เมื่อคุณเยี่ยมชมเว็บไซต์ของเรา หากคุณให้ความยินยอม เราจะใช้คุกกี้เพื่อให้เราสามารถรวบรวมข้อมูลสำหรับสถิติโดยรวมเพื่อปรับปรุงบริการของเรา และจดจำตัวเลือกของคุณสำหรับการเข้าชมในอนาคต นโยบายเกี่ยวกับคุกกี้ & นโยบายความเป็นส่วนตัว
เรียน นักอ่าน เราต้องการคุกกี้เพื่อทำให้เว็บไซต์ของเราดำเนินการได้อย่างราบรื่น และมอบเนื้อหาแบบส่วนตัวที่ตรงกับความต้องการของคุณ เพื่อให้เรามั่นใจได้ว่าคุณจะได้รับประสบการณ์การอ่านที่ดีที่สุด คุณสามารถเปลี่ยนแปลงการอนุญาตของคุณโดยการตั้งค่าคุกกี้ได้ทุกเมื่อ
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
ลินิน Say :: “กรี๊ดดดดดดดดดดด” “ฟองงงง!!!!!” ฉันกับคนอื่น ๆ รีบวิ่งขึ้นไปชั้นบน แต่คนที่เร็วกว่าใครก็น่าจะเป็นพี่ป่าน เพิ่งจะรู้ว่าพี่รักลูกก็วันนี้ ฉันขึ้นมาถึงชั้นบนก็เจอผู้ชายที่ไม่รู้จักนอนอยู่บนห้องของฉัน พวกนี้เป็นใคร ผู้ชายสองคนหน้าตาน่ากลัวที่กำลังจับชีฟองเอาไว้ “พวกมึงปล่อยลูกกู น้องสาวกูมาแล้ว จะเอาเพชร น้องสาวกูจะไปเอาให้” “ลูกสาวสวยขนาดนี้ก็ไม่บอก น่ารักกำลังรุ่น ๆ ซะด้วย ให้น้องมึงไปเอาเพชร เอาอีเด็กนี่ไว้เป็นตัวประกัน เอาเพชรมาให้กู เอาไปขาย แล้วจะได้แยกย้าย” “เอาไปคืน!!! เอาไปคืนเจ้าของเดี๋ยวนี้ เคยคิดกันบ้างไหม ถ้าเจ้าของเขามาเอาคืนจะทำยังไง พี่ป่าน ช่วยเป็นตัวอย่างที่ดีให้ลูกมันเถอะวะ เฮ้ออออ พี่ป่านฉันจะไปเอาเพชรบ้าบอของพี่ แล้วพี่ต้องเอาไปคืน” ประโยคของฉันทำให้ ปืนสีดำวาววับจ่อมาที่ฉันเตรียมพร้อมที่จะเหนี่ยวไก “อานินนนนน!!!!” คอตตอนเดินเข้ามาหาฉัน แล้วเอาตัวบังฉัน