วิวาห์รีบลุกขึ้นอย่างไว เธอลนลานพร้อมอาการสั่น ส่วนไอเดนก็นั่งมองกิริยาของเธอพร้อมรอยยิ้ม
"มึงเป็นอะไรเนี่ย กูแค่ล้อเล่น"
"ที่หลังมึงอย่าเล่นแบบนี้นะ กูไม่ชอบ!"
พอบอกไอเดนแบบนั้น เธอก็รีบหันหลังขึ้นห้อง แต่ไอเดนก็ยังตะโกนถามไล่หลัง
"สรุปไปส่งกูใช่ไหม?"
วิวาห์ไม่ได้ตอบ เธอเดินไปกำหมัดไปเก็บอาการให้ถึงที่สุดจนกระทั่งถึงห้อง เธอเปิดประตูแล้วแทรกตัวเองเข้าไป จากนั้นก็หันมาปิดซะเสียงดัง
ปั้ง!
"วิวาห์หายใจเข้าลึกๆ"
เธอเอ่ยบอกตัวเองพร้อมกับสูดลมหายใจเข้าออก เดินวนเวียนอยู่ในห้องคนเดียว ใบหน้าขาวเห่อร้อนจนแดงระเรื่อไม่รู้ว่าการสูบฉีดของเลือดมันมีลิมิตถึงไหน ทำไมหัวใจเธอดูเต้นแรงเกินปกติ
ส่วนไอเดนที่อยู่ชั้นล่างของบ้าน ก็นอนพักอย่างสบายใจ ไม่รู้สึกรู้สาเลยว่าทำให้อีกคนเสียอาการขนาดไหน ในหัวของไอเดนไม่รู้ว่ามีความจำอยู่หรือเปล่า ทั้งๆที่ก่อนหน้า วิวาห์บอกความรู้สึกไปแล้ว แต่ทำไมไอเดนยังทำเป
