ตระการตาเดินตามเขาออกมา หล่อนกำลังชั่งใจว่าการที่หล่อนจะแต่งงานหลอกๆ กับเขา กับที่หล่อนต้องกลับไปที่บ้านอันไหนจะดีกว่ากันหล่อนชักจะไม่แน่ใจแล้ว
บางทีหล่อนอาจจะไม่ต้องการความช่วยเหลือจากเขาก็ได้ แต่หล่อนก็ต้องส่ายหัว หล่อนไม่อยากแต่งกับใครทั้งนั้น หล่อนคิดว่าทางที่ดีกว่าก็คือแต่งงานกับเขานี่แหละ แต่ต้องคุยกับเขาให้รู้เรื่อง
“นี่” หล่อนเรียกคนที่เดินนำหน้าไป
“นึกว่าจะไม่พูดอะไรซะแล้ว เห็นใบ้กินตั้งนาน”
หล่อนมองเขาตาเขียว แค่นี้เขาก็ยั่วประสาทหล่อนแล้ว...ทำไมคนที่ช่วยหล่อนให้รอดพ้นการคลุมถุงชนต้องเป็นคนนี้ด้วยนะเนี่ย...
“เรื่องแต่งงานน่ะ เราจะแต่งหลอกๆ เท่านั้น เราจะจดทะเบียนสมรสเพื่อให้ฉันลี้ภัยการคลุมถุงชนอยู่ที่จาร์มาได้นานขึ้นเท่านั้น เข้าใจไหม”
“เข้าใจ แล้วทำไม พูดเมื่อกี้ยังไม่เข้าใจอีกเหรอ” เขาบอกเหมือนเข้าใจอะไรง่ายๆ ตระการตานึกว่าเขาจะเถียงหรือว่าอะไร แต่เขาก็ทำหน้าเฉยๆ
คำที่เ
