ทางซูเม่ยไม่ได้รีบกลับตั้งแต่เช้าอย่างที่ได้บอกกับหลินจื่อผิงผู้เป็นบิดาไป ในยามอู่ (11.00-12.59น.) จะเป็นเวลาที่นางจะเดินทางกลับเมืองโจว ก่อนจะเดินทางกลับ ทั้งสามคนก็มานั่งทานอาหารกันก่อนออกเดินทาง
"ข้าว่านะถ้าเอาสบู่มาขายที่เมืองหลวงต้องขายดีแน่ๆเลยพี่อี๋นั่ว กลับไปนะข้าจะทำสบู่เพิ่มและให้พี่จิ้งซินส่งมาขายที่เมืองหลวงเลยดีกว่า แม้ขายที่ฝูโจวก็พอขายได้แต่ถ้าเอามาขายที่นี่ด้วยต้องได้เงินเยอะแน่ๆ"
"เจ้าค่ะคุณหนู บ่าวจะช่วยคุณหนูทำทุกอย่างเลยเจ้าค่ะ"
"นั่นมันแน่นอนอยู่แล้วพี่อี๋นั่ว ข้าจะทำคนได้อย่างไรกันเล่า" ว่าจบก็ใช้ตะเกียบคีบเนื้อหมูในจานเข้าปาก
"ระ..รดา" เสียงหนึ่งดังขึ้นไม่ไกล และร่างของเจ้าของเสียงก็เดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆจนถึงร่างของซูเม่ยที่กำลังนั่งทานอาหาร
"รดาใช่มั้ย! นั่นเจ้าใช่มั้ย!" ร่างที่ปรากฏอยู่ตรงหน้า นางช่างไม่คุ้นเอาเสียเลย ไม่เคยรู้จักมาก่อนแต่เหตุใดหญิงสาวตรงหน้า
