วันวิวาห์ ชะงักกับเสียงเรียกของเกศรา เธอรีบหันมามองผู้เป็นแม่ที่ยืนหอบผ้าห่มผืนใหญ่ ส่วนตัวเธอก็ยังอยู่ในอ้อมกอดของไอเดน วิวาห์รีบดิ้นให้หลุดแล้วรีบลุกขึ้นยืนอย่างไว
"แม่คะ ไม่มีอะไรทั้งนั้น เดนเมามากเลย...."
เธอเว้นประโยคเพราะไม่รู้จะอธิบายอะไรต่อ เพราะไอเดนตอนนี้ดันหลับสนิท ราวกับว่าเมื่อกี้เธอเป็นฝ่ายรุกล้ำชายหนุ่ม
"เราเป็นผู้หญิงนะ ถ้าแม่ไม่เข้ามาไม่รู้ว่าไอเดนจะเป็นยังไง ถึงแม้จะเป็นบ้านเรา แต่เราต้องไว้หน้าทางนั้นด้วยนะลูก"
ประโยคที่เชิงพูดเล่นพูดจริงของเกศ พูดแล้วเธอก็ยิ้มให้ลูกสาว ส่วนคนที่ถูกล่อทำได้เพียงโพล่งเสียงใส่แม่ก็เท่านั้น
"แม่!!..หนูไม่ทำแล้ว แม่ดูแลเองแล้วกัน"
พอบอกแม่แบบนั้น วิวาห์ก็รีบสะบัดก้นขึ้นห้อง เกศราได้แต่มองตามพร้อมรอยยิ้ม เธอเห็นตั้งแต่แรกแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น เพียงแต่อยากจะแกล้งวิวาห์คนปากแข็งก็เท่านั้น
อากาศในยามเช้าของวันนี้ ถือได้ว่าเย็นพอสมควร อุณหภูมิลดลงกว่า5องศา ร่างสูงที่นอนซุกตัวในผ้าห่มเริ่มขยับตัว ไอเดน ลืมเสียสนิทว่าเมื่อคืนตัวเองเมามากขนาดไหน อีกทั้งวิวาห์ได้ลากตัวกลับมานอนที่บ้าน แสงแดดที่สอดส่องเข้ามาในตัวบ้านทำเอาคนที่นอนอยู่ ยิ่งขดตัวเข้าหากันมากขึ้น
พรึบ!!
แรงดึงผ้าห่มผืนใหญ่ ทำเอาไอเดนที่ขดตัวอยู่ถึงกับสะดุ้ง จนเผลอปากพูดขึ้น
"แม่ครับ..มันยังเช้าอยู่เลย"
"ไอ้เดน...ลืมตาดูซะบ้างบ้านใคร"
น้ำเสียงเน้นหนักไปที่คำแรก ทำเอาคนที่นอนอยู่ถึงกับลืมตาดู
"วิวาห์!!"
ไอเดนรีบดีดตัวลุกขึ้นนั่ง พร้อมกับใช้มือลูบไปที่ใบหน้าและทรงผม พร้อมกับกุมขมับอยู่แบบนั้น นึกคิดถึงเรื่องเมื่อคืนที่ตัวเองดื่มนักจนกลับบ้านไม่ได้
"โคตรปวดหัวเลยว่ะ"
"ไปล้างหน้าล้างตาได้แล้ว อีกหน่อยพ่อกับแม่กูก็ลงมา"
ประโยคคำสั่งของวันวิวาห์ ทำเอาชายหนุ่มร่างสูงต้องลุกขึ้น แต่ก็ยังแอบ งง ว่าต้องใช้ห้องน้ำไหน จนไอเดน หันมาถามอีกครั้ง
"จะให้กูขึ้นไปใช้ห้องน้ำในห้องมึงใช่ป่ะ"
"หือ...ข้างหลังบ้านก็มี มึงก็ไปใช้สิ"
"ได้ไง กูเป็นแขกวีไอพีนะ กูรู้สึกอึดอัดขออาบน้ำละกัน"
ไม่รู้ว่าเจ้าของห้องอนุญาตหรือเปล่า ไอเดนไม่รอช้ารีบตรงขึ้นไปชั้นบนโดยทันที ทำเอาวิวาห์พูดไม่ออก ได้แต่อ้าปากมองตามคนตัวสูง
วิวาห์นั่งรอพ่อแม่ที่จะลงมาทานมื้อเช้า โดยมีแม่บ้านจัดเตรียมไว้ให้เรียบร้อย ส่วนไอเดน ที่ขึ้นไปอาบน้ำก็ยังไม่ลงมา เธอนั่งอ่านข่าวในสื่อโซเชียล จนกระทั่งแม่และพ่อของเธอลงมาด้านล่าง
"วาห์ แล้ว ไอเดนละลูก"
"เอ่อคือ...ไอเดน ขอขึ้นไปอาบน้ำค่ะ"
วันวิวาห์เธอกลัวว่าแม่จะต่อว่า เรื่องให้ผู้ชายขึ้นห้อง แต่กลับกัน เกศรากับเป็นห่วงคนที่มานอนบ้านซะแบบนั้น
"อ้าว..ทำไมไม่ขึ้นไปดูหน่อยละ เผื่อไอเดนอยากได้อะไร ผ้าเช็ดตัวมีหรือเปล่า แปรงสีฟันอันใหม่อยู่ในลิ้นชักในครัวที่แม่พึ่งซื้อมา เอาไปให้พี่เขาหน่อยสิ"
"แม่...พี่ที่ไหน อายุเท่ากัน"
"แต่ไอเดนเกิดก่อนตั้งห้าเดือนนะ"
ประโยคของแม่ทำเอา วิวาห์ต้องพ้นลมหายใจ หลายต่อหลายครั้งที่ผู้ใหญ่พยายามให้เรียกไอเดนว่าพี่ แต่พวกเขาทั้งสองก็ยังคุยเล่นกันเหมือนวัยเด็กอยู่ตลอด
วันวิวาห์รับคำสั่งของแม่ เดินขึ้นบนห้อง แต่ไอเดนก็ยังอยู่ในห้องน้ำ เธอเข้ามาแล้วก็มานั่งรอเพื่อนบนที่นอน สักพัก ไอเดนก็เดินออกมาพร้อมพันผ้าเช็ดตัวท่อนล่าง วิวาห์ที่เห็นถึงกับตกใจ
"เชี้ย!! ไอ้บ้า ทำไมแกไม่ใส่เสื้อผ้า"
วิวาห์รีบหลบสายตาไปทางอื่น แก้มขาวๆของเธอเห่อร้อนจนรู้สึกได้ มันเริ่มแดงระเรื่อขึ้นราวกับมีเลือดฝาด
"เสื้อเปียกนะสิ มีเสื้อป่ะ ยืมใส่หน่อย!"
"ไม่ไม่ กูไม่มีเสื้อให้มึงยืม มีแต่ตัวเล็กๆ"
"งั้นเสื้อกีฬาสีมหาลัย กูต้องใส่ได้ ถ้าไม่ให้ยืมก็ต้องเปลือยกับบ้านแบบนี้นะ มึงไม่อายหรอ"
วิวาห์ทำตาเลิ่กลัก เมื่อนึกถึงคำพูดเพื่อน อีกอย่างต้องลงไปกินข้าวด้วยกันอีก เธอจำใจลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า เธอควานหาเสื้อเก่าๆที่เป็นเสื้อยืด เผื่อมีตัวที่ไอเดนจะใส่ได้
"เอ้านี่!!"
วิวาห์ยื่นให้แต่ก็ไม่มองร่างขาวของชายหนุ่ม แต่สายตาก็เหลือบไปเห็นผ้าเช็ดตัวผืนใหม่ที่อยู่ในตู้ ทำเอาเธอถึงกับต้องหันมามองต่ำไปที่ผ้าผืนนั้น ที่ไอเดนใช้พันท่อนล่างอยู่
"ทำไมไม่เอาผืนใหม่วะ นี่มันผ้าขนหนูกู!!!"
พอพูดแบบนั้นก็เอื้อมมือไปหยิบหมายจะดึงมาเพราะความลืมตัว ในหัวเพียงคิดว่า ผ้าผืนนั้นมันเป็นผ้าส่วนบุคคล ที่เธอเช็ดตามเนื้อตัว มือบางกระตุกเพียงนิดผ้าก็หลุดออกจากเอวหนา สายตาที่จับจ้องมองตรงเนื้อผ้า ก็กลายเป็นว่าเห็นจุดสำคัญของไอเดนเข้า วิวาห์เหลือกตาขึ้นเพราะความตกใจ พร้อมกับใช้มือมาปิดปาก ก่อนจะตั้งสติ
กรี๊ดด
"ไอ้บ้า!!"
ไอเดนแทนที่จะตกใจที่เพื่อนสาวเห็นส่วนสำคัญในร่างกับยืนยิ้ม วิวาห์รีบหันหลังอย่างไวพร้อมกับมือที่ยื่นผ้าคืนให้
"ไอ้ลามก ใส่เลย อุบาทว์"
แทนที่จะรู้สึกอาย กับสาวเท้ามาใกล้คนที่ยืนหันหลังพร้อมประโยคกระซิบข้างหู
"นึกว่าอยากดู เห็นกระตุกผ้ากูออก วันหลังอยากดู มึงขอกูดีๆก็ได้ เรื่องเล็กน้อย"
ไอเดนรับผ้าพร้อมรอยยิ้มก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำตามเดิม ส่วนวิวาห์ก็ยืนเหงื่อตกภาพจำในหัวมันมีแต่เจ้าโลกที่เกินขนาดพอดี เธอพยายามสะบัดหัวไล่ความคิดหลายครั้งแต่ไม่วาย นึกถึงมันอยู่ดี จนไอเดน เดินออกจากห้องน้ำอีกครั้ง เธอเลยยื่นแปรงสีฟันอันใหม่ให้ เพราะก่อนหน้ามัวแต่ตกใจและคุยกันเรื่องอื่น
"นี่แปรงสีฟัน เอาไปแปรงซะ จะไปฆ่าเชื้อออกจากปาก ปากจะได้ไม่เหม็น!!"
"อื้อหือ...ดูพูดเข้า มาดมดูหรือยังว่ามีกลิ่นหรือเปล่า หรือว่าต้องให้กูเดินเข้าไปให้มึงพิสูจน์"
ไอเดนทำท่าจะเดินเข้ามาใกล้วิวาห์อีกครั้ง แต่ก็ต้องถูกวิวาห์เบรกไว้ซะก่อน
"มึงหยุดเลย!! จะเอาหรือไม่เอา"
"ไม่เอาอ่ะ ..อีกอย่างนะ กูแปรงแล้ว?!"
"แปรง....อันไหนวะ"
"ก็..ในห้องน้ำไง มีอยู่อันนึง"
"ไอ้เดนน!!! อี้!"