วิวาห์รักกลางทราย

อารัมภบท

“ฉันไม่เต็มใจ อย่ามาบังคับฉัน เราจะแต่งงานกันแค่หลอกๆ ตอนนี้ฉันจะให้อภัยคุณถ้าคุณออกจากห้องนี้ไป แต่ถ้าคุณยังยืนยันที่จะมาล่วงเกินฉันอีก อย่าหาว่าฉันใจร้ายนะ ฉันจะเอาคุณให้ตาย”

หล่อนขู่เขาฟ่อ ร่างเล็กนั้นต่อต้านเขาอย่างขึงขัง จนเขาแหงนหน้าหัวเราะ เพราะรู้ว่าเขาต้องเอาชนะอาการต่อต้านหล่อนได้ด้วยชั้นเชิงของเขาแน่

“เอาผมให้ตาย เอาแบบไหนล่ะ จูบให้ใจขาด หรือว่ารีดแรงผมจากตัวจนผมเหนื่อยตาย แต่ผมบอกไว้ก่อนนะว่าคุณไม่มีทางสำเร็จหรอก เพราะนอกจากผมจะจูบเก่งแล้ว ผมยังอึดไม่หมดแรงง่ายๆ หรอก” เขาบอกแล้วก็แหงนหน้าหัวเราะอีก

“ลามก คุณมันลามกที่สุดในสามโลก ฉันเกิดมาเจอคนที่แย่ๆ แบบคุณได้ไง ผู้หญิงเค้าไม่เต็มใจยังจะมาขืนใจ”

“ขืนใจเหรอ อย่าปากไม่ตรงกับใจเลย ที่ดิ้นหนีอยู่ตอนนี้นี่เพราะอยากให้ผมเมคเลิฟจนใจจะขาดละสิ โธ่ ไม่ต้องอายผมหรอกตระการตา ผมน่ะเข้าใจผู้หญิงดี ผมไม่เคยให้ใครที่ได้ขึ้นเตียงกับผมต้องขัดใจสักคน มีแต่จะทรมานและทรมานกับความสุขที่มากเกินไปเท่านั้นแหละตระการตา”

“ไม่ใช่นะ ฉันไม่มีทางที่จะชอบสัมผัสคุณหรอก ฉันไม่พอใจอย่างถึงที่สุด จูบจืดชืดเหมือนน้ำยาเย็นอย่างนั้นน่ะไร้รสชาติสิ้นดี”

“งั้นเหรอ ขนาดจืดชืดผมยังเห็นว่าคนบางคนรั้งคอผมไว้แทบแย่ ถ้าผมตั้งใจจูบกว่านี้เห็นทีคุณคงเพ้อถึงผมไปอีกสามวัน”

“คุณมันบ้าที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมา ให้ตาย โอ๊ย ปล่อยฉันนะ ฉันไม่อยากเป็นเมียคุณ ฉันอุตส่าห์หนีการแต่งงานมาเพราะไม่อยากนอนกับใครที่ไม่รัก แล้วนี่ฉันจะไม่ยอมเด็ดขาด”

“เสียใจนะ เพราะคุณได้ก้าวเข้ามาแล้ว ผมจะไม่ปล่อยคุณไปหรอก ที่รัก ผมปล่อยให้คุณบ่นมานานแล้ว ผมว่าเรามาทำอย่างอื่นกันดีกว่านะ”

“ไม่เอ๊า” ตระการตาร้องเสียงสูง เบี่ยงหลบใบหน้าคมที่ฉกวูบลงมา แต่ก็หนีไปไหนไม่พ้น...