วิวาห์รักกลางทราย

ตอนที่ 8

เช้าวันต่อมาตระการตานั่งจิบกาแฟหอมกรุ่นอยู่เพียงลำพังในล็อบบี้ของโรงแรมจูไมดา วันนี้วีณาและอับดุลลาเข้าประชุม และกิดาการก็มีเรื่องด่วนที่จะต้องไปที่มหาวิทยาลัย หล่อนจึงมีหน้าที่รับภารกิจอันยิ่งใหญ่ ส่งเอกสารให้กับชายแปลกหน้า ที่เป็นเพื่อนกึ่งเจ้านายห้อยด้วยฐานะญาติห่างๆ ของกิดาการ ตระการตาอดยิ้มไม่ได้เมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อเช้าที่น้องสาวปลุกหล่อนในตอนสาย เพื่อบอกว่าจะไม่อยู่พาเที่ยวในวันนี้

“พี่ตาร์ กิด้าต้องรีบไปยู อาจารย์เรียกตัวกะทันหันน่ะ งานชิ้นสุดท้ายมีปัญหา ไปไม่ทันเดี๋ยวจะไม่จบเอา วันนี้งดโปรแกรมเที่ยวเราก่อน พี่ตาร์เฝ้าบ้านก่อนนะ” หล่อนบอกเพราะวันนี้ซันมาร์ก็เข้าร่วมประชุมเช่นเดียวกัน วันนี้จึงไม่มีไกด์พาหล่อนเที่ยว แต่ตระการตาไม่มีปัญหาอยู่แล้ว หล่อนยังมีเวลาอีกเยอะที่จะใช้ชีวิตที่นี่

“จ้า พี่อยู่เป็นคุณนายเฝ้าห้องรกๆ ให้หล่อนก็ได้” หญิงสาวตอบขำๆ

“แต่จะว่าไป พี่ตาร์ไม่ได้เฝ้าบ้านเฉยๆ หรอก ตอนสิบโมงเช้าชีคฮาซีมจะมารับแบบเพชรที่กิด้าออกแบบ วานพี่ตาร์ไปส่งเอกสารให้เขาทีนะ”

“เอ้า แล้วพี่จะรู้จักเขาเหรอ ทำไมไม่ฝากเด็กที่ร้านที่รู้จักเค้าส่งให้ล่ะ” หล่อนถามงงๆ ถ้าหากจะให้เอาไปให้จะรู้ได้ไงว่าเอาให้ถูกคน เท่าที่หล่อนพอรู้ๆ มา แบบเพชรที่กิดาการออกแบบราคาสูงมากและบางแบบก็จดลิขสิทธิ์ไว้เลยทีเดียว ขืนหล่อนไปส่งสุ่มสี่สุ่มห้าให้ผิดคนมีหวังงานมูลค่าเป็นล้านคงหายจ้อย

“ไม่ได้หรอกค่ะ งานมันสำคัญมากและเอาวันอื่นไม่ได้ด้วย พี่ตาร์ช่วยหน่อยนะคะ” คนอายุอ่อนกว่าอ้อนพี่สาว

“ช่วยน่ะช่วยได้ แต่พี่จะเอาให้เขาได้ไงล่ะ หน้าก็ไม่รู้จัก”

“ให้ได้สิคะพี่ตาร์ แค่ยื่นซองนี้ให้เขา เดี๋ยวจะนัดให้เขามารับของที่ล็อบบี้โรงแรมเลย ชีคฮาซีมน่ะหาไม่ยากหรอกค่ะ สีผมสีตาสีเหมือนซันมาร์สูงกว่าซันมาร์นิดหน่อย แต่หล่อกว่าซันมาร์สิบเท่า พอเขาเอาเช็คค่าจ้างให้ พี่ตาร์ก็ขอบคุณงามๆ หนึ่งทีแล้วกลับมาที่ห้องได้เลยค่ะ”

“พูดเหมือนจะง่าย แล้วพี่หาเขาเจอมั้ยเนี่ย” คนเป็นพี่อ่อนใจ จากที่บรรยายมาคงหาเจออยู่หรอก

“เจอสิพี่ตาร์ หล่ออย่างชีคฮาซีมน่ะ จาร์มามีอยู่คนเดียวเท่านั้นแหละ สาวๆ ทั้งเมืองออกจะปลื้ม นี่ถ้าไม่ติดว่าเป็นเพื่อนนะ เผด็จศึกไปแล้ว” กิดาการพูดเสร็จก็ขำ ตระการตาก็หัวเราะตาม

“ขนาดนั้นเชียว เขาคิดกับเราแค่เพื่อนรึเปล่าล่ะ” หล่อนแซว เพราะเห็นว่ารูปร่างหน้าตาอย่างกิดาการนี่คงเป็นที่ต้องตาต้องใจของหนุ่มๆ ทั้งเมือง ผิวสีน้ำผึ้ง รูปร่างสูงโปร่ง มีสัดส่วนสวยงาม แถมใบหน้าคมงดงามที่ได้เค้ามาจากบิดาที่เป็นคนทางใต้ รวมกันแล้วดูงดงามมาก ต่างจากตระการตาที่ตัวเล็ก ผิวขาว หน้าตาออกหมวยๆ เมื่อตอนอยู่เมืองไทยถ้าทั้งสองเดินด้วยกัน มีหนุ่มๆ เข้ามาจีบ คนที่โดนจีบมักจะเป็นตระการตาเสมอ แต่ถ้าอยู่ที่จาร์มาพนันกันได้เลยว่าถ้าเดินกันสองคน คงจะมีแต่คนมองกิดาการเป็นแน่

“ไม่หรอกพี่ตาร์ แต่ก็น่าแปลกนะ สองคนนี้เขาเป็นเพลย์บอยขั้นเทพเลยนะ ข่าวนี่ฉาวแล้วฉาวอีก แต่พอรู้จักกันจริงๆ ทั้งสองคนนี้ไม่ได้พูด หรือแสดงกิริยาอะไรแบบก้อร่อก้อติกหรือมาจีบเลย เขาคงแยกออกน่ะว่าเป็นเพื่อนหรือจะคบเป็นแฟน กิด้าคงเป็นกลุ่มแรก เราสามคนเลยเป็นเพื่อนที่คบกันอย่างสนิทใจเลย แม่ก็ไว้ใจพวกเค้านะ เข้านอกออกในบ้านได้ตามสบายเลย เวลาจะหลบพวกผู้หญิงที่ตามมาราวีนะ มาหลบที่นี่ประจำ สงสัยสองคนนี้คงเห็นว่ากิด้าแมนเกินหญิง เลยคิดว่าเป็นเพื่อนผู้ชายของพวกเขาอีกคนมั้ง” กิดาการเปรยอย่างน้อยใจ ทั้งชีคฮาซีมและซันมาร์นั่นละที่ทำให้หล่อนคิดว่าตัวเองไม่มีความเป็นกุลสตรีเลย โดยเฉพาะซันมาร์เจอกันทีไรก็มาล็อกคอทักทาย ไม่รู้ว่าคิดบ้างหรือเปล่าว่าหล่อนเป็นผู้หญิงเหมือนกัน

“ไม่จริงหรอก กิด้าน่ะสวยจะตาย อย่างน้อยสองคนนี่ไม่กิ๊ก ก็ต้องมีหนุ่มๆ มาจีบเยอะละจริงมั้ย”

“ไม่มีเลยพี่ตาร์ เพื่อนผู้ชายที่สนิทก็มีแค่สองคนนี่แหละ นอกนั้นกิด้าไม่สนิทกับใครเป็นพิเศษ ชีวิตนี้น่าห่อเหี่ยวสิ้นดี มีแต่เพื่อนหล่อๆ จะหาแฟนหล่อกลับไม่มีเลย” หล่อนบอก แต่ตระการตากลับไม่เห็นด้วย คงเป็นเพราะกิดาการไม่เปิดโอกาสให้คนอื่นเข้ามาในชีวิตมากกว่า

“หรือว่า” ตระการตาทำท่านึก ให้คนรอฟังลุ้นเล่นๆ “ตอนแรกสองคนนี้ทำท่าจะมาจีบนั่นแหละ พอรู้นิสัยที่แท้จริงของแกเลยคบเป็นเพื่อนเลย”

“อาจจะเป็นได้นะ ตอนแรกที่ไปปิกนิกพร้อมกันสามคน กินข้าวเสร็จกิด้าเรอออกมาเอิ๊กใหญ่ สองคนนี่ทำท่าเหมือนโดนผีหลอก มีหนหนึ่งซันมาร์เปิดประตูห้องที่หามุมอยู่ไม่ได้ของกิด้าออกมานะ ถึงกับผงะเลย แล้วบอกว่าห้องเก็บของที่บ้านเขายังดูดีกว่า เวลาไปช็อปปิ้งกันทีไรนะ แค่ให้ช่วยถือของคนละเจ็ดแปดถุงยังทำหน้าอย่างกับกินยาขม ว่าไปแล้วกิด้าน่าจะทำตัวเป็นหญิงไทยใจงามบ้างนะ เผื่อจะได้สองคนนี้เป็นแฟน น่าเสียดายจริงๆ สเปคเลยนะนั่น” ทั้งสองคนหัวเราะ