“หนาวหรอครับ มิลิน”
เสียงทุ้มกระซิบแผ่วเบาข้างใบหู ตอนนี้ดาราหนุ่มขยับกายเข้ามาชิดร่างเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ แขนแกร่งรั้งตัวเธอที่สั่นน้อยๆเข้าสู่อ้อมกอด แผ่นหลังบอบบางที่มีเพียงเนื้อผ้าบางเบาสัมผัสกับหน้าอกกว้างเปลือยเปล่าของเขาที่หนั่นแน่นไปด้วยมัดกล้าม ยิ่งทำเอาเธอสั่นเป็นเจ้าเข้า
เขากอดกระชับตัวเธอเอาไว้ ลมหายใจร้อนๆ รินรดตรงซอกคอของเธอจากช้าๆ ก่อนค่อยๆทวีความแรงและถี่ขึ้นจนเธอสัมผัสได้
“คุณธีร์ ...”
คนตัวบางที่หัวใจกระหน่ำรัวแล้วสั่นเป็นเจ้าเข้า เรียกชื่อเขาเสียงแผ่วเบา หวังให้เขาปล่อยเธอ แต่คำพูดอื่นใด ดันไม่สามารถเปล่งออกมาจากปากได้ สถานการณ์ล่อแหลมนี้ช่างน่ากลัวเหลือเกิน
“อืมมม นอนเถอะครับ ผมไม่ทำอะไรคุณหรอก แค่ให้ความอบอุ่นน่ะ บอกแล้วไง ถ้าจะทำ จะขอ ถ้าไม่ให้ ก็ไม่ทำ”
ไม่ได้ช่วยอะไรเลย คำพูดนั้นไม่ได้ช่วยอะไรให้ดีขึ้นมาสักนิด คนตัวน้อยในอ้อมกอดยังสั่นเป็นเจ้าเข้าอยู่ดี
