมากไปกว่านี้” ใบหน้าหล่อเหลากระซิบข้างหูแผ่วเบา เขาชอบเธอ และรู้สึกเกลียดเธอมากเหมือนกัน ยัยนี่ปฎิเสธเขาตลอดเวลา จนเขาหงุดหงิดโมโหเธอทุกครั้งที่เจอหน้า “…..” ไม่มีเสียงตอบรับจากคนใต้ร่าง มีเพียงสายตาแห่งความต้องการเท่านั้นที่ส่งมา เธอเมา!! เขารู้ดี และการทำอะไรที่มากเกินไปกว่านี้ ตอนเธอสร่างเมา คนที่จะเสียใจก็คือเธอ ฝ่ามือหนาอ้อยอิ่งที่จุดซ่อนเร้น ก่อนที่นิ้วเรียวยาวจะสอดตัวเข้าไปในช่องทางคับแน่นของเธอ เขาต้องทำให้เธอเสร็จ แล้วพาตัวเองออกไปจากร่างเย้ายวนให้เร็วที่สุด เขาไม่อยากเกินเลย เพราะมันยุ่งยาก เธอไม่ได้ต้องการเขาตั้งแต่แรก “อื้อ อ๊ะ” เสียงหวานครางแผ่วเบา ไม่ค่อยเข้าใจในสิ่งที่เขาพูดเท่าไหร่ ได้แต่ปล่อยตัวไปกับการชักนำของร่างสูงเพียงเท่านั้น เธอต้องการในสิ่งที่เขากำลังทำ และมันก็รู้สึกดีมากๆ นิ้วเรียวขยับรุนแรงขึ้น พร้อมกับเพิ่มจำนวนเข้าไปข้างใน เมื่อร่องรักของเธอขยับขยายขึ้นนิดๆ เขาไม่รู้ว่าเธอคบหาใครมาบ้าง หรือคบใครอยู่หรือเปล่า แต่เธอยังไม่เคยเอากับใครแน่นอน “อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาา!” ร่างสวยเย้ายวนกระตุกเกร็ง ปล่อยตัวเองให้สุขสมอย่างน่าอาย ครางเสียงน่าอายอยู่ใต้ร่างคนที่เธอเคยปฎิเสธ แต่ทุกอย่างกลับไม่ได้ดีขึ้นเลย เธอยังมีความต้องการอยู่ และยิ่งต้องการมากขึ้น ผ้าห่มหนาถูกดึงขึ้นมาปกปิดร่างเย้ายวนโดยคนตัวสูง เขาจะไปแล้ว ถ้าช้ากว่านี้เขาจะห้ามตัวเองไม่อยู่ เขาก็มีความต้องการ ยิ่งเป็นเธอยิ่งต้องการ “ชาเบล” มือเล็กดึงมือคนที่กำลังจะลงจากเตียงไว้เบาๆ คนเมาอย่างเธอกำลังมีความต้องการ เธอรู้จักเขา เขาคือคนที่อยู่ข้างๆ ห้องของเธอ ตอนนี้เธอยังต้องการในสิ่งที่เขากระทำอยู่ และเธอเมาเกินกว่าจะอายอะไรทั้งนั้น ร่างกายเธอร้อนรุมไปด้วยความปรารถนา และเขาน่าจะรู้ดีกว่าใคร ว่าเธอจะดับไฟนี้ได้ยังไง ร่างสูงพ่นลมหายใจออกไปแรงๆ เริ่มเข้าใจในสิ่งที่แมททิวพูดด้วยรอยยิ้มตอนอยู่ในผับขึ้นมานิดๆ เหล้านั่นต้องผสมอะไรสักอย่าง และมันมีผลต่อความต้องการทางเพศแน่ๆ เหล้าที่กำลังฮิตในร้าน ไม่มีทางที่เธอกับเพื่อนจะไม่สั่งมันมาดื่มแน่นอน “ทำเองเถอะเหนื่อยแล้ว” ร่างสูงล้มตัวลงนอนข้างร่างเปลือยเปล่าที่นั่งอยู่บนเตียง เขาเหนื่อย เมื่อยมือด้วย การทำให้ผู้หญิงที่ถูกกระตุ้นด้วยฤทธิ์ยาเสร็จมันยาก และเมื่อกี้เขาก็ทำตั้งนานกว่าเธอจะเสร็จ หัวก็ปวดตุบๆ เขากับเธอเมาไม่ต่างกัน เพียงแต่เขามีสติมากกว่าเธอแค่นั้นเอง ร่างเปลือยเปล่าที่ตัวเล็กกว่า มองคนที่นอนหลับตาอยู่ข้างๆ เขากับเธอสภาพไม่ต่างกัน เพียงแต่เธอดูเรียบร้อยกว่านิดหน่อย เพราะยังมีชุดชั้นในลูกไม้สีดำปิดชุดซ่อนเร้น แม้มันจะรู้สึกชุ่มช่ำไปด้วยของเหลวสีใสจากร่างกายเธอก็ตาม มือเล็กเอื้อมไปไล้วนตามกายแกร่ง มือเธอสั่นจนควบคุมไว้ไม่ไหว น้ำตาหยดแล้วหยดเล่าร่วงหล่น เพราะความเสียใจ เขาทำเหมือนเธอไร้ค่า ทำตัวเย็นชาใส่เธอ ทั้งที่เขาเป็นคนทำให้เธอเป็นแบบนี้ ดวงตาสีเทาลืมขึ้นช้าๆ มองคนที่นั่งร้องไห้เงียบๆ ด้วยความรู้สึกหลากหลาย เขาพยายามห้ามตัวเองอย่างหนัก แล้วทำไมยัยนั่นถึงทำให้เขารู้สึกผิด เธอกับเขาไม่ได้เป็นอะไรกัน การที่เธอรั้งเขาไว้ รู้ดีว่ามันหมายถึงอะไร เธอต้องการมากกว่าที่เขาทำเมื่อครู่เพราะฤทธิ์ยา ถ้าเขายอมทำตามคำขอของเธอ เขาได้กลายเป็นคนที่เธอเกลียดตลอดชีวิตแน่ๆ มือเล็กยังคงลูบไล้เบาๆ ไปตามลอนกล้ามหน้าท้อง เขาหุ่นดีมากและมันดูเซ็กซี่เย้ายวน เขามีหุ่นแบบที่เธอชอบและอยากมี มันน่าอิจฉา เธอพยายามแทบตาย ยังไม่มีซิกแพคแบบนี้เลย ร่างเล็กผละออกไปนอนหันหลังอยู่ข้างๆ เธอควรพอ เพราะสิ่งที่ทำอยู่ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกดีเลยสักนิด เขาเอาแต่นอนนิ่งๆ เธอไม่กล้ามองไปที่อื่น ยกเว้นที่ๆ มือเธอสัมผัสอยู่เท่านั้น เมื่อคิดได้ว่าควรพอ เธอจึงหนีไปนอนหันหลังให้เขาเงียบๆ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม