วิวาห์รักกลางทราย

ตอนที่ 1

“ผู้โดยสารทุกท่าน ขณะนี้กัปตันมุสตาฟานำพาพวกท่านมาสู่น่านฟ้าแห่งจาร์มาและเครื่องกำลังจะลดระดับลงจอดที่สนามบินแห่งชาติจาร์มาแล้ว ขอความกรุณาผู้โดยสารทุกท่านโปรดปรับพนักเก้าอี้ให้ตั้งตรงรัดเข็มขัดนิรภัยให้เข้าที่ ปรับม่านหน้าต่างขึ้นสูงสุดเพื่อเตรียมลงจอดยังท่าอากาศยานจาร์มา”

สิ้นเสียงประกาศจากแอร์โฮสเตสเสียงหวานเตือนก่อนเครื่องจะร่อนลงสู่ภาคพื้นดิน ผู้โดยสารซึ่งส่วนใหญ่เป็นชาวต่างชาติต่างเตรียมตัวคาดเข็มขัดนิรภัยตามคำแนะนำกันทุกคน กว่าหกชั่วโมงที่โดยสารมาบนเครื่องบินของสายการบินไทยมุ่งหน้าสู่จาร์มาแม้จะเป็นเวลาไม่น้อย แต่ความสะดวกสบายบนชั้นเฟิร์สคลาส ก็ทำให้หลายคนตื่นขึ้นมาเตรียมตัวได้ด้วยความสดชื่น ไม่มีอาการปวดเมื่อยไม่สบายตัวแต่อย่างใด

หากแต่หญิงสาวที่เดินทางมาเพียงลำพังนั้นพอรู้ว่าใกล้จะถึงที่หมาย ความรู้สึกหลากหลายบอกไม่ถูกประเดประดังเข้ามา ไม่รู้ว่าทำถูกหรือเปล่าที่ตัดสินใจเด็ดเดี่ยวที่จะทิ้งเมืองไทยมาเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่จาร์มา แต่ไม่ว่าจะตัดสินใจถูกหรือผิดก็ตาม หล่อนไม่มีทางกลับเมืองไทยอีกแน่

ถึงแม้จะตระหนักว่าหากคนที่บ้านรับรู้ถึงการตัดสินใจหนีมาอยู่ที่จาร์มาดื้อๆ ของตระการตาแล้วคงต้องมีใบสั่งพิเศษให้กลับเป็นแน่ แต่คนอย่างตระการตาไม่มีใครบังคับได้อยู่แล้ว ไม่เกินอาทิตย์หรอก แม่และพ่อเลี้ยงของหล่อนคงเต้นผางหากรู้ว่าหล่อนมาครั้งนี้ แล้วจะไม่กลับ นอกจากว่าจะไปเยี่ยม แต่ถ้าจะให้กลับไปอยู่เลย หัวเด็ดตีนขาดยังไงก็ไม่ได้ตัวหล่อนไปแน่

หญิงสาวผู้เดินทางมาโดดเดี่ยวจากเมืองไทยมองวิวผ่านหน้าต่างเครื่องบินเห็นประเทศจาร์มาอยู่เบื้องล่าง แล้วยิ้มออกมาอย่างขื่นขม

จาร์มา จ๋า ขอฝากชีวิตไว้ทีนะ

ตระการตาคาดเข็มขัดเสร็จแล้วยิ้มกับตัวเองอย่างพอใจ เป็นครั้งแรกที่เดินทางแล้วไม่ปวดเมื่อยแทบตะคริวกิน แม้จะคิดว่าเป็นเพราะหล่อน หนี ปัญหามาได้ครึ่งทาง แต่หล่อนก็นึกดีใจที่กล้าตัดสินใจทุบกระปุกซื้อตั๋วชั้น เฟิร์สคลาสมาหลบลี้ภัยที่ดินแดนฟ้าจรดทรายแห่งนี้ จากที่ปกติถ้าต้องเดินทางข้ามประเทศหญิงสาวใช้บริการแค่ชั้นประหยัดเท่านั้น

แต่การเดินทางที่ผ่านมาล้วนเป็นการเดินทางไปประเทศเพื่อนบ้านใกล้เคียง ไม่ได้เดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลมาแสนไกลอย่างการเดินทางครั้งนี้ ตระการตาจึงลงทุนเป็นพิเศษ แม้จะราคาแพงแต่มันก็จ่ายแค่ครั้งเดียว เพราะหล่อนไม่ได้ซื้อเที่ยวบินกลับ คนที่เคยเขียมเงินมากมายอย่าง ตระการตาจึงกล้าซื้อความสะดวกสบายในการเดินทางครั้งนี้ เพราะบวกลบคูณหารกันแล้วพบว่าเงินที่ได้จากการลาออกจากการเป็นที่ปรึกษาด้านการเงินนั้นจะเหลือพอที่จะใช้ชีวิตที่จาร์มาอีกนาน

ตระการตาคิดแล้วก็อดขำไม่ได้ หากทุกคนที่หล่อนจากมารู้ว่าตระการตาตัดสินใจทิ้งทุกอย่างแล้วมาใช้ชีวิตที่จาร์มาคงตกใจไม่น้อย ขนาดแม่และน้องสาวทั้งสองยังไม่เอะใจหรือระแคะระคายอะไรเลยแม้แต่น้อย

ตระการตายังจำน้ำเสียงร่าเริงของมารดาที่มาส่งขึ้นเครื่องที่สนามบินสุวรรณภูมิชัดเจน ท่านบอกว่าเที่ยวให้สนุกแล้วก็หาอะไรสวยๆ งามๆ มาฝาก รวมถึงของที่ต้องฝากน้องบ้าง หล่อนได้แต่อึกอักแต่เพื่อเป็นการไม่ลำบากใจของมารดา ตระการตาก็ได้แต่พยักหน้าส่งๆ ไปเท่านั้น เพราะรู้ดีว่าท่านคงไม่ได้ของฝากแน่

วันนี้มีเพียงมารดาและลูกเลี้ยงหนุ่มที่ขับรถมาส่งขึ้นเครื่องเท่านั้น ทุกคนไม่มีใครรับรู้เลยว่าตระการตาได้เตรียมการทุกอย่างโดยที่ไม่มีใครไม่ระแคะระคายเลยว่าผู้หญิงตัวเล็กๆ คนนี้วางแผนการใหญ่ที่จะหนีออกจากบ้านเป็นการถาวร หล่อนกำลังจะข้ามน้ำข้ามทะเลมาเพียงลำพัง โดยไม่คิดจะหวนกลับเลย